Lucia - 15. Bölüm 

Dük Çifti (3)

[Dikkat !!: Yetişkin İçerik]

-Bir sabah-

Lucia sabah güneş ışığının yatak odasına sızdığını gözlemledi. Uyuşukluğunu gidermek için gözlerini birkaç kez kırptı. Ellerini kullanarak kendini doğrulttu.

Yorgunluk vücudunun her yerine saldırdı. Yorgun hissederek uyanmaya alışmıştı. Geçen ay, Hugo her gece yatak odasını ziyaret ediyor, vahşi bir hayvan gibi üzerine atlıyordu.

Onunla paylaştığı patlayıcı zevkler, dayanıklılığının çoğunu tüketti. Hiçbir zaman çabucak bitireceği bir zaman olmadı; ancak Lucia yorgunluktan bayılınca duracaktı.

Lucia bütün gece onunla birlikte uyanık tutuldu. Her gün, günlerini uyuşukluktan başını sallayarak geçirirdi ve biraz güç toplamayı başardığında gece gelirdi. Sonra gece boyu sürecek bir olay için onu yatağa götürürdü. Günlerini boşta geçirirken, göz açıp kapayıncaya kadar koca bir ay geçmişti.

Artık vücudu gece boyu süren bu olaylara alışmıştı ve kendini yorgun hissetmeden daha erken kalkabiliyordu. İlk hafta, ancak öğleden sonra kalkabilmişti.

Elbette Lucia, kendi dayanıklılığının daha iyiye gittiğini onun önünde asla kabul etmeyecekti. Eğer yaparsa, şimdikinden daha korkunç bir güçle üzerine atlayacaktı. Günlerini yatakta geçirmeyi bırakmak istiyordu. Onunla ilgilenen tüm hizmetçilerle yüzleşmek çok utanç vericiydi.

Hugo dün, her zamankinden daha ısrarcı olmuştu. Lucia hala ona sıkıca sarıldığını hissedebiliyor gibiydi. Bunu yapmaktan gerçekten tiksinti duysa, tek yapması gereken reddetmekti. Sırf reddetti diye ona tecavüz edecek biri değildi. Dürüst olmak gerekirse, yorucuydu ama aynı zamanda güzeldi.

Tatmin edici seks ve birçok şehvetli orgazm, yorgunluğa neden oluyor, ancak aynı zamanda tatmin edici bir his uyandırıyordu. Diliyle vücudunun her köşesini memnun ederken ustaca onu sola sağa yuvarladı. Onu başka bir erkekle kıyaslayamazdı ve gelecekte de böyle bir şansı olmayacaktı ama Hugo'nun bu konuda oldukça yetenekli olduğunu anlamıştı.

Onu yatakta, yatak dışında, hatta masaların ve kanepelerin üzerinde memnun etti. Vücudunu çeşitli pozisyonlarda desteklerken her gün onu yeni şekillerde memnun etti. Geceler uzun olmasına rağmen, Lucia bir erkek ve kadın arasındaki şehvetli faaliyetlere karşı herhangi bir isteksizlik hissetmiyordu.

İlk başta şok oldu ve onun bir canavardan başka bir şey olmadığını düşündü. Ancak sonunda, kalçalarını aşağı yukarı sallarken kendini onun üstüne tırmanırken buldu. Sadece bir ay içinde Lucia'ya cinsel hazzın zevkini öğretmişti.

Lucia hizmetçileri çağırmak için bir ip çekti. Yıkandı ve kıyafetlerini değiştirdi. Lucia kendi yansımasını tuhaf gözlerle izledi. Arkasındaki hizmetçilerin gözleri utangaç gözlerle yere bakıyordu.

Lucia, dekolte yakalı bir elbise giymişti ve birçok pembe öpücük izini ortaya çıkarmıştı. Bir çeşit deri hastalığı varmış gibi görünüyordu. Hava her geçen gün daha da ısınıyordu ama Lucia'nın kendini tamamen örtmesi gerekiyordu. Lucia derin bir iç çekti ve konuştu.

''…Böyle dışarı çıkamam. Bana başka bir şey getirin. Boynumu tamamen kaplayacak bir elbise.''

"Evet madam."

Hizmetçiler telaşla etrafta dolandılar. Lucia artık utanmıyordu, bu noktada utanmazdı. Bir ay boyunca her sabah onun durumunda olan biri olsa, o da aynı şekil hissederdi.

Onlar yeni evlilerdi, bu beklenebilirdi. Ama görünen o ki çevresindeki herkes dükün onu her gece ziyaret etmesine şaşırmıştı. Başlangıçta tüm hizmetçiler ona dostça davranmıştı, ama şimdi herkes soğuk terler içinde hizmet ediyordu. Lucia bir kocanın sevgisine sahip olmaktan daha güçlü bir şey olmadığını anladı.

Sabah geç saatlerde, Lucia kalenin bahçesindeki gölgenin altındaki basit bir masada çay keyfi yaptı. Bu onun günlük rutinlerinden biriydi.

'Ne ıssız bir bahçe...'

