Lucia - 115
Başlangıç ve Bitiş (1)

Hugo bugün eve erken döndü ve onu karşılamaya gelen Jerome tarafından karşılandı. Jerome'dan Lucia'nın biraz kestirdiğini ve hâlâ uyuduğunu duyunca kaşlarını çattı.

“Hasta değil, di mi? Bugün doktordan onu görmesini istediğime eminim.”

"Doktor sizi Madam hakkında görmek istiyor."

Hugo önce kıyafetlerini değiştirmeye gerek duymadan hemen doktora gitti. Doktor gergindi. Nispeten rahatlıkla karşı karşıya kalabileceği Madam'ın aksine, Dük her karşılaştıklarında onu gergin hissettiriyordu. Gerçekten farklı olan bu iki insanın evli olduğu gerçeği karşısında kaç kez hayrete düştüğünü bilmiyordu.

"Madam'ın hamile olduğuna inanıyorum."

Lucia'nın kocasına söyleyip söylememe endişesi boşunaydı. Doktora henüz kocasına haber vermemesini söylemeyi tamamen unutmuştu.

Doktor çalışmaya başladığından beri, her seferinde Madam'ın tedavi sonuçlarını Dük'e bildiriyordu ve bu sefer de farklı bir şey düşünmedi.

Hugo, müjdeyi aldıktan sonra yanında bulunan ve "Bu tebrik edilecek bir konu" diyen Jerome'u dinlerken bir an sustu.

"…Ne? Hamile mi? Çocuk mu demek istiyorsun?”

"Tam olarak kesin değil, ama Madam'ın semptomları hamileliğin tipik kanıtlarını gösteriyor."

Doktor, Lucia'ya bugün Kraliyet Sarayı'nda bir saray hemşiresi tarafından teşhis konulduğunu ve son zamanlarda garip semptomlarının hamilelik belirtileriyle uyumlu olduğunu, bu nedenle Madam'ın hamileliğinin oldukça kesin olduğunu açıklamaya devam etti. Ve Hugo sessiz kaldı, doktorun anne adayının psikolojik durumu ve alınması gereken önlemlerle ilgili açıklamalarını dinledi.

“Hamile olmama ihtimali nedir?”

Doktor, baba olacağı haberini duyunca tepkisi normal insanlardan oldukça farklı olan Dük'ü dikkatle izledi. Bir çiftin ilişkisi çok iyi olduğunda, bir çocuğun varlığına olumlu bakmayan kocalar olduğunu duymuştu, bu yüzden belki de burada durumun böyle olduğunu düşündü.

“Çok nadir görülen bir durum var, buna yalancı gebelik deniyor. Bir kadın çaresizce çocuk istediğinde ortaya çıkar; bu durumda, hamileliğinkine neredeyse benzer semptomlar yaşarlar. Ama dediğim gibi çok nadir oluyor. Madam genellikle bir çocuk için üzülmez veya sabırsız değildir, bu yüzden bunun burada geçerli olduğunu düşünmüyorum.”

Hugo'nun ifadesi dışarıdan hiç değişmedi ama aslında çok telaşlıydı. Kafası, sanki boşluğa düşmüş gibi boştu ve daha derin düşünecek zamanı yoktu.

Ailesinin sırrını eşine ifşa ettikten sonra eşi bir daha çocuk konusunu açmamıştı. Yani Hugo, önemsiz bir mesele olarak onu aklının diğer tarafına itmişti.

"Bir çocuk olduğundan ne zaman emin olabiliriz?"

“En kesin zaman dilimi yaklaşık 5 ay olacaktır, çünkü o zamanlar cenin hareketi vardır. Madamın en fazla iki aylık hamile olduğuna inanıyorum.”

Hugo hafifçe kaşlarını çattı. Doktora göre, kesin olarak öğrenmeleri için üç ay daha vardı. Bu çok uzundu.

"Madam'a alması gereken önlemler konusunda bilgi verdim ama özellikle yatak odası ilişkilerine dikkat etmelisiniz. Bu nedenle, kesin bir istikrar dönemine ulaşana kadar önümüzdeki üç ay boyunca yatak odası ilişkisi yasak.”

"Neee?!"

