Lucia - 51.1 Bölüm

 Taran Dük'ünün Aile Doktoru (1)

Anna ve Philip'in sürekli fikir değiş tokuşunun devam etmesinden bu yana birkaç ay geçmişti. Anna, ne zaman boş zamanı olsa ona bir şeyler öğretmesi için Philip'i buldu ve Philip, Anna'nın bu kadar ileri bir yaşta öğrenmeye olan büyük tutkusuna hayran kaldı.

Anna ve Philip haftada bir kez yoksullara ve muhtaçlara tıbbi hizmetlerini sunmaya giderlerdi. Her zaman olduğu gibi, bir ara sokağın arka tarafında uzak bir yere basit bir tedavi odası kurdular ve bir sürü hasta ağırladılar. Zordu ama Anna her türden farklı semptomu olan hastaları tedavi ederken becerilerini çarpıcı biçimde arttırdı.

"Buraya bak, sence de ilaç yapmak için pelin otu yediğini söylemek aptalca değil mi?"

Asabi, orta yaşlı bir eşin sesi yüksek sesle çınladı. Basit tedavi odasında hafifçe aralıklı iki masa vardı ve aralarında duvar görevi gören ince bir bez vardı. Yani biri sesini biraz yükselttiğinde karşı taraf bu sesi duyulabiliyordu.

Duvarın diğer tarafında Anna, Philip'e gelen hastanın işitilebilir sesine dikkat kesildi.

''Farkında olup mu yediğimi sanıyorsun? Sadece şifalı ot olduğunu sandım.''

"Gözlerin mi şaşı nedir? Bu şey nasıl şifalı otlara benziyor olabilir!''

"O zaman neden mutfakta bıraktın?"

Anne ve kızı tartışırken birbirlerine seslerini yükselterek ileri geri yürüdüler.

Pelin otu! Anna yanındaki tedaviyi durdurdu ve bakışlarını ayırıcı duvar görevi gören kumaşa sabitledi. Sonra Philip'in sakin sesini duydu.

"Peki sorun ne? Rahatsızlandınız mı?''

"Ay sormayın doktor! Bu o şeyi yedi ve adeti gelmedi. Bu kız bir kadın olarak görevlerini yerine getiremezse ne yaparım ben, geceleri gözüme uyku girmez.''  (Anne)

"Tch, bu halini seviyorum." (Kızı)

"Seni çılgın şey, ah! Doğum yapamayan bir kadın mı olmak istiyorsun?''

Anna aniden ayağa fırladı. Tedavi gören hastasının şaşkın ifadesini fark etmedi. Anna kumaştan yapılmış duvarı kaldırdı ve diğer bölmeye gitti.

Philip bir kez Anna'ya baktı ve hastayla konuştu.

"Bu kadar yaygara yaparsan seni tedavi edemem. Sakinleş. Ne kadar pelin otu yedin?''

''Bir garnitür kadar belki? Sebzeyle karıştırıp yedim.'' (Hasta kız)

Yanındaki annesi: 'Bu deli-! O iğrenç şeyi nasıl mutlu bir şekilde yiyip ona sebze diyebilirsin? Aayh, ben bir insan doğurmadım, hiçbir işe yaramayan bir şey doğurdum. Ah! Huzur içinde yaşayamıyorum niye.'

Kadın içten içe homurdanmaya devam etti.

''İlk adetini ne zaman gördün?'' (Philip)

''Sanırım geçen yıldan önceki yıl?''

''Pelin otunu yemeye devam etmedin, değil mi?"

"Hayır."

"O zaman bu sadece geçici bir durum, önümüzdeki ay adetin tekrar başlayacaktır. Bu yüzden endişelenmene gerek yok. Siz de annesi."

Hem anne hem de kızı inanmıyorlardı, bu yüzden ayrılmadan önce birkaç kez ikna edilmeleri ve söz vermeleri gerekiyordu.

"Sorun ne Anna? Problemli bir hasta mı var?'' (Philip)

"…Hayır. Sana daha sonra söyleyeceğim."

Ücretsiz tedaviyi bitirdikten ve gün kararmaya başladıktan sonra ikisi, Philip'in evinde çay içmek için geri döndüler.