Kale bahçesi çok genişti ve yıl boyunca devam eden kalıcı bitkilerle doluydu. Görünürde tek bir çiçek yoktu. Sonbaharda bir portakal lekesine bile tanık olunamazdı. Bahçe, kış aylarında bile aynı durumda kaldı. Bu tarz daha az bakım gerektiriyordu, ancak bunun bir bahçe olduğunu iddia etmek oldukça gülünçtü.

'Bahçeyi yenilesem mi…?'

Taran Dükü ve oğlu dışında, Lucia Taran ailesindeki diğer tek kişiydi - düşesti. Düşes genellikle bahçenin yanı sıra kalenin iç tasarımlarında da görev alan kişiydi.

'Yapacak fazla bir şey yok...'

Lucia'nın burada kaldığı süre boyunca yapacak bir şeyi yoktu. Diğer asil kadınlar gibi zaman geçirmek için çiçek düzenlemeyi öğrenmedi ve özel bir hobisi de yoktu. Mücevher ve aksesuar gibi lükslerde de neşe bulamıyordu, bu yüzden onları almak için alışveriş yapması için bir sebep yoktu. Her gün birkaç saat kitap okur, kalan zamanını çay içip hafif yürüyüşler yaparak geçirirdi.

'Ben gerçekten... işe yaramaz hissediyorum.'

Çalışmayan yemek yemeyi hak etmez. Lucia rüyasında bu sözlerle yaşamıştı. Kont'un karısı olduğu zaman, partilere katılma ve yüksek sosyetedekilerle bağlantı kurma işi vardı. Aksine, Hugo bunu bilseydi kafası karışırdı. 'Nasıl yapacak hiçbir şeyin yok?' Hugo'ya göre, daha gidecek çok yolu olmasına rağmen, düşes rolünü çok iyi yerine getiriyordu.

"Madam."

İçeri girmeye başlayıp başlamayacağını düşünürken Jerome düşüncelerini böldü. Jerome, Lucia'ya tek bir zarf verdi. Lucia içerisinde bir belge buldu. Kaşlarını çatarak kağıdı taradı.

''… Hane hesaplarının yönetimi.''

"Evet madam. Yeni bir bütçe hazırlamak biraz zaman aldı çünkü bugüne kadar bunu hiç başaramadık.''

Evli olan tüm asil kadınlar, kendi ev harçlıklarını yönetmek zorundaydı. Kraliyet sarayında, kraliçelere ve eşlere, tüm saray hanımlarına bakmaları ve onları yönetmeleri için izin verildi. Soylu kadınlar, evin iç tasarımı, hizmetçi kiralama ve çeşitli sosyal etkinlikler için partiler düzenleme gibi ev yaşam ihtiyaçlarını yönetmekten sorumluydu.

''Başlangıçta, bütçe hizmetçi istihdamını ve temel kale bakımını içermiyordu. Bu, tüm farklı yönleri kontrol edebilmeniz için yeni düzenlenmiş bütçe planı.''

''Yeni hesaplanan bütçe planı…? Bu paranın ne kadarını kullanma iznim var? Bu para sadece çalışma ücretlerine ve nafaka için kullanılmayacak mı?''

''Gelecekte kademeli değişiklikler olacak. Hanımım, bu paranın nasıl harcanacağına karar verme sorumluluğu size ait olacak. Bütçe dahilinde olduğu sürece, bu parayı nasıl harcayacağınız size kalmış.''

Burası gerçekten de Lucia'nın kendi özel mülkü olmuştu. Para miktarı çok büyüktü. İlk rakamdan sonraki tüm sıfırları zar zor sayabiliyordu. Bu bütçe savurgandı, ama Jerome bu bütçe için sonradan akla gelen önemsiz bir şey olarak bahsetmişti. Bir düklük hanesinden beklendiği gibi, gelirleri diğerlerinden farklı bir düzeydeydi.

'Yani şimdi bir sülük olarak hayatım sona eriyor...'

Şimdi kendisine bir iş verildiğine göre, tatmin edici sonuçlar vermesi gerekiyordu. Soylu unvanının prestiji arttıkça, yaptıkları iş de arttı. Evin uyumunu sağlamaktan evin hanımının sorumlu olduğu temel bir bilgiydi. Daha da önemlisi, soylular dünyasında kocalarını destekleme sorumluluğunu taşıyorlardı.

'Bahçeden başlayalım...'

Bahçecilik hakkında fazla bilgisi yoktu. Rüyasında Kont Matin ile evliyken hiç bahçeyle ilgilenmemişti. Bir bahçenin bakımı çok para gerektirdi ve Kont Matin parasını böyle şeylere harcamak istemiyordu.

Niyetlerini ifade ettiğinde, Jerome hemen bir plan hazırladı ve kendi ipuçlarını ona iletti.

Bu onun boşa geçen akılsız günlerinin sonu olacaktı. Bugün, Lucia yemeğini yalnız yedi. Dük çifti, kahvaltı ve öğle yemeğini kendi zamanlarında yemelerine rağmen, genellikle akşam yemeğini birlikte yemeye zaman ayırırlardı. Hugo'nun o gün dışarıda işi vardı ve akşam yemeği saatinden çok sonra eve döndü.

Lucia özel çalışma odasında kitap okudu, banyo yaptı ve yatak odasında ıslak saçlarını kuruladı. Genellikle hizmetçileri onunla ilgilenirdi, ama genellikle bu saatte Hugo onun yatak odasına gelirdi.

