Under The Oak Tree - 88. Bölüm 

Kaygılar (1) 

Max sözlerini bitiremeden güçlü bir ses onu hazırlıksız yakaladı.

Max daha sonra kafasını telaşın kaynağına çevirdi ve eğitimdeki altı şövalyenin et ızgarasının yanında ayakta durduğunu görünce gözleri şaşkınlıkla büyüdü, yüzleri terden parlıyordu ama ifadeleri canlıydı. Grubun önünde Yurixion Lobar duruyordu. Onu görünce koşarak yanına geldi, yüzü ferahlık ve sevinç doluydu. Yurixion nihayet onun yanına geldiğinde, Max'e aceleyle sorularını sordu.

"Dün çok şey yaşadığınızı duydum. Herhangi bir yeriniz yaralandı mı? Şimdiden bu şekilde dışarı çıkmanız uygun mu? O pisliklerin size ne yaptığını duyduğumuzda...!'' Yurixion başıboş dolaşmaya başladı ve sesi her saniye bir oktav yükseldi ve Max onun bariz endişesi için minnettar hissetti.

"Be-ben iyiyim..." dedi Max, antrenmanda genç şövalyeye. Bunu söylediği gibi, Yurixion'un en iyi arkadaşı Garow da ona beklentiyle bakmaya geldi.

Garow'un gözleri Yurixion'un bitmek bilmeyen sorularına şaşkınlıkla parladı ve en iyi arkadaşının hareketlerine karşı küçük bir iç çekti.

"Yuri, sakin ol lütfen. Madamı utandırıyorsun.'' Garow, Yurixion'a söyledi.

"Ama Garow... olanları duyduğumda şövalye olmadığım için hiç bu kadar üzülmemiştim." Yurixion fısıldadı.

 

Yurixion'un somurtkan ifadesi Max'i gülümsetti. Kuyruğunu düşüren ve sahibine doğru somurtan büyük bir köpek yavrusu görüntüsünü hatırlattı. Sevimli görünüyordu.

"En-endişeniz için teşekkürler... a-ama ben i-iyiydim. As-askerler yaralandı, ama… Lord'unuz ta-tam zamanında ge-geldi.'' Max çocuklara onları rahatlatmak için söyledi.

"O hikayeyi ben de duydum. O korkak pisliklerin Lord Calypse'in ruhundan korktuklarını ve hemen teslim olduklarını duydum. Onlar acınası korkaklar! Eh, Libadon'un o fareleri, sonuçta Lord Calypse ile boy ölçüşemezler!" Yurixion heyecanla haykırdı. Delikanlının Riftan'a çok değer verdiği belliydi.

Max yanaklarının utançla ısındığını hissederken gözlerini yere dikti. Çocuk, Riftan'ı övmeye başlayınca güçlükle durabildi. Riftan övgüyü hak etmeyecek biri de değildi, bu yüzden Yurixion, Riftan'ın tüm erdemlerini ve iyi işlerini anlatmaya başladığında gözlerini devirecek gibi hissetti, ama Yurixion her zaman Riftan'ı idolleştirdiği için, yanında duran Garow bile çoktan gözlerini deviriyordu. En iyi arkadaşının efendileri hakkında günlük konuşma alışkanlığından bıkmış gibi başını sağa sola salladı.

Max onlara teslim olmuş bir gülümseme gönderdi ve heyecanlı çocuğun sözlerini onlara bir soru yönelterek dikkatle kesti.

"B-bu arada, si-sizi mutfağa getiren ne...?"

Ancak Max soruyu sorduktan sonra çocukların duyuları geri geldi. Yurixion, arkasında duran eğitimdeki diğer şövalyelere baktı.

''Izgara et kokusuna dayanamıyoruz. Antrenman sırasında kaçtık'' dedi. Yurixion yanıtladı ve Max başını salladı.

