Under The Oak Tree  

(2. Kitap 3. Bölüm)

Max hemen ona koştu. Annette kısılmış gözlerle kediye baktı ve koyu kahverengi kaşını Max'e doğru kaldırdı.

"Bu, bir deneyin bileşenlerinden biri mi?"

"Ha-hayır! O benim kedim."

Max irkildi ve Roy'u aldı, kediyi kollarıyla sardı. Annete'in yuvarlak yüzündeki ifade kırıştı.

"Buraya bak, Max. Yaklaşan terfi sınavları nedeniyle kıdemli büyücüler ortak laboratuvarı denetlemek için daha az geliyorlar diye, buraya evcil hayvan getirmek hala iyi bir fikir değil.''

"Sadece bu-bugün için, lütfen akışına bırak. Pencere mandalı kırıldı… başka çare yok, onu odada tek başına bırakamam. Daha bu sabah, gizlice odadan çıktı ve Miriam'ın laboratuvarında ortalığı karıştırdı..."

"Miriam'ın laboratuvarı mı?"

Annete sözlerini kesti ve tekrar Max'in kedisine baktı. Annette'in yuvarlak yüzüne bir memnuniyet ifadesi yayıldı. Annette tombul, nasır kaplı elleri kedinin başını kabaca okşarken yüksek sesle kıkırdadı.

"Oldukça akıllısın ha, Max? Bir rakibin aklını karıştırmak için tanıdık kullanmak - bu çok kurnaz ve zekice."

* Tanıdık, büyücülerin etrafta tutabileceği büyülü yaratıklar gibidir, bir tür evcil hayvan gibi, ancak bir şeyler yaptırmak için büyüyle manipüle edilebilirler.

"O be-benim tanıdığım değil! Roy sadece sıradan bir kedi ve be-ben asla kasıtlı olarak Miriam'ı bozmaya çalışmadım...!''

"Tamam, peki, sen öyle diyorsan."

Sanki gizli bir komployu gözden kaçırdığını belirtircesine Max'e göz kırptı ve güçlü kaslı bacaklarıyla çabucak harekete geçti. Max şaşkınlıkla Annete'nin sırtına baktı. Çoğu büyücü, diğer insanların hikayelerini renklendirmeyi denemezdi ama Godrick'in üç kardeşi bir istisnaydı. Max içini çekti ve kardeşlerin peşinden, çoğunlukla eğitimdeki büyücüler tarafından kullanılan ortak laboratuvara girdi. İçeri girdiğinde gözüne ilk çarpan ocaktan yayılan devasa alev oldu.

İkizler ocağa odun ve kömür koyuyorlardı ve altında körükleri tutan, Umli kabilesinden gelenlere göre çok daha uzun boylu olan diğer bir adam vardı. Yanlarında, demire çekiçle vuran, görünüşe göre büyülü aletler yapan üç ila dört acemi büyücü vardı. Max cüppesinin kapüşonunu yüzüne çekti ve sıcaktan kaçınmak için odanın nispeten sessiz köşesine yürüdü. Çantasını pencerenin yanındaki eski bir masanın üzerine atarken, Roy'u dikkatlice indirdi ve kedi hızla masanın altına girip bir köşeye kıvrıldı. Kedi, etrafındaki yabancı ortamdan korkmuş gibiydi. Max, Roy'u rahatlatmak için sırtını okşadıktan sonra, bütün gece düzenlediği büyüleri ve formülleri çıkardı. Fırına kömür döken yaşlı Godrick ikizleri Max'e koştu ve parşömene merakla baktı.

"Sunum için göstereceğin büyü bu mu?"

"Göster bana, senin için üzerinden geçeceğim."

Alec tombul, kömür karası parmaklarını uzattı ve Max parşömeni çabucak çekti.

''Önce e-ellerinizi yıkayın!''

"Asil bir kadın için bile fazla titizsin."