Tık, dük Lucia'nın odasına girdi. Hugo tüm görevlilerini kovaladıktan sonra, bir tek bornoz giymiş vaziyette kendisini Lucia'nın odasına buyur etti. Bu aynı zamanda Lucia için de geçerliydi. Bornozunu sıkıca bağlamıştı ve çok düzgün görünüyordu ama altında hiçbir şey yoktu. İlk başta garip hissetmişti, ama şimdi bu ona doğal geliyordu.

Hugo makyaj aynasının önünde duran Lucia'ya yaklaştı ve ensesini öperken ona arkadan sarıldı. Lucia onun dudaklarını ensesinde hissederken gözlerini kapattı. Bedeni baygın hissediyordu. Mutluluk böyle mi hissedilirdi? Lucia bu anı asla unutamayacağına ve hayatının geri kalanını yalnız hissederek yaşayacağına dair derin bir korku hissetti.

"Jerome'dan sana bir şey teslim etmesini istedim, aldın mı?"

"Evet. Kale bahçesini.. yenilemeye karar verdim.''

"Bahçe?"

"Çiçek olmadığını gördüm, sormaya çakıştığın buysa? Bahçeyi yeniden tasarlamamda bir sakınca var mı?''

''Bahçeden her zaman evin hanımı sorumluydu. Dilediğin gibi yap."

''Bir bahçıvan tutmalı ve herhangi bir şey yapmadan önce bir plan yapmalıyız. Kalenin kalabalıklaşması için başlangıçta büyük bir işgücü kiralamamız gerekecek. Bu seni rahatsız eder mi bilmiyorum."

Hugo bahçe hakkında hiçbir şey bilmiyordu. İlk etapta zaten bahçeyle hiç ilgilenmiyordu. Bahçenin bu kadar çorak olmasının çok zavallı göründüğünü ve dört mevsim boyunca en az bakıma ihtiyaç duyacak bitki örtüsüyle doldurduğunu düşünen Jerome'du. Bahçeyi yenilemenin çok emek ve para gerektireceğini zaten anlamıştı.

''Sana ayırdığım bütçe yeterli değil mi?''

Hugo, Lucia'nın bu konuyu açma niyetini anlamayı kendine görev edindi.

"Ha?"

Lucia şok olmuştu. Daha fazla paraya hiç ihtiyacı yoktu.

''Bütçeyi önemli miktarda artırmak biraz zahmetli. Bu yılın bütçesi önceden hazırlanmıştı ve bu yılki bütçen, geçici bütçeden para kesilerek oluşturuldu. Ancak gelecek yıl kesinlikle değerlendireceğim.'' (Hugo)

Genel bütçe aile reisi tarafından belirlenecekti. Çoğu zaman, soylular evlenmeden önce aile bütçesinin belirli bir yüzdesini sağlamak için kendi yollarının dışına çıkarlardı. Evli çift aşıksa, eşin normalden daha yüksek bir meblağ alması doğruydu. Öte yandan, bir erkek karısını boşamak istediğinde yapacağı ilk şey, karısının bütçesini elinden geldiğince kısmak olurdu.

Bu yılki bütçe bölümüne zaten karar verilmişti, bu yüzden Hugo geriye kalanlarla yönetebileceği en büyük miktarı bir kenara ayırmıştı. Gelecek yıl ödenek bütçesini artırma planları vardı.

Lucia'nın izin verilen parasal bütçesi düşes olduğu için değildi. Soylu eşler, gururlarından dolayı kendi kişisel parasal bilgilerini kolayca açıklamazlardı, ancak Lucia'nın ne kadar aldığını duysalardı, böyle bir hikayeye inanmakta zorluk çekerlerdi.

"Öyle değil. Bunu bu nedenle gündeme getirmedim. Kalede zaten bir sürü insan var. Çok fazla insan getirirsem rahatsız olursun diye korktum. Bahçeyi yenilemenin yoluna çıkmayacağından... emin olmak istedim…''

"Yüzlerce insan şimdiden Roam'a girip çıkıyor. İş gücünü birkaç bin kat artıracak gibi de değilsin. Birkaç tane daha getirmen önemli değil. Bahçe her zaman düşes tarafından gözden kaçırılmıştı. Tüm ağaçları kesmen veya büyük bir gölet yapman önemli değil. Dilediğin gibi yap. Böyle şeyler yapmak için benim iznime ihtiyacın yok."

''… Tamamen özgür olduğum şeylerle izin almam gereken şeylerden emin değilim. Yapabileceklerimin sınırı nedir?''

Lucia şaşkın gözlerle ona baktı. O anda Hugo onu bir prenses gibi kaldırdı ve yatağa yatırdı. Bakışlarına karşılık verirken, çenesini yumuşak bir şekilde destekledi.

"Ne kadar ileri gitmek istiyorsun?"

Bu bir fırsattı. Lucia kalın kafalı değildi. Bu, bir Kral'ın başucundaki partnerlerine aşk oyunu için "Neye sahip olmak istersin?" diye sormasıyla tamamen aynı durumdu.

Memnun bir erkek hoşgörülü olur ve biraz cilveli bir beceriyle dişi pek çok fayda elde edebilirdi. Çoğu kadın bu şekilde davrandı.

