Under The Oak Tree - 40. Bölüm 

( Deneyimsiz Şövalye-2) 

Max, Croix kalesini ziyaret eden şövalyelerin hikayelerini hatırladı - hepsi de aşk konusunda birer dahiydi. Bir gecelik eşlik için şövalyeler tarafından baştan çıkarılan hizmetçilerin, bazı şövalyelerin onları ustalıkla baştan çıkarmaya yönlendirdiğini hatırladıklarında nasıl kıkırdadıklarını duyduğu zamanları sayamıyordu.

İmkansızdı. Riftan'ın genç hizmetçiler veya güzel bayanlarla olan ilişkilerinde payına düşeni almış olması gerektiğine kesinlikle inanıyordu. Riftan, kuzeyde lordlarla leydilerin birlikte yıkanmasının bir gelenek olduğunu da ona açıklamamış mıydı?

Bu bilgiyi nereden bilebilirdi yoksa...

Max kendini zamanında yakaladı ve olumsuz düşüncelere olan eğilimini durdurdu. Geçmişte ne yapmış olursa olsun, şimdi önemli değildi.

"Sorun nedir? Kaşlarını çatıyorsun."

"Ah, rü-rüzgar b-biraz soğuk..."

Riftan eğildi ve onu kollarına alarak soğuk havadan üşümüş vücudunu ısıttı. Duyularını işgal eden erkeksi koku, Max'in nefes almasını neredeyse durdurdu, o tuhaf duygu bir kez daha içine yerleşti.

"Daha kalın giysiler giymeliydin," dedi başının üstünde boğuk bir ses tonuyla.

"Her şey yo-yolunda. Rüzgar bu kadar ku-kuvvetli esmeseydi sorun olmazdı… g-güneş sıcak…”

"Hoşuna gitti mi? Yani, elbise."

Giyemeyeceği kadar güzel olan elbisesine baktı. Ona ilk defa böyle güzel kıyafetler giydiğini söylemek garip olurdu.

Bunun yerine, "B-beğendim," dedi.

"Bir terzi getirteceğim, böylece istediğin kadar elbise alabileceksin. Sana yüzlercesini alacağım.''

Riftan çenesini hafifçe kavradı ve kaldırdı, ciddi bir savurganlık vaadiyle gözlerini boğucu bir şekilde baktı. Max kızardığını ve ısındığını hissetti - neden, bu, kadınlara aşina olmayan bir adamın davranışı değildi.

Aşağıya bakarken mırıldandı. "Buna a-alışmalı mıyım?"

"Ne?"

"Ne i-istersem ba-bana alacağına."

Sert sözleri, Riftan'ın kaşlarını çatmasına neden oldu.

"Ciddiyim. Sana daha önce, babanın şatosunda yaşadığın kadar lüks yaşamanı sağlamak için her şeyi yapacağımı söylemiştim."

Max, ağzından neredeyse fışkıran kuru kahkahayı yuttu.

Nasıl olur da zengin bir cömertlik içinde yaşardı - ona asla istediği, hatta bir soylu kadının ihtiyacı olan hiçbir şey verilmemişti. Geçmiş yaşamıyla ilgili önyargılarının ne kadar yanlış olduğunu bilseydi, bu kadar uğraşır mıydı?

Onu aldatıyormuş gibi hissediyordu ve bu onu bir kötü adammış gibi çekilmez hissettiriyordu.

Gözlerini kaçırarak hafifçe mırıldandı. "Bi-bir ara verebilir miyiz?"

"Yorgun mu hissediyorsun?"

Başıyla onayladığında, onu eve götürmek için öne çıktı. Kuzeyden kuvvetli bir rüzgar esiyordu ve uzaktaki mavimsi yamacı kaplayan ağaçların arasından esiyordu. Max bir an durdu, çam kokusunu, mantarların küflü kokusunu içine çekti.

Her gün bunun kokusunu alır mıydı?

Görkemli manzaraya bakan Max, kısa süre sonra Riftan'ın arkasından aşağı indi ve manzaralardan uzaklaştı.

***

Riftan, potansiyel şövalyelerin eğitimini denetlemek için onu tekrar terk etmek zorunda kaldı. Rudis, kendisini yenilemesi için atıştırmalık olarak zencefil çayı ve kuru meyveli tatlılar getirirken Max, rahatlamak için şöminenin önünde oturarak odaya yalnız döndü.