Alec kaşlarını çattı ve kirle kaplı ellerini yağlı önlüğünde ovuşturdu ve parşömeni Max'in elinden kaptı ve Max'ten küçük bir gıcırtı çıkardı. Parşömenin kenarında siyah bir leke vardı ama büyük Godrick ikizi umursamadı ve ters çevirdi.

"Gnome Hall'ün onuru bu yarışmada tehlikede. Sadece aptalca bir büyü göstermeyi planlıyorsanız, rekabet etmeye uygunluğunuza anında meydan okuyacağım. Bu sefer gerçekten Kabala büyücülerini yenmek ve gururunu kırmak zorundayız."

"Görünüşe göre herkes unutup duruyor... Henüz Gnome Hall büyücüsü olmaya karar vermedim. Ateş büyüsüne olan ilgimi hâlâ öğreniyorum.''

Tasarladığı büyünün üzerinden geçmekte olan Godrick kardeşler bir anda başlarını kaldırdılar ve şaşkınlıkla ona baktılar. Sadece onlar değil, örsün yanında çeliği döven, ateşli kıvılcımlar saçan diğer büyücüler de ona keskin bakışlar attılar. Max omuzlarını kamburlaştırdı, kendisine bir hain gibi davranıldığını hissetti. Alec dilini şaklattı ve ona acıyormuş gibi konuştu.

"Hala vazgeçmedin mi? Maximillian, ateş büyüsü konusunda zerre kadar yeteneğin yok."

"O haklı. Ateş büyüsüne olan yakınlığın hiçbir yere gitmiyor. Su büyücüsü olmayı denemen senin için daha iyi. En azından su büyüsüne karşı bir yakınlığın var. Çok az olmasına rağmen.''

''Su büyüsüne olan ilgim… bundan daha iyi!''

"Öyleyse neden bu sömestr Undaim'de ders almadın?"

Max, Dean'in alaycı sorusu üzerine ağzını kapalı tuttu. Doğrusu, hangi açıdan bakılırsa bakılsın büyü yakınlığı açıkça toğrağa doğru meyilliydi. Su büyüsüne de biraz yakınlığı vardı ama Annette'in dediği gibi, azdı. Buna ek olarak, su ve toprak özellikleri genellikle birbiriyle ilgisizdi ve bu nedenle su kulesinde aldığı temel derslerde Max “Çamurlu” lakabıyla anıldı. Bunun gayet iyi farkında olan Annette deri eldivenlerini çıkardı ve Max'e sırıttı.

"Dur ve pes et, Max. Ateş büyüsü için zerre kadar yeteneğin yok ve su büyücüleriyle pek iyi anlaşamıyorsun. Kıdemli büyücüler doğal olarak Toprağın İşareti'ni alacağını varsayıyorlar.''

"Bu doğru. Su kulesinde 'çamurlu' olmaktansa burada 'titan' olarak anılmak daha iyidir."

Alex ona bakarken muzip bir gülümsemeyle konuştu. Max, Gnome Hall'deki on üç stajyer büyücünün etrafına melankolik gözlerle baktı. Hepsi kısa boyluydu, yuvarlak yüzleri vardı ve yün gibi kalın saçları vardı. Dünya kulesindeki toprak yakınlığına sahip büyücülerin çoğu Umli kabilesindendi. Umli'ler eski cücelerin torunlarıydı ve doğaları gereği güçlü bir toprak ve ateş yakınlığına sahiptiler. Ayrıca çelik eritme ve büyülü aletler yapma konusunda da mükemmel yetenekler sergilediler. Max, onlarla çeşitli büyü eğitimlerini çabucak öğrenebildi. Ancak, Gnome Hall'de eğitime ne kadar çok zaman harcarsa, olacağını hayal ettiği büyücü imajından o kadar uzaklaştığını hissetti. Açıkça söylemek gerekirse, toprak yakınlığına sahip büyücüler, büyücülerden ziyade büyülü alet ustalarına daha yakındı.

