Under The Oak Tree - 182. Bölüm

Riftan gözlerini kıstı, gözleri onu baştan aşağı takip ederken kıyafetini fark etti. Onun bakışıyla irkilen Max, kendi bol kıyafetlerini çabucak yakaladı ve gözlerini huzursuzca yere indirdi. Riftan'ın sert ifadesi, tahriş ve öfkeyle giderek daha fazla çarpıtıldı.

"Ne giyiyorsun Tanrı aşkına? Kahretsin! Her şeyi planlamışsın!" Korkunç bir baş ağrısını hafifletmeye çalışıyormuş gibi başını sertçe ovuşturdu. "Tanrı aşkına neden bu kadar inatçısın? Müdahale etmemen gerektiğini açıkça belirttim!"

''İ-inatçı olan Riftan! Açık bir neden olmadan hayır deyip duruyorsun… lütfen bir şans ver. Eğer be-ben acı çekersem… herkesin sağ salim ulaşması için… ri-riske değmez mi?''

"Leydi haklı." Hebaron biraz daha sakin bir sesle tekrar müdahale etti.

"Bu keşif gezisinde ne gibi tehlikelerle karşılaşacağımızı bilmiyoruz ve bir büyücü arayarak daha fazla zaman kaybedemeyiz. Komutan riski kendisi almayı kabul edebilir, ancak astlarınızın hayatını riske atamazsınız. Bu bir ikilem."

 "Karımın bu riski almasının sorun olmayacağını mı söylüyorsun?"

"Onu güvende tutabiliriz!"

"S*ktir! Biriniz bile...!''

Öfkeden gözleri kör olan Riftan aniden sustu. Yüzü acıyla şiddetle çarpılmıştı. Sadece kendi meselesi uğruna adamlarının hayatını riske atamazdı. Odadaki beyler bu ikilemi fark ettiler ve onu rahatlatmak için cıvıldamaya başladılar.

"Sizden leydiyi savaş alanına açmanızı istemiyoruz. Livadon'a vardığımızda, başkentteki bir tapınaktan onun yerini alacak bir başrahip bulabiliriz. Onu bir süre tapınakta bırakıp kendi başımıza Louiebell'e gidebiliriz."

"Doğru. Sınırı geçen limana vardığımızda, önemli ölçüde daha güvenli olacak olan tekneyle seyahat edeceğiz.''

''Mesele limana gitme yolculuğu! Livadon'a giden yol, dağlara ve ormanlara dağılmış sayısız canavar habitatıyla dolu. Kendini bile savunamayan asil bir kadını alırsak, bizi sadece aşağı çeker.'' Riftan şiddetle cevap verdi.

"Bu doğru değil! Ayrıca sa-savunma büyüsü de yapabilirim…!''

''Birkaç ayda öğrendiğin küçük büyüyle neyi ne kadar yapabilirsin?!''

"Ona inanmıyorsanız, bırakın kanıtlasın."

Hepsi dikkatlerini, kollarını göğsünde kavuşturmuş, hâlâ duvara dayalı duran koyu tenli şövalyeye çevirdiler. Önemli bir şey değilmiş gibi omuz silkti ve devam etti.

"Demek istediğim, Leydi'nin savunmasını test edelim. Saldırılarımızı savuşturacak kadar güçlüyse, çoğu canavarın saldırılarına karşı iyi olur."

"Bu muhteşem bir fikir." Gabel hızla desteklendi.

"Eden'e katılıyorum. Hanımın savunması iyi değilse, bunu bırakacağız. Leydi de bu çabadan vazgeçmeli.''

Max'in omuzları çöktü. Kendinden emin bir şekilde iddia etti ama aslında bariyerlerinin bir Remdragon şövalyesinin saldırısına dayanacak kadar güçlü olduğundan emin değildi. Şövalyeler oybirliği ile karara varırken, içten içe kıvrandı.

''Ancak, leydi başarılı olursa, komutan başka itirazda bulunmayacak. İyileştirmeyi bilen ve temel savunma becerilerine sahip bir büyücüyü geride bırakıp,  Livadon'a yalnızca şövalyelerden oluşan bir keşif ekibi oluşturmak aptalca olurdu. Lütfen astlarınıza bu tür riskler yüklemeyin.''

Gabel sarsılmaz bir kararlılıkla Riftan'a baktı. Riftan dönüşümlü olarak Max'e ve şövalyelere keskin bir bakışla baktı, daha fazla itiraz etmek için bir neden bulamayarak dudaklarını büktü. Sonunda kendini tekrar konuşmaya zorlamadan önce, sonsuzluk gibi gelen bir süre boyunca sessiz kaldı.

''…Pekala, yeteneklerini test edeceğiz. Dışarı gel."

Arkasını döndü ve kapıdan çıktı. Hebaron, Max'in gergin, donmuş omuzlarını sıvazladı. "Leydi başarılı olursa, komutan artık itiraz edemeyecek. Lütfen onun burnunu indirin¹.''