Bu yüzden onu gördüklerinde herkes çok endişeli görünüyordu. Max, hanımlarının liderlerine eğitimlerini atladıklarını söylemesinden korkan çocuklara güven vermek için anlamlı bir şekilde gülümsedi.

"Şu a-anda sosis ka-kaynatıyoruz. Şef, onlara bir ye-yemek tabağı ve-verir misin lütfen?" Max, genç çocuklara yaklaşmalarını işaret ederken çocuklara söyledi.

 

Temiz yıkanmış domuz bağırsağını dolduran şef yüzünü kaldırdı ve genişçe gülümsedi.

''Şu anda kızgın tencerede ızgara yapıyoruz. Hey! Bir tabak sosis doldur ve buraya getir!'' Aşçı bir mutfak görevlisine bağırdı ve aç çocuklar bir arı sürüsü gibi aceleyle onlara doğru koştular.

Max daha sonra çocuklar yemeye başladığında, atıştırmanın tadını rahatça çıkarabilmeleri için kaçmaya karar verdi. Mutfaktan çıktığında, hizmetçilerin koridordaki şamdanları yaktığını gördü.

Fenerleri önceden yakmazlarsa, güneş dinlendiği anda tüm kale kararırdı ve bu yüzden bunu yapmaları alışılmış bir şeydi. Acil durumlarda, merkezi salon ve merdivenlerin erken saatlerde aydınlatılması hayati önem taşıyordu.

Yeni sipariş edilen fenerler her yere yerleştirildiğinden, kale koridorlarını geçtiğinde öncekinden iki kat daha parlaktı, ancak hizmetçiler de iki kat daha meşguldü. Koridorda yürürken kararlı bir yüzle konuştu.

"Ya-yarın için hemen da-daha fazla kadın ça-çalışan alacağım." Max, Rudis'e söyledi.

"Zorunda değilsininiz..." Rudis başını sallayarak ona cevap verdi.

"Ha-hayır. Böylesine büyük bir ka-kaleyi yönetmek için daha fazla hi-hizmetçi gerekir. Hi-hizmet edilmesi ge-gereken bir sürü i-insan var. Sa-sanırım şimdikinden en az 30 kişi daha fa-fazlasına i-ihtiyacımız var. Onlara ye-yetecek kadar k-konut olacak mı?'' Max sordu.

"Evet. Hizmetçiler için birinci katta bir sürü boş oda kaldı.'' Rudis yanıtladı.

"O za-zaman bugün bir ara L-lord ile ko-konuşacağım." Max kararlıydı, kışa hazır olmak istiyorlarsa daha fazla insanı işe almaları gerekiyordu.

Max son turlarında ahırın etrafına baktı ve bu bittiğinde basit bir günlük yazmak için odasına döndü.

Calypse Kalesi gibi büyük bir kaleyi yönetebilmek için, kalenin her köşesinde olup bitenleri kavraması, yaşadıkları ve yaşayacakları sorunları gözden kaçırmaması ve bir an önce bunları düzeltmesi gerekiyordu çünkü onlara bağlı bir sürü insan vardı.

Aniden kapısından bir vuruş geldi - bu kale hizmetçilerinden biriydi.

"Madam, Lord Calypse muhtemelen geç kalacak ve bana akşam yemeğini önden yemeniz için bir mesaj gönderdi. Yemekhaneye kuralım mı?" Hizmetçi ona sordu.

Max hizmetçiye akşam yemeğini salonda yiyeceğini söyledi ve onu takip etti. Oraya varıp yemek servisi yapıldığında, Riftan'ın yakında eve geleceğini ve onu orada bulacağını umarak yavaş yavaş yemeye karar verdi.

Max masanın önünde ne kadar oturduğunu kestiremiyordu ama orada bir saatten fazla oturmuş olmalıydı çünkü her şey soğumuştu.

Ç/N: Yurixion a.k.a Riftan ve Maxi'nin Enayisi... Benden sonra tabi asdfghjkl

Önceki Bölüm                                                                                               Sonraki Bölüm