Ateşe yakınlığı olan Agnes zihninde belirince hüzünlü bir iç çekti. Nornui'ye ilk girdiğinde, Prenses Agnes gibi bir ateş büyücüsü olma hayaliyle şişmişti. Riftan'ın bir şekilde güvenebileceği güçlü bir büyücü olmak istiyordu. Ancak, mana yakınlığı testi sonuçları çıkar çıkmaz beklentileri uçup gitti ve paramparça oldu. Manasının ateş eğilimi en kötü sonuçları verdi.

''Genellikle, toprak yakınlığına sahip olanların ayrıca ateşe belirli bir yakınlığı vardır. Yine de her şeye rağmen senin suya karşı bir yakınlığın var… Bu çok özel bir durum.''

Dean başını salladı ve Alex ifadesine ekledi. "Ama yine de, toprak elementinde büyü için mükemmel bir yetenek gösteriyorsun. Ateş büyüsüne olan yakınlığından vazgeçersen, geleceğin çok daha sağlam olacaktır.''

Max, memnuniyetsiz bir ifadeyle ifadelerini reddetti. "Ama... Büyü ile nasıl saldırılacağını öğrenmek istiyorum. Toprağa yakın olan büyücüler… ne kadar mükemmel olurlarsa olsunlar, savaşlarda sadece arkadan destek olabilirler.''

"Evet, savunma büyüsü konusunda çok özel bir şeyi yok." Çelikten yapılmış bir Wyvern heykelini inceleyen Annette alaycı bir şekilde cevap verdi. ''Toprak elementlerini kullanarak saldırı büyüsü öğrenmek istiyorsan, daha yüksek bir seviyeye gitmelisin. Yüksek rütbeli bir büyücü olursan, pek çok tabu büyüsü öğreneceksin."

"Be-ben bunu istemiyorum! Tek istediğim adadan bir an önce ayrılmak. Yüksek rütbeli bir büyücü olursam... Nornui'den kendi isteğimle ayrılamam."

"Bunda ne yanlış var ki?" Dean, Max'in gitmek için meydan okumasını anlamamış gibi omuz silkti. "İblislerin dolaştığı dış dünyada neyin iyi olduğundan emin değilim. Nornui'de yaşayıp hayatımın geri kalanında büyü okumayı tercih ederim. Bu, sapkın sorgulayıcılarla yüzleşmekten çok daha kolay olurdu.''

''Bugünlerde… bu nadiren oluyor. Büyücülerin zulmü uzun zaman önce sona erdi.''

"Bu sadece senin gibi sıradan insanlar için geçerlidir. Bu adadan ayrıldığımızda, bizim gibi farklı ırklardan büyücüler avcı benzeri sapkınların avı olacak.''

Max iç geçirdi, onlarca kez yaptıkları konuşmadan bitkin düştü. ''Ne zaman böyle bir hikaye duydun? Bugünlerde Kutsal Babamız Papa bile dünya kulesinin bir üyesi olan bir büyücüyü kolayca sorgulayıp yargılayamıyordu. Kraliyet aileleri bile Nornui'nin çok farkında.''

Annette sanki sözleri saçmaymış gibi yüksek sesle homurdandı. Ancak, Alex huysuz görünüyordu ve dürtmeye devam etti. Max'e baktı ve gözlerinde merakla sordu.

"Geldiğin yerde yeterince büyücü yok mu?"

"Tabii ki. Whedon'da yeterince büyücüye sahip hiçbir yer yok." Max, sorusuna coşkuyla yanıt verdi. "Her ülkenin lordları tek bir büyücü bile kazanmak için çok çaresiz. Eskisiyle karşılaştırıldığında, büyücülerin muamelesi aşırı derecede iyileşti.''

Alec düşünceli bir şekilde yuvarlak çenesini okşadı ve sonra ağzını tekrar açtı. "Max, sen Whedon'un güney kesimindensin değil mi? Anatol efendisi hakkında bir şey biliyor musun?''

Ç/N: Maxi: Hiçç kendisi kocam oluyor sadece 💅

Önceki Bölüm                                                                                                 Sonraki Bölüm