Hugo ağzından hangi kelimelerin çıkacağını merak ederek beklentiyle bekledi. Becerileri başka bir seviyedeydi. Lucia şimdiye kadar ondan hiçbir şey talep etmemişti. Hugo gücü yettiği sürece her şeyi kabul edeceğine karar vermişti. Parayla satın alınabilecek bir şey olsaydı daha iyi olurdu. Güce aç kadınlar eğlenceli değildi.

"Kendimi bilmediğim için soruyorum. Daha önce de görmüş olduğun gibi… kimse bana temel bilgileri öğretmedi ve benim de böyle şeyleri öğrenme fırsatım olmadı. Bir düşesin ne yapması ya da yapmaması gerektiğini bilmiyorum. Öğrenmek istiyorum."

Lucia kendini açgözlülükten en başından beri boşaltmıştı. Açgözlülüğü başlangıçta ne kadar önemsiz görünse de, zamanla bu açgözlülük daha da büyüyecekti. Düşes olduğu için hayatının geri kalanında bolluk içinde kalacağının garantisi yoktu. Parayla ilgili herhangi bir şeye gelince, zaten sahip olduğundan bir kuruş fazlasını istemiyordu. Ek olarak, siyasi güçle tek bir ilgisi yoktu.

"Bir öğretmen …"

Hugo çenesini okşarken bir an için düşüncelere dalmıştı. Bu beklenmedik bir istekti, bu Hugo'nun en başta fark etmesi ve onun için yapması gereken bir istekti. Taran ailesinde akıl hocası olabilecek yetişkin yoktu. Ayrıca, çocukken onu eğitecek akrabaları da yoktu. Elbette öğrenemezdi.

"Senin için araştıracağım."

"Teşekkürler."

Lucia'nın yüzüne parlak bir gülümseme yayıldı. Onun gülümsemesini izlerken, Hugo'nun dudakları bilinçsizce yukarı kıvrıldı. Lucia'nın gülümsemesi her zaman bir çocuğunki gibi saftı. Onu baştan çıkarmak için gülmüyordu, ama ne zaman onun gülümsediğini görse, Hugo'nun alt yarısı sıcaklıkla titriyordu. Bu durumda aynı kapıya çıkıyordu.

Hugo devletle ilgili diğer konularla dikkatini dağıtmak için elinden geleni yaptı. ama yeniden odaklanmaya çalışırken zihninde bir boşluk çizdi. Kişisel ofisinde onu bekleyen tüm belgeleri hatırladı ve sonunda biraz sakinleşmeyi başardı. Bu günlerde, Hugo kendini doğal içgüdülerini dizginleyemeyen vahşi bir hayvan gibi hissetti.

Hugo onun konuşmaya devam etmesini bekledi ama sadece sessizlik buldu, bu yüzden önce konuştu.

"Ve?" (Hugo)

"Ha?" (Lucia)

"Başka bir şey?"

Lucia'nın gözleri büyüdü, bir an durdu ve olumsuz yanıt verdi. Onu gözlemlerken Hugo gözlerini hafifçe kıstı. 'Aptal mıydı?' Onun hiç hırsı yok mu? Belki de sadece kurnaz olmaya çalışıyordur?'

Bu nedenle Hugo, Lucia'nın gerçekten hiçbir şey istemediğine inanamadı. Karşı taraf ister erkek ister kadın olsun, birçoğu bir adım geri atarak üç adım daha ilerlerdi.

Şimdi masum görünüyordu, ama birkaç dakika sonra dileklerini kulaklarına söylerken yanına sarılacaktı. Gücüyle yahut parasıyla ilgili olsun, durum her zaman böyleydi. Şimdiye kadar, Hugo'nun böyle niyetler taşımayan tanıdığı kimse yoktu.

''Bahçeyi yenilemek çok mu yorucu?''

"Emin değilim çünkü henüz başlamadım. Tüm çiçekleri kişisel olarak dikmeyeceğim, bu yüzden… muhtemelen çok da kötü olmayacak.''

"Bahçe. Yenilemek zorunda mısın?''

"Bahçeyi umursamadığını sanıyordum."

"Bahçe umurumda değil, senin için endişeleniyorum. Enerjini buna harcama. Eğer bu kadar enerjin varsa, onu benim üzerimde kullanmalısın.''

Hugo kolları onun kalçalarını sararken, Lucia utangaç bir şekilde kızarmış yanaklarla baktı.

''… Şimdikinden daha fazla enerji harcamamı nasıl beklersin? Her gün öğleden sonraya kadar uyumaktan çok utanıyorum.''

"Neye utanıyorsun? Gurur duymalısın."

''... Neden gurur duyayım?''

"Kocanın dayanıklılığıyla gurur duymalısı-"

Lucia eliyle Hugo'nun ağzını sımsıkı kapadı ve yanakları giderek kızarırken ona baktı. Hugo avucunu yalayarak misilleme yaptı ve Lucia'nın hemen geri çekilmesine neden oldu. Ancak, Lucia kaçamadan elini yakaladı ve şakacı bir şekilde parmaklarını yaladı. Nazik öpücükleri, Lucia'nın titremesine neden olan, omuzlarına tırmanan garip bir his yarattı.

İnanılmaz derecede utanan Lucia, tüm gücünü onun elinden kurtulmak için kullandı ama bir santim bile kıpırdayamadı. Hugo sanki elinde en tatlı lolipop varmış gibi, Lucia'nın parmaklarını sevgiyle öpüp yaladı.

Onun parmaklarını ağzına sokmasını izlerken Lucia'nın nefesi kesildi. Her tepkisini gözlemleyen Hugo'nun kırmızı gözleri Lucia'ya kilitlendi. Lucia bir elektrik şoku hissetti ve dudaklarını hafifçe ısırırken kıvrandı.

"Hugh...dur..."

Vücudunun bu şekilde tepki vermesine neden olacak kadar hassas parmaklara sahip olması utanç vericiydi. Lucia elinin etrafındaki tutuşun gevşediğini hisseder hissetmez geri çekildi. Ondan kaçmaya çalıştı ve vücudunu çevirdi ama Hugo daha hızlıydı. Kolunu beline dolayıp onu kendine çekti.

Lucia onu kucaklarken başını onun göğsüne yasladı. Kalçalarındaki eli bornozun altından çıplak sırtına kaydı. Parmakları sırtını takip ederken teni karıncalandı, diğer eliyle de göğüslerini sıktı. Utanmasını dikkate almadan, kendini tutmadan onu okşadı.

Yukarıya baktı ve onun kırmızı gözleriyle karşılaştı. Gözleri kıpkırmızı olmasına rağmen buz gibi bir soğukluğu yansıtıyordu. Lucia'yı kolayca okuyabilir ve sadece gözlerini gözlemleyerek onun utancını ve gerginliğini yakalayabilirdi. Öte yandan, Hugo ona olan arzularını sergilemekten çekinmiyordu. Lucia onun bakışları altında boğulduğunu hissetti, bu yüzden bakışlarını asla uzun süre tutamadı.

Lucia ondan kaçınmak için bakışlarını indirir indirmez Hugo göğsünü biraz daha sıkı kavradı. Vücudu küçük bir şokla tepki verdi.

Lucia bunca zamandır birlikte olduğu tüm kadınlardan farklıydı. Diğerleri çok sıkıcı olmuştu. Sanki ölüyormuş gibi çığlık atmışlar, flörtöz bir şekilde kıkırdarken kalçalarını teknik bir şekilde hareket ettirmişlerdi. Tüm geçmiş kadınlarıyla karşılaştırıldığında, Lucia isteksizce ve donuk bir şekilde tepki verdi.

Ancak, bunun hiç de yanlış bir davranış şekli olduğu söylenemezdi. Bu dünyadaki her kadının en iyi teknik becerilere sahip olması gerekmezdi. Eğer doğru olsaydı, bu garip olurdu. Hugo'nun cinsel arzularına yeni uyanmış ergen bir çocuk gibi vücudunun bu kadar yanması tuhaftı. Lucia'nın vücudunu o kadar çok istiyordu ki.

Yumuşak göğsüne masaj yapmaya devam etti, sonra bir süre sonra aynı elini kalçalarına doğru kaydırdı, sonra iç bacaklarına masaj yaptı. Lucia'nın bedeni onun tutuşunda hafifçe titredi. Parmaklarının uçları kaygan bir maddeyle parlıyordu.

Hugo kıkırdayarak güldü. Onu çılgına çeviren şey buydu. Sadece vücuduna hafifçe masaj yaptı ama o zaten bu kadar ıslaktı.

Kadının vücudunun oluşturduğu kaygan madde, bir erkek ve bir kadın arasındaki seksin en önemli yönlerinden biridir. Hugo, Lucia'yı kucakladığı bunca zaman boyunca, fazladan afrodizyak kullanmasına hiç gerek duymamıştı. İçi akan bir nehir gibi nemliydi. Bu pürüzsüzlük hissi, ekstra kayganlaştırıcıların yardımına ihtiyaç duyduğu zamanla karşılaştırılamazdı.

Öpüşünce gözleri bulanıklaşıyordu. Sadece basit bir dokunuşla vücudu titreyecekti. Geçen ay, vücudu ona biraz alışmıştı ama genel olarak ciddi bir değişiklik olmadı. İlk seferinde olduğu gibi utangaçlığını korudu, ancak vücudu bir erkeğin vücuduna susamış gibi aç bir şekilde tepki verdi. Üyesi artık birkaç derece daha büyük ve zonklayıcıydı, kendini geri tutarken kaşlarını çattı. Sınırındaydı.

Bacağını kalçasının altına yerleştirirken vücudunu dik bir şekilde kaldırdı ve vücudunun ona doğru itebileceği yerin hemen üzerinde havada yüzmesine izin verdi. Gözlerinin yuvarlaklaşmasını izledi ve tıpkı bu şekilde zayıf vücuduna nüfuz ettti.

"Hm!"

Hugo'nun onun iç kısımlarının üyesini yutması için çok çalışmasına gerek yoktu. Kendini ona girmeye zorlamadan önce vücudunu öpmeyi ve okşamayı severdi, ama zaman zaman kendini önceden haber vermeden içeri atmayı severdi - bugün de olduğu gibi. Lucia'nın nefesi ani saldırısından dolayı hızlandı. Ona alışması için zaman vermedi ve onu dövmeye başladı.

"Hm! Ah! Ahh! Hh!''

Önce sert, sonra hafifçe vurdu. Sıkı üyesi onu itti. Vurmalarının ardındaki güçle vücudunun zayıf bir oyuncak bebek gibi sallanmasına neden olurken, sesi sürekli gıcırdadı. Hugo ne zaman vücudunun en derin yerlerine saplasa, Lucia'nın vücuduna acı veren ama canlandırıcı bir his hakim oluyordu.

Görüşü bulanık olmasına rağmen, Hugo'nun kaslarının uyarılma nedeniyle kasıldığını görebiliyordu ve bu Lucia'nın göğsünün ısıttı. O anda, bir erkeğin vücudunun ne kadar güzel olduğunu ve gerçekten hiçbir kadının vücuduyla karşılaştırılamayacağını düşündü.

Kehribar gözleri sarhoşmuş gibi bulanıklaştı. Hugo cinsel coşkuyla sarhoş olan Lucia'ya hayran hayran baktı. Hugo üyesinin ısıyla çarptığını ve bir derece daha büyümesine neden olduğunu hissetti, kadının iç organları onu eskisinden daha fazla sıkıştırdı.

Hugo kuruyan dudaklarını yaladı ve kadının erotik vücuduna sokmaya devam etti. Lucia'nın vücudu en iyisiydi. Hugo gerçek duygularını kelimelere dökemezdi. İçi her zaman akıl sağlığını pencereden aşağı atardı.

Kalçalarını elleriyle sıkarken ve geri durmadan onu döverken, Lucia'nın üstüne oturmasına izin verdi. Lucia'nın vücudu aşağı yukarı sallanmaya devam ederken, birbirine çarpan etin sesi duyulabiliyordu. Hugo yukarı ve aşağı zıplayan göğüslerini ısırdı, hassas meme uçlarına vurdu ve boynu geriye doğru eğilirken Lucia'yı miyavlamaya bıraktı.

Lucia'nın terden sırılsıklam olmuş sırtını desteklemek için elini yukarı kaydırdı. Lucia kollarını Hugo'nun boynuna doladı ve düzensiz nefesini düzenlemek için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışırken, tıkanmış organı ona istediği kadar vurmasına izin verdi. Ne zaman aşağıdan yukarı çıksa, Lucia vücudunu sıcak bir hissin doldurduğunu hissetti.

Hugo Lucia'nın kollarını boynundan çözdü ve vücudunu döndürmek için onu aşağıdan kaldırdı. Sırtını göğsüne yaslarken, kucağına oturacak şekilde konumlandırıldı. Lucia çok daha yüksek sesle inleyip nefesini verirken, o çok kolay ve güçlü bir şekilde ayağa kalktı.

"Hm!Huk! Ah! Hugh! Hayır!''

Lucia adını ağzından kaçırdığında kulak memesini ısırdı ve emmeye başladı.

"Daha. Daha çok ağla."

''Hk… ung!''

Hugo göğsüyle sırtını desteklerken Lucia'nın göğsünü kavradı ve boynunu ısırdı. Lucia acıdan ve şehvetli zevkten çığlık attı. Hugo'nun dili yumuşak bir şekilde boynunun ağrıyan yerini yaladı. Lucia bir an için vücudunun yükseldiğini hissetti ve kısa süre sonra kıçı havada dik dururken yatağın üzerine düz bir şekilde yatırıldı. Herhangi bir uyarıda bulunmadan, ona doğru itti.

"Ah!"

Şiddetle arkasından ona vurdu. Ne zaman terli tenleri temas etse, bu iffetsiz bir ıslak sesle yankılanıyordu. Lucia çarşafa yapıştı ve gözlerini sıkıca kapadı, ona her sokulduğunda iç organlarının şarkı söylediğini hissetti. Yan duran başı, ona çarparken çarşaflara sürtündü.

''Uk… Hugh… Aah…''

Ne zaman adını söylese, alt yarısından ziyade, kalbi sıkışıp eziliyormuş gibi hissediyordu. Acı veren zevk vücudunu ele geçirdi ve Hugo gözlerini kapadı. İçine sokmaya devam ederken vücudunu sabitlemek için kolunu tuttu.

Arkadan gelen itme hareketi daha derine vurdu. Ona dinlenmesi için bir dakika bile vermediği için onu zorluyordu. Lucia'nın bedeni yorgunluğa aldırmadan zevkle yanmaya devam etti.

"Hm!"

Lucia'nın içini zevk kapladı. Güçlü bir orgazm dalgası tüm vücudunu kasıp kavururken, iç organları onun üyesini sıkıştırıp emdi. Hugo bir an için hareketini durdurdu ve Lucia'nın nefes almasına izin verdi. Ama Hugo hiçbir şeyi bitirmedi.

Organını çıkardı ve sırt üstü yatabilmesi için gevşek vücudunu çevirdi. Vücudu Lucia'nın üstüne bindi ve hemen ona girdi.

"Uuu!!"

Lucia'nın içi çok hassaslaşmıştı ve vücudu kasılmıştı. Hugo dudaklarını onunkilere bastırdı. Diliyle birbirine dolanırken ağzının içine masaj yaptı. Kısa ama derin öpücük sona erdi ve Lucia'nın vücudu büyük bir sevinçle uzuvlarına memnuniyetle bulaşırken, Hugo kalçalarını dairesel bir hareketle çeşitli yerlere dürttü.