Hugo çılgınca doktora bağırdı.

* * *

Şüpheye düştüğünüzde, en kötüsünü varsayın. Bu, Hugo'nun ne zaman bir yargıya varmaya çalışsa bağlı kaldığı bir ilkeydi. En kötü ihtimalle hamileliği bir yanlış anlama olacağını düşündüğünü ancak hamileliğin kesin olduğu varsayımından yola çıkarak hiç olmaması gereken bir olayın nasıl mümkün olabileceğini düşünmeye başladı. Her şeyi tek tek yaşadı.

'Eşim, durumunun çocuk sahibi olamayacağı anlamına geldiğini söylemişti.'

Eşi adet görmediği için çocuk sahibi olamayacağını bu nedenle kısır olduğunu söyledi. Aynı zamanda, tedaviyi bildiğini ve istediği zaman tedavi edebileceğini söyledi.

Karısının iyileşip iyileşmediği sorusu ikincil bir konuydu; her halükarda, öncülünü yeniledi ve karısının çocuk sahibi olabilecek normal bir kadın olmasına dayandırdı. Çocuk doğurup doğurmaması burada önemli değildi.

Sorunun özü, Taran soyunun tuhaf bir soyu olan Hugo'nun kendisiydi.

‘Kan tüketmek zorundasınız…’

Hugo parmaklarını masaya vurdu ve Philip'in uzun zaman önce söylediği sözleri hatırladı. O sırada, Philip'in sözleriyle ilgili aklında en ufak bir şüphe yoktu. O zamanlar ailesine duyduğu nefret ve tiksinti had safhaya ulaşmıştı, bu yüzden Philip'in bahsettiği iğrenç kan alma yönteminin mükemmel bir şekilde eşleştiğini düşündü.

Diğer her şeyde titiz olmasına rağmen, Hugo'nun Philip'in gerçekten doğruyu söyleyip söylemediğini yeniden düşünmemesinin nedeni, bunun hakkında düşünmek bile istememesiydi.

"Kan ha? Kulağa çok saçma geliyor.'

Mantıklı düşünen Hugo, Philip'in o zamanlar söylediklerini ve o zamanki durumu analiz etti.

Philip, ailesinin vizyonu hakkında konuşamayacağını iddia ederek yerini korumuş ve ardından beklenmedik bir şekilde itaatkar bir şekilde itiraf etmişti. Şimdi Hugo bunu düşündüğünde, Philip'in Taran ailesinin gizli odasında bile olmayan ve ailesinde nesillerdir korunup aktarılan sırrı bu kadar kolay açığa çıkarması pek olası değildi.

Philip iradeli yaşlı bir adamdı. Ailesinin sırrını dürüstçe ifşa etmektense boynunu teklif etmesi ona daha çok uyuyordu.

"Yani bana yalan söyledi. İşte bu.”

Hugo'nun dudaklarında soğuk bir gülümseme vardı.

'Ne cürret.'

Hugo kızgındı ve aynı zamanda inanamıyordu. Dudaklarından zoraki bir kahkaha döküldü. Bu, bir doktorun kendisine yalan söylemeyeceğine ve onu kandırmayacağına dair kibirli düşüncesinin bir sonucuydu. Hugo, Philip'in bir tehdit olma şansının düşük olduğuna karar vermiş olsaydı, onu çoktan öldürürdü.

Philips'in ailesi, Taran soyunu devam ettiren tek "vizyona" sahip olsa da, onlar nesillerdir doktorlardan oluşan bir aileydi ve yalnızca bir formalite ünvanına sahiptiler. Taran ailesiyle uzun süredir ortak oldukları için, Philip'in ailesi oldukça izole durumdaydı.

Philip'in ailesi yoktu ve insanlarla ilişkileri çok sığdı. Asistanı bile olmadığı için adamın kim bilir kendine sakladığı kaç sırrı vardı. Bu faktörler nedeniyle, Hugo onu sadece bir doktor olarak hafife aldı.

Philip'i hayatta tutmak, Hugo'nun kendisi için bir cezaydı. Philip, merhum erkek kardeşine karşı duyduğu suçluluğu ve kendisine duyduğu tiksintiyi en üst düzeye çıkarmak için bir araçtı.