"Bu akşam şövalyelerle yemeğe çıkacağınıza göre üzerinizi değiştirmek ister misiniz hanımım?" dedi Rudis, boş bardağını yeniden doldurarak.

Max, bir ağız dolusu kuru meyveyi bitirdikten sonra, şaşkınlıkla hizmetçiye baktı.

"De-değiştirmek mi?"

"Evet, lordun karısı olarak onlarla ilk kez buluşacağınıza göre, daha resmi giyinmenin daha iyi olacağını düşünüyorum."

Gergin bir yüzle başını eğdi. "Eğer haddimi aştıysam özür dilerim."

"Hayır, yapmadın..."

Max duvara yaslanmış aynada kendi yansımasına bakarken yüzünü buruşturdu. Rudis'in bu sabah özenle taradığı ve zarif bir şekilde büktüğü saçlar rüzgar tarafından harap edilmişti.

Hizmetçinin ikinci kez buklelerine sihrini yapmasına onay vererek birkaç toka çıkardı ve dalgalı saçlarını salıverdi.

"Ta-tamam... lütfen y-yap."

Rudis çaydanlık ile doğruca odadan çıktı ve içinde karmaşık taraklar, parfümlü yağlar ve güzel süs eşyaları bulunan küçük bir mücevher kutusuyla geri geldi.

Rudis ilk kez saçındaki budakları düzeltmek için tarak kullandığında aynanın önündeki bir sandalyeye oturdu. Uzun bir süre fırçalamaya devam etti, ara sıra biraz yağ ekledi ve sonra tekrar fırçaladı. Çok geçmeden, kıvırcık saçlarını düzeltmeye yönelik tüm çabaları, Max'in bakımlı ve parlak saçlarında görülebiliyordu.

"Saç tokası takalım mı? Yoksa taç takmayı mı tercih edersin?”

Rudis mücevherlerle dolu kutuyu açtı. Bir insanı kör etmiş gibi görünen pahalı biblolarda, Max'in gözleri birer daire gibi fal taşı gibi açıldı.

Kırmızı satenin üzerine işlemeli broşlar, inci kolyeler, altın yüzükler ve gümüş tokalar özenle yerleştirilmişti. Ve ayrı bir kutuda çarpıcı bir taç vardı. Bilgisine göre, Riftan'ın annesi o gençken ölmüştü ve ne kız kardeşi ne de başka bir kadın akrabası vardı.

Peki tüm bunlar nereden geldi?

Geldikten sonraki gün bir akşam yemeği için böyle bir hazırlık yapabilmek biraz fazla hızlı olmadı mı? Bu takıların sadece eski sevgililerinden olduğu çıkarımına varabilirdi…

"Bayan, bunlardan herhangi birini beğendiniz mi?"

"B-ben yaparım."

Durdu, sanki başka birinin alanına giriyormuş gibi hissediyordu, içeri girmemesi gereken biri gibi ve bunun yerine bir şeyi, herhangi bir şeyi seçmeye odaklandı.

"Bu s-saç i-iğnesi, lütfen..."

"Evet hanımım."

Rudis saçlarını sımsıkı ördü, bir yandan kıvırdı ve rengarenk çiçeklerle süslenmiş gümüş saç iğneleriyle sabitledi. Ardından boynuna bir inci kolye ve parmağına kristal bir yüzük taktı.

Max, saçlarını ve yüzünü aydınlatan mücevherleriyle garip yansımasına baktı. Kendine bakmadı… söyleyebilirdi ki, çok güzel görünüyordu. Görünümünün sadeliği, özelliklerini daha fazla ortaya çıkardı.

"Görünüşü beğenmediyseniz size başka mücevherler getirebilirim."

Eteğindeki birçok kusura yukarıdan bakan Rudis kibarca teklif etti.

Max başını salladı. "Ç-çok güzel. Ben bununla gideceğim."

Rudis rahatlamış görünüyordu. Odadan çıkmaya hazır olduklarında, omuzlarına ince, neredeyse yarı saydam bir şal geçirdi. Aniden, alacakaranlık pencerenin dışına düşüyordu.

Ç/N: Maxi süslendi püslendi şimdi de şövalyelerle buluşacak hadi bakalım ＼（Ｔ∇Ｔ ）／

Önceki Bölüm                                                                                             Sonraki Bölüm