''Haa…hha…''

Hugo Lucia'nın terli alnına yapışan saçları geriye doğru taradı. Vücudunun hafif tuzlu ve tatlı tadını tadarak kızarmış yanaklarını yaladı.

Yavaşça bir teknede kürek çekiyormuş gibi, kalçalarını düzenli nefeslerle döndürdü. Lucia'nın dudakları şişti ve hafifçe aralandı, Hugo bu fırsatı onu öpmek için kullandı. Görünüşe göre bu son birkaç aylık öğretim, Hugo'nun hareketleriyle birlikte Lucia da kendi kalçalarını hareket ettirirken bacaklarını Hugo'nun kalçalarına sıkıca sarmak için inisiyatif aldığı için boşa gitmemişti.

Öncekinden farklı olarak, Hugo mümkün olan en yavaş şekilde hareket etti. İçi aşırı duyarlı hale gelmişti ve en ufak hareketler vücudunun zonklamasına neden oluyordu. Lucia'nın nefesi ona bakarken hırıltılı bir hal aldı.

Hugo'nun bakışları onunla buluştuğunda hafifçe çarpıktı. Göğüs uçlarını sıkarken şişmiş göğüslerini kavradı. Lucia'nın vücudunu sarsıp titretmekten zevk alıyordu.

"Burayı rahat buluyor musun?" (Hugo)

"… Ha?"

"Bu yer. Daha rahat edemedin mi?"

"Evet."

Hugo arada bir onun sesini duymak için ona sorular sorardı. Ondan korktuğundan ya da ona karşı güvensizlik hissettiğinden değildi, ama Lucia ona yaklaşmak için hiçbir zaman inisiyatif almadı. Bu kısım Hugo'yu ​​biraz rahatsız etmeye başlamıştı.

"Fazla rahat edersen zahmetli olur. Düklüğün tüm işlerini bitirdiğimizde başkente geri dönmeliyiz.''

Başkent.

Bu Lucia'yı şehvetli pusundan uyandırdı. Yanan bedeni bir anda soğudu.

Gelecek yıl imparator ölecek ve veliaht tahta geçecekti. Veliaht Prens ve Taran Dükü yakın ilişkiler içindeydiler. Sadakat ve itaatten ziyade güçlü bir ortaklıktı.

Veliaht Prens tahta çıktığında, Taran Dükü tüm emirlere uymak zorundaydı. Bu, Lucia'nın düzenli barışçıl günlerinin sonu olurdu.

O zamana kadar Taran Dükü'nün orijinal karısıyla da tanışacağını varsaymıştı. Taran Dükü'nün sözleşmeli bir evliliği olduğu biliniyordu, ancak söylentileri hiçbir zaman kişisel olarak doğrulamamıştı.

Lucia yanlış anlamış olabilir ve tüm söylentiler yanlış çıkmış olabilirdi. Belki de iki insan derinden aşıktı. Lucia onlara borçlu olduğunu hep aklında tuttu. Değerli bir aşkı zorla ayırmış olabileceğinden korkuyordu.

Lucia'nın çenesini güçlü bir kuvvet sardı ve onu düşüncelerinden ayırdı. Hugo memnun olmayan bir ifadeyle onu izledi. Nefesini kesecek şekilde yumuşak bir şekilde itti. Lucia'nın iki bacağını da omzunun üstüne dayayarak ona derin derin baktı.

"Şu anda başka şeyler düşünmeye vaktin var mı?"

Hugo alçak bir sesle homurdandı ve kalçalarını zorlamaya başladı. Lucia'nın bu kadar üzgün görünmek için ne düşündüğünü merak etti, muhtemelen kendisiyle ilgisi olmayan bir şey olduğu fikrinden rahatsız oldu. Ancak Hugo bunun kendisini neden rahatsız ettiğini anlamadı ve nedenini anlamaya çalışmadı.

***

Birkaç gün sonra onlar yemek yerken Hugo konuştu.

"Yarın, Corzan Kontesi ziyarete gelecek."

Lucia ani duyuruyla geri çekildi.

"Yarın için planladığın bir şey var mı?"

Planlar yapan ve sonra boş musun diye soran birinin doğası rahatsız ediciydi ama her neyse Lucia'nın her günü kendini tekrar etmeye başlamıştı, bu yüzden şikayet etmeden başını salladı.

"Misafirimiz için bir şeyler hazırlayayım mı?"

Bir an durup yarınki olayla ilgili daha fazla ayrıntı beklemişti, ama Hugo daha fazla açıklayacak gibi görünmüyordu, bu yüzden Lucia inisiyatif alıp sormak için harekete geçti.

''O, daha önce talep ettiğin akıl hocası olacak. Onu misafir edip etmemek sana kalmış."

"… Evet." (Lucia)

Çok düşmanca bir adamdı. İfadesi katı ve sözleri kısaydı. İlk etapta asla fazla bir şey söylemedi ve sözlerini ve akıl yürütmelerini açıklamak için kendi yolundan gitmedi. Yine de, Lucia'nın ona sorduğu her soruyu sabırla cevaplaması ilginçti.