Bir de rahmetli kardeşinin hayatını Philip'e borçlu olma meselesi vardı, bu yüzden Philip'in hayatını kişisel olarak almadığına dair büyük bir merhamet konuşmasıyla onu rahat bıraktı.

"Yaşlı adam korkuyu hiç bilmedi."

İtaatkar gibi davrandı ama söylemek istediği her şeyi söyledi. Ve böylece Hugo, Philip ile ne zaman karşılaşsa kendini pislik gibi hissediyordu. Hugo'nun tüm bunları bastırıp katlanmış olması bile, Philip'e cömertliğinin sonsuz olduğunu gösteriyordu.

"Neden yalan söyledi?"

Hugo, Philip'i gerçeği söylemezse hapiste çürümesine izin vermekle tehdit etmişti. Philip'in bu durumdan kaçınmak için bir yalan uydurması, herkesin yapabileceği makul bir şeydi.

Duygusal olarak bakıldığında, bu vicdansız bir davranıştı, ancak mantıksal açıdan Hugo bunun mümkün olduğuna karar verdi. Philip'in kimsenin gerçeği bilmediği bir sır hakkında yalan söyleyip söylemediğini zaten kimse bilemezdi ve bunu kanıtlayabilecek tek kişi Hugo'ydu, ama Hugo son derece kaçındığı için Philip'in yalan söyleyip söylemediğini bilmenin bir yolu yoktu.

"O durumdaki yalanının makul olduğunu kabul etsem bile, onca şeyin arasında neden kandan bahsetti?"

Hugo, Philip'i yakalayıp sürüklediğinde aklını kaçırmanın eşiğindeydi. Ailesi, her şey, hiçbir şey göründüğü gibi değildi ve aşırı bir öfke onu tüketiyordu. Böylece Philip, kanın tüketilmesi gerektiğini söylediğinde, buna öylece inandı ve içinde akan kandan duyduğu tiksinti büyürken, ailesine olan öfkesi de buna bağlı olarak azaldı.

Yani, Philip o sırada Hugo'nun zihinsel durumunu analiz etmiş ve kasıtlı olarak hesaplı bir yalan söylemişse...

"Kurnaz ve zeki olarak adlandırılmalı."

Hugo, onu sadece, ağzını her açtığında ailesinin soyundan bahseden sinir bozucu yaşlı bir adam olarak düşünürdü. Hugo, Philip hakkındaki değerlendirmesini tekrar gözden geçirdi.

"Düşündüğümden daha tehlikeli bir p*ç olabilir."

Hugo, kişiliğinin insanlara karşı uyanıklığını kolayca gevşetecek türden olmadığının gayet iyi farkındaydı. Ama sonunda, Philip konusunda gardını gevşetti. Bu, Philip'in Hugo'nun uyanıklığının sınırlarını tetiklememek için her şeyde dikkatli olduğu anlamına geliyordu.

'Vizyon' nedir? Onu yakalayıp tekrar sorsam bile, yaşlı adamın itaatkar bir şekilde bana söyleyeceğini sanmıyorum ama… bu, vizyon umurumda değil dedi. Soru şu ki, nasıl hamile kalabilir? Yaşlı adamın bunda nasıl bir planı vardı...'

[Beni aradığınız gün gelecek.]

Çenesini eline dayamış olan Hugo aniden başını kaldırdı. Yaşlı adamın saçma sapan bir kenara attığı sözler, ona yeni bir anlam kazandırdı.

"Roam'da kaldığımızda..."

Hugo, Philip'in karısının doktorunu bir tedaviyle baştan çıkararak karısına yaklaşmaya çalıştığını hatırladı. Bunu düşündüğünde, garipti. Philip'in amacı yalnızca bir hastayı tedavi etmekse, bunu Hugo'ya söylemesi yeterliydi.

Hugo, Philip'i görmekten nefret etse de, Philip'in karısını bir hasta gibi tedavi etmek istemesinin ardındaki imaları kesinlikle göz ardı etmezdi. Ancak o sırada Philip, Hugo'nun gözlerinden kaçınması gerekiyormuş gibi davranmıştı.