Başarılı olmak zorundaydı. Ama ya geçen seferki gibi başarısız olmak için boştan yere böyle büyük bir anlaşma yaptıysa? Max boğazına takılan kuru yumruyu yuttu.

Hayır, bariyerlerim… o kadar kolay kırılmayın.

Geçen gün, Medrick deneme amaçlı kullandığı bir kazmayı savurdu ve sorunsuz bir şekilde bariyerden saptı. Ancak, sıska yaşlı bir adamın kazması ve eğitimli bir şövalye vuruşu birbirinden kilometrelerce farklıydı.

Max şövalyeleri sahaya kadar takip etti ve fiziklerini gözlemledi. Hepsinin güçlü, şişkin ön kolları ve bir aygır gibi kaslı bacakları vardı. Riftan onları antrenman sahasının arkasındaki boş bir alana götürdü ve uygun bir alan bulduktan sonra ona döndü.

"Şimdi, kalkanını oluştur."

Şövalyeler, Riftan'ın kalçasına sabitlenmiş kılıcının sapını kavradığını görünce ileri atıldılar.

"Bekle, bir saniye! Mümkün değil! Söylentiye göre dünyada sadece birkaç büyücü komutanın saldırısını engelleyebiliyor!"

"Vay! Bu gerçekten çok fazla! Ruth bile komutanın saldırısını savuşturamaz!"

 

''…saptırmaya çalışmayın bile. Elbette, kendimi tutacağım ve saldırımı kontrol edeceğim."

Tüm şövalyeler, hatta Max bile ona inanamayarak baktılar ve her birinin gözlerinde şüphe açıkça görülüyordu. Aptal olmadıkça, Maxi bariyeri ne kadar güçlü yaparsa yapsın, Riftan'ın şu an onun savunmasını kırmaya her türlü niyeti olduğunu herkes biliyordu.

Hebaron yüksek sesle yuhaladı. "Bu kabul edilemez. Komutan dışında bir şövalyenin saldırısıyla test etmezsek sonuçları kabul etmem!''

"Buna itiraz ediyorum! Herhangi birinizin kestirmeden gitmeye çalışarak saldıracağı çok açık."

"Ne olmuş hücumda hafif davranırsak? Bu dünyada kaç büyücü bir Remdragon Şövalyesi'nden gelen tam bir saldırıyı engelleyebilir? Bir trolün saldırı seviyesini engelleyebilmek yeterlidir!"

"Hadi hadi ikiniz de sakin olun." Gabel bir kez daha birbirlerinin kafalarını ısırmaya hevesli iki kızgın köpeğin arasına girdi. "Enerjimizi bu gereksiz tartışmalara harcamayalım. Buna ne dersin; Leydinin kendi bariyerini test etmesi için bir şövalye seçmesine izin verelim. Şövalyenin gücünü gözlerinizle ölçebilirsiniz.''

Riftan Max'e döndü ama Max onun beklenti dolu bakışlarından çabucak kaçındı. Hiçbir şekilde onu seçmeyecekti. Bunu yapsaydı, onun deli olduğunu düşünürlerdi. Max toplanmış şövalyelere birer birer baktı ve gözleri onu delip geçen ve onu seçmesi için adeta ona gözleriyle bağıran Riftan'ın yönüne bakmamak için elinden geleni yaptı.

Hebaron, Riftan'dan daha büyük ve biraz daha uzundu. Diğer şövalyelere gelince, hepsinin devasa omuzları ve şişkin ön kolları var. Daha yakından incelerken gözlerini kıstı, sonra şövalyeler arasında en ince fiziği olan Gabel'e döndü.

''Be-ben… sadece kişinin adını vermem gerekiyor, değil mi? ''

"Evet, herhangi birini rakibiniz olarak seçebilirsiniz."

"O halde... Ben... Sör Laxion'u... seçmek istiyorum, eğer kabul ederseniz,lütfen."

Gabel'in yumuşak gülümsemesinin köşesi hafifçe seğirdi. ''…Leydinin neden beni seçtiğini sorabilir miyim?''

"Çünkü sen e-en...güvenilirsin."

Max, Riftan'ın buz gibi bakışlarının yanağını deldiğini hissedebiliyordu ama cahilmiş gibi görünmeye devam etti. Gabel ona bilmiş gözlerle baktı ve sonra derin bir iç çekerek öne çıktı.

"Peki. Ben test edeceğim."

Gabel beline bağlı olan uzun kılıcını kınından çıkardı ve doğruldu. Alışılmadık bir baskı altında, Max durumun gerçekliğini anladı ve manasını yükseltmek için acele etti. Manasını en üst düzeye çıkarmak için tüm konsantrasyonunu boşaltmaya odaklandı. Pratik yaptıkça manasının akışını ve hızını arttırdı ve altındaki zemin hafifçe titredi. Kısa süre sonra etrafındaki toprak havaya yükselmeye başladı. Max, Ruth'un ona öğrettiği büyülü formülle bariyeri güçlendirdi, topraktan yapılmış duvarları daha kalın ve daha sert hale getirdi.

"Ha-hazır!"

"O zaman ben gidiyorum!"

Max, manasını tam hızda döndürdü ve manasını maksimum kapasitesine kadar zorladı. Gabel'in yere tekme atıp ona doğru koştuğunu duyduğunda, kalbi gergin bir şekilde çarpıyordu ve sırtından soğuk terler akıyordu, ardından ağır bir darbe geldi. Bariyerin savunma duvarı şiddetle sallandı.

Max yüzünde gergin bir ifadeyle bariyere baktı. Saldırıyı iki gümbürtü daha izledi ama duvar kırılmadı ve hiç yerinden kımıldamadı. Max gözlerine inanamadı; bariyeri hala önünde sağlamdı. Başını Riftan'a çevirdi ve muzaffer bir ifade verdi.

Max'in yüz ifadesinin aksine, Riftan orada öylece dikildi, uzun boylu ve buyurgandı ve ona kelimelerle tanımlayamadığı karmaşık bir ifadeyle baktı. Max yüzünü kaplayan karanlığa gergin bir şekilde gülümsedi. Riftan'ı çevreleyen boğucu atmosfere rağmen, Hebaron ona yaklaştı ve güldü.

"Komutanı ikna etmek için bu yeterli mi?"

 Riftan sadece döndü. "…ne istiyorsan onu yap."

Sonra öfkeyle uzaklaştı. Hebaron, Riftan'ın sert tavrına sadece omuz silkti. "Sana ulaşmasına izin verme. Ne de olsa o makul bir insan, yakında kendine gelir.''

Umarım Hebaron haklıdır, diye dua etti Max, Riftan'ın çaresiz gözlerle geri çekilmesini izlerken. Kalbi, kocasına bu kadar bariz bir şekilde itaatsizlik etmekten gecikmiş bir şekilde ağırlaşmıştı, ama çabucak bu yüreksiz düşüncelerden uzaklaştı. İzin verdi. Onunla gidebildiği sürece ondan her türlü soğukluğu ve öfkeyi alabilirdi.

***

Keşif için yola çıkmak için hazırlanmaya başladılar. Max de sadece gerekli olanları toplamak için hızla odasına koştu. Rudis, endişelerle dolu bir anne gibi davranıp çantasına yardım ederken, Max deri çantasına on beş kıyafeti doldurmaya çalışan onunla bile savaşmak zorunda kaldı. Ve Rudis yalnız değildi. Rodrigo ve diğer hizmetçiler ona her türlü şeyi getirdiler ve ona şunu mu yoksa bunu mu seveceğini sordular. Bütün elbiselerini diken terzi bile yüzünü güneş yanığından korumak için bir şapka ve peçeyle geldi ama Max sadece birkaç temel şeyi aldı. Çantasına bir çift kalın pantolon, üç yedek iç çamaşırı, bir çift çorap ve genellikle çırakların giydiği iki cübbe tunik ile doldurmayı başardı.

Max ayrıca bir torba şifalı bitki, Ruth'un bazı tıbbi aletleri ve üç mana taşı getirdi. Keyifli bir yolculuk olmadığını bilmesine rağmen, küçük bir fildişi saç fırçası ve bir keseye sarılı yarım kalıp sabunu kemerine asmadan bırakamazdı. Bitkisel ilaçlar veya büyü üzerine kitaplar getirmek istiyordu ama bu kadar pahalı eşyaları getirmek ona yük olacaktı, bu yüzden Ruth'un notlarıyla sadece birkaç parşömen paketledi.

''Leydi böyle tehlikeli bir yolculuğa çıkmalı mı?''

Çantasının askılarını düzeltmeye çalışan Rudis, sesi titreyerek konuştu. Max onun endişesinden memnundu; kendi kişisel duygularının en ufak bir ipucunu asla göstermeyen her zamanki sakin ve katı hizmetçisi sonunda ilk kez kendini ifade etti.

"Me-merak etme. Batı'nın en güçlü şövalyeleriyle gidiyorum. Kötü bir şey olmayacak."

Rudis tereddüt etti, sonra onun elini tuttu. "Lütfen.. kendinize iyi bakın."

Max onun koyu kahverengi gözlerine derinden baktı ve şiddetle başını salladı. Rudis hüzünle gülümsedi. Elini tekrar sıkıca tuttu, sonra geri çekildi. Max, kederli bir şekilde miyavlayan kedilere doğru yürüdü, sonunda odadan çıkmadan önce onları kucakladı ve öptü.

Ç/N: Helal be Maxi'm ahahahah 

¹: Burada Hebaron Riftan için burnu çok havada, fazla gururlu demek istiyor, yani özetle maxiye onun gururunu azıcık parçala demek istiyor gibi bir şey 

Önceki Bölüm                                                                                               Sonraki Bölüm