'Detayları sonra Jerome'a ​​sormalıyım.' (Lucia)

Jerome, Corzan Kontesi hakkında bilgi sahibi olmalıydı. Jerome bilgiyi kolayca açıklamadı, ancak dükün kısa pasajlarını ve bölümlerini paylaştı. Lucia, konuşmalardan önce Hugo'nun geçmişini sordu ve sonunda Hugo'nun doğasını anlamak için yeterli bilgi topladı.

Bulguları - tüm astlarına eşit derecede düşmanca davrandığıydı. Hiç başlama, kendini açıklama gibi şeylerden nefret ederdi.

'Bu konuyla ilgili sorularla onu rahatsız etmeye devam edersem sinirlenecek.' (Lucia)

Lucia kendi eleştirilerini kalbinin içinde şişelerken, etrafındaki sözlerini büyük ölçüde azalttı. Hugo, tek bir tedirginlik ifadesi olmadan sakince çayını içen Lucia'ya bir bakış attı.

Biraz daha fazla olsaydı sorun olmazdı, ama Hugo Lucia'nın o küçük dudaklarının daha çok şey söylemesini diledi. Birlikte geçirdikleri ilk gece epeyce gevezelik etmişti ama adam ondan sessiz olmasını ve uyumasını istedikten sonra o tarafı tamamen kayboldu.

''... Corzan Kontesi, Corzan Kontu'nun şu anki annesidir. Kesin olmak gerekirse, o Dowager Kontesi.''

Hugo konuşmalarına devam etmek istedi, bu yüzden proaktif olarak bir kez daha buzu kırmaktan başka seçeneği yoktu. Konuşmaya başladı.

''Corzan Kontesi unvanı, fahri bir unvan. Kontes, yüksek sosyete soylularının vaftiz annesi olarak kabul edilir. Küçük yaşta kocasını kaybetti. Buna rağmen tekrar evlenmedi ve çocuklarını tek başına büyüterek Corzan ailesinin kontluğunu korumaya devam etti.''

''Ah… ne harika bir insan.''

"Birçok asil aile, çocuklarının ondan asalet yollarını öğrenmesini ister."

"Böylesine harika bir insanı birdenbire böyle istemek doğru mu? Elleri dolu olmalı…''

''Düklerin hane halkı altında öğretmenlik pozisyonunu elde etmiş bir vasal olmaktan daha büyük bir onur olamaz.''

Corzan Kontu, Dük'ün astıydı, ancak bu, kontun annesini doğrudan onun astı yapmıyordu. Yine de, Hugo bundan kibirli bir şekilde bahsetti ve Lucia'yı suskun bıraktı. Lucia onu izlemeye devam etti ve bu kadar ölçüsüz bir adamla nasıl tanışabildiğini merak etti. Yavaş yavaş, duyguları gurura dönüştü.

'Olamaz... o bu kadar çocuksu bir insan olmamalı...'

Lucia Hugo'yu mükemmel bir yetişkin olarak tanımlıyordu. Hugo ne zaman bir şaka yapsa ya da ona dokunmak için yanına sokulsa, Lucia bunu onun bir oyuncu olduğunu düşünerek es geçiyordu.

"Anlıyorum. Teşekkürler. Bu ancak Dük'ün karısı olduğum için mümkün oldu."

''Yalnızca sözlerinle mi teşekkür ediyorsun?''

"… Af buyur?"

Hugo elini salladı, Jerome çabucak fark etti ve tüm hizmetçiler ve uşaklarla birlikte ayrılmak için acele etti.

İkisi yemek salonunda yalnız kalabilecek duruma gelir gelmez Hugo oturduğu yerden kalktı ve kafası karışmış ve şok içinde görünen Lucia'ya yaklaştı. Ellerini Lucia'nın oturduğu sandalyenin kollarına koyarak Lucia'nın hareketlerini hapsetti ve ona yaklaştı.

''İster uçun, ister dans edin, Corzan Kontesi kolay kolay hareket etmez, seçici biridir. O çok özel. Oğluyla üç ay ya da on gün iletişim kurmaya çalışsan da gözünü bir kere bile kırpmaz.''

"O zaman onu nasıl ikna ettin?"

"Ayrıntıları bilmeye gerek yok, ben sadece senin için bu kadar çaba harcadım."

Ne yapmasını istiyordu? Lucia zaman zaman onun aklını okuyamıyordu. 'Harikasın!' diye övülmek mi istedi? Minnettar hissederken onurlandırılmaya ihtiyacı mı vardı?

Lucia bir an tereddüt etti, sonra vücudunu hafifçe kaldırdı ve dudaklarını hafifçe onunkinin üzerine bastırdı. Cevabı neredeyse doğruydu, ama tam olarak değil. Hugo Lucia'ya alnına bir delik açıyormuş gibi baktı, sonra dudaklarının kenarı yukarı kıvrıldı.

"Sadece bu mu?"

Ç/N: Lucia'nın Hugo rahatsız olur diye ona ayrıntı sormaması, Hugo'nun ise Lucia'nın sesini duymak isteyip onu konuşturmaya çalışması ahahaha ilk vurulan Hugo oldu benden demesi 

Önceki Bölüm                                                                                                 Sonraki Bölüm