"Tedavi bahane olabilirdi. Yaşlı adam Vivian'la tanışmak istedi. Neden?'

Taran ailesinin soyunu devam ettirmesi dışında Philip'in ailesinin vizyonunun ne olduğunu bilmiyordu ama Philip'in karısıyla bir şeyler denemek için zamanı ayırdığını düşünülürse bir şeyler akla yatmıyordu. Yine de girişimi başarısız oldu. Karısı Philip ile tanışmadı.

Ancak Philip ısrarcı bir yaşlı adamdı. Hugo, her şeyden çok, yaşlı adamın Taran soyuna olan bitmez tükenmez saplantısını kabul ediyordu. Bu, Philip'in pes etmediğinden ve numaralar yapmaya devam ettiğinden şüphelenmesi için yeterli bir sebepti.

"Yiyecek mi?"

Bir kez daha düşününce, Philip'in yiyecekle ilgili herhangi bir şey yapabilmesi zor olacaktı. Yiyecek malzemeleri, Jerome tarafından kapsamlı bir şekilde denetleniyordu ve içine şüpheli bir şey eklenip eklenmediğini Jerome'un bilmemesi mümkün değildi.

Tek olasılık, Jerome'un Philip ile aynı tarafta olmasıydı. Ama bu ihtimal dışlandı.

Hugo insanlara şüpheyle yaklaşıyordu ama onlara bir kez güvendiğinde, ihanetlerine dair doğrulanmış kanıtlar bulunana kadar onlardan şüphe duymuyordu. Aslında insanlara güvendiğini söylemek yerine, onların kendilerine emanet edilen işleri halletme biçimlerine güvendiğini söylemek daha doğru olurdu.

Jerome titiz ve eksiksizdi. Hugo, Jerome'un işini nasıl yaptığına güveniyordu.

"Yaşlı adamın bir şeyler yaptığını varsayarsak, o zaman başarılı olacağını da tahmin etmiş olmalı. Karımın hamile kalacağını düşündü.”

[Beni aradığın gün gelecek.]

"Bunu bana neden söyledi?"

Karısının bir çocuk doğurması Philip'in dileğiyse, çenesini kapalı tutsa bile amacına ulaşabilirdi. Aksine, bunu söylemek daha çok Philip'in karısına bir şey yaptığını itiraf etmesi gibiydi.

"Doğduğunda mı bebeğe bir şey yapmaya çalışıyordu?"

Çocuk doğsa bile, Philip'in Damian'ın gelininin fark edilmesiyle ilgili saçmalıklarının hiçbir örneği olmayacaktı. Bu, Philip'in de bilmesi gereken bir şeydi.

Philip'in gündemi bebek değildi. Karısının çevresi aşılmaz bir güvenlik altındaydı. Philip, dükün malikanesini gözetlediğinde ve Hugo bunu duyduğunda neredeyse hayatını kaybediyordu. Yaşlı adam böyle pervasızca bir şeye kalkışacak biri değildi.

Aklından aniden bir düşünce geçti.

"Görüşmek istiyor, değil mi?"

Hugo buz gibi gülümsedi.

"Beni arıyor gibi."

Hugo elinde olmadan bir kahkaha patlattı. Bu, yoğun öldürme niyetiyle dolu bir kahkahaydı.

"Tamam yaşlı adam. Hangi saçmalıktan bahsettiğini duyayım."

Hugo, Dean'i çağırdı.

"Başkente aceleyle dönmeden önce barbarlara boyun eğdirirken üs olarak kullandığımız köyü hatırlıyor musun?"

"Evet efendim."

“O sırada köyde kalan bir dük doktoru vardı. Philip. Onu hatırladın mı?"

"Evet, kim olduğunu biliyorum."

“Hala o köyde mi bilmiyorum ama değilse tüm çevreyi arayın ve onu buraya sürükleyin. Durumu ne olursa olsun, yaşlı adamı mümkün olan en hızlı şekilde buraya getirin. Sadece onun hayatını bağışlamanız gerekiyor.”

Dean, emirlerini alır almaz hemen kuzeye doğru yola çıktı.

Önceki Bölüm                                                                                                 Sonraki Bölüm