''Daha önce… pelin otu alan hastayı diyorum. Ben ilk defa böyle bir semptom görüyordum ama Sör Philip her şeyi biliyor gibiydi. Pelin otunun hemostatik (kan akışını durduran) bir etkisi olduğunu biliyorum ama adet durdurucu özellik mi? Adet kanıyla yaralardan gelen kan tamamen farklı yapılardan geliyorken bu nasıl olabilir?'' (Anna)

"Nadirdir, ancak bazen hastalarda ortaya çıkar. Yoksullar acıktığında ve yedikleri arasında ayrım yapmadığında bu durum olabilir. Ancak, endişelenecek bir şey yok. Vücutta bir sorun yok, bu sadece geçici bir durum.'' (Philip)

"O zaman, pelin otu yedikten sonra adetin tamamen durduğunu biliyor musun?"

Philip'in çay fincanını ağzına götüren eli bir an durakladı. Gözlerinden gizemli bir parıltı geçti ve geldiği gibi hızla kayboldu. Rahat gülümsemesi değişmedi ve konuşurken sesi çok rahattı.

"İlginç. Böyle bir hastan mı var?''

''Evet, tam amenore (adet görmeme) durumunda. Bitki alımı oldukça uzun bir süre.''

Bu arada Anna, Düşes'e bir tedavi bulmak için yüzlerce tıbbi kitap satın almıştı. Piyasadaki tüm kitapları çöpe attı ve sadece bu değil, Roam'da yaşayan doktorları aradı ve özenle onlara gitti. Ancak, pelin otu yedikten sonra adetin durduğunun belirtisini tanıyan bir kişi yoktu.

Anna beslenmeyi kendi üzerinde denemeyi tercih ederdi ama ne yazık ki zaten menopozdaydı ve yan etkilerini bilmediği için başka bir kişi üzerinde de test edemedi.

Dolayısıyla bugün o hastaya rastlamak hem şaşırtıcı hem de sinir bozucuydu. Önceden bilseydi, gecekonduları derinlemesine incelerdi. Anna, Philip'e yeniden hayran kaldı.

[Bu kadar mükemmel bir tıbbi beceriyi nasıl elde ettin? Sen kitaplarda olan ve olmayanların çoğunu biliyorsun.]

Anna ne kadar çok bilirse, Philip'in tıbbi bilgisine o kadar çok şaşırdı ve bir gün ona doğrudan sormuştu.

[Etrafta dolaşırken yol boyunca bir kaç değişik bilgi kaptım.]

Philip alçakgönüllü bir şekilde konuştu ama Anna bunu, tıbbi hizmetlerini sunmak için iç kesimi dolaşmanın ödülü olarak düşündü. Gerçekten mükemmel bir doktordu.

"Philip, seyahat ederken çok sayıda hastayı tedavi ettiğini söylememiş miydin? Seninle kendimi karşılaştırdığımda çok utanıyorum. Gerçek tıp kalple yapılmalı ama benim düşük ilacım açgözlülükle fiyatlanıyor.''

''Anna, tıbbi becerin harika. Heveslisin ve hastalarına sadıksınç Kadın olduğun için doğru dürüst tanınmaman çok yazık."

"Beni fazla abartıyorsun."

Anna gülümsedi ve çay fincanını ağzına götürdü. Anna o zaman Philip'in gözlerini görmüş olsaydı, kendini garip hissederdi. Gözbebekleri sessizce titreyerek sabırsızlığını ortaya koydu.

''Hasta kim?'' (Philip)

Anna tereddüt etti. Hastanın gizliliğini korumak doktorun göreviydi. Ancak Anna, zorlukla elde etmeyi başardığı tek ve kesin ipucunun peşini bırakamadı. Bir ipucunu ne kadar uzun süre kavrayamazsa, o kadar endişeli hissediyordu. Kimse onu teşvik etmiyordu ama o tedirgin hissediyordu.

'Sorun yok. O, Dük'ün doktoru ve mükemmel tıbbi becerilere sahip biri. O, tıbbi hizmetlerini sunmak için yoksulları bulan gerçek bir doktor.'

Philip'in neden gözetim altında olduğunu bilmiyordu ama Dük'e zarar verecek biri olsaydı, sadece gözetimle bitmezdi. Anna kararını verdi. Yine de, madamdan hemen söz edemeyecek kadar rahatsız hissetti.

"Dürüst olmak gerekirse, ilk başta seni bulmaya geldim çünkü bu semptomla ilgili senden tavsiye almak istedim."

Düşesin doktoru, hastanın kim olduğunu bile söylemeden başka bir doktordan tavsiye istiyorsa, bu apaçık ortadaydı. Anna sessizce ona bakan Philip'e başını salladı.

"Bir ihtimal... pelin otu ilk adet döneminde mi alındı?"(Philip)

"Biliyorsun!"

Anna neşeyle bağırdı.

''Tedavi etmenin bir yolunu biliyor musun?'' (Anna)

"Neyse ki, biliyorum." (Filip)

"Tanrım!"

Bütün bu süre boyunca aradığı tedavi, hemen yanı başındaydı. Eğer başından beri dürüstçe tavsiye isteseydi, bu kadar zahmete girmeden bulmuş olacaktı.

Ancak, bu sorundan geçmek için harcadığı zamandan pişman değildi. Kitapları aramak ve onları derinlemesine incelemek becerilerine çok yardımcı oldu.

''Hasta nasıl pelin otu aldı?'' (Philip)

''Hasta çocukken bilgili değildi ve bir kadındaki değişiklikleri bilmiyordu. Özetle, bu ot hastanın toy zihninde kanamayı durduran bir ilaçtı, bu yüzden ilk adetini bunu yiyerek düzeltmeye çalıştı.'' (Anna)

"Bu alım ne kadar sürdü?"

"Yaklaşık yarım yıl sürdüğünü duydum, sonrasında adet görmemiş. Tedavisi gerçekten mümkün mü?''

"Biraz daha dinle. Bu semptomların tedavi edilmesi özel koşullar gerektirir. Bakire olmamalı ve birden fazla erkekle birliktelik yaşamamış olmalı.''

Anna'nın ifadesi düştü. Semptomun kendisi zaten garipti, şimdi tedavi durumu bile garipti. Anna'nın Düşesi tedavi etme deneyimi nedeniyle Düşes'in saflığını herkesten daha iyi biliyordu.

Ancak bu konu özel olarak gizlenmişti ve Düşes'in itibarını ilgilendiriyordu. Bir süre tereddüt etti ama sonunda, bir doktor olarak, eğer hastalarının durumundan utanırsa, hastasını gerektiği gibi tedavi edemeyeceğine olan inancını seçti.

"Bu sorun olmayacak. Hasta bir süre önce evlenmiştir ve ilk gece hastanın ilk birlikteliği olmuştur.''

Anna inatla hastanın kim olduğundan doğrudan bahsetmedi ama ikisi de birbirini anlıyordu.

''Öyleyse, bu tedavi edilebileceği anlamına mı geliyor?'' (Anna)

Philip bakışlarını biraz indirdi ve cevap olarak hiçbir şey söylemedi. Anna sessizce bekledi, düşüncelerine karışmak istemiyordu. Ama gerçekte, Philip sadece bunalmış ve çalkantılı duygularını sakinleştirmeye çalışıyordu. Bir süre sonra sakin bir ifadeyle başını kaldırdı.

"Mümkün."

"Hemen leydiyi göreceğim. Bir tedavi bulduğuma çok sevineceğine eminim."

Anna sanki her an kalkacakmış gibi huzursuzca koltuğunda kıpırdandı. Hastanın kim olduğunu doğrudan söylediğinin bile farkında değildi. Philip ona sakinleşmesini söylemek için bir el hareketi yaptı.

"Bu tedavi, ailemizde aktarılan vizyonlardan biridir. Tam olarak hazırlama yöntemi, not defterinde yazılı ve kontrol etmem gerekiyor ama şu anda elimde değil. Başka bir yere koydum. Bir süreliğine ayrılmam gerekecek gibi görünüyor."

Anna pişmanlık duydu. Sonunda elde ettiği ipucunu kaybetmek istemediği için sabırsızlıkla doldu.

"Uzun sürer mi? Seninle gelmem mümkün mü?"

"Özür dilerim ama seni yanımda götüremem. Orası ailemizde nesiller boyu aktarılan gizli bir yer.''

"Fazla sabırsızdım. Mantıksız bir istekte bulunduğum için özür dilerim."

"Acele etmene gerek yok. Tedavini kesinlikle sana vereceğim. Bu nedenle, bu arada hastaya söylemeyin. Hastayı boştan yere bekletmeye gerek yok."

"Haklısın. Ne zaman dönmeyi düşünüyorsun?''

"En geç bir hafta sonra döneceğim."

Ç/N: Anna hasta mahremiyetinin içinden geçti anlık

Önceki Bölüm                                                                                                 Sonraki Bölüm