Riftan's POV - Under The Oak Tree 

28. Bölüm

Riftan, kralla tanışmak için Drakium'u ziyaret ettikten ve Anatol'a döndükten sonra bile böyle hissetmeye devam etti. Pencereden dışarı, ıssız bahçeye baktı, kafasında ciddi bir düşünce dalgalanarak kaşlarını çattı. Riftan keşif için uzaktayken inşaatın ilerleyişini rapor eden Ruth, onun dalgınlığını fark etti ve dikkatlice sordu.

"Drakium'da tatsız bir şey mi oldu?" Düşünceleri dağılan Riftan başını kaldırdı. Büyücü içini çekerek masaya bir parşömen yığını koydu. "Muhafazakar soylular yeniden bir tartışma başlatmış olmalı."

Riftan, Ruth'un iddialı sözlerini onaylamadı veya reddetmedi ve bir parça parşömen aldı. Ancak okuduğu kelimeler bilincine yerleşmiyor, düşüncelerinden sekiyordu. Kaynayan şakaklarına masaj yaptı ve ofisten çıkmak için koltuğundan fırladı.

Soğuk koridorlarda dolaşırken bulanık düşünceleri ve yanan kafası yavaş yavaş soğudu. Şövalyeliğinin ilk yılında kendisine bahşedilen eski kaleye iyice baktı. Kale yaklaşık yüz yıl boyunca kimsesiz kalmıştı. Son birkaç yılda tonlarca para akmasına rağmen, aşırı kalıntılardan kurtulmak zordu. Riftan bilinçaltında durumunu Croix Kalesi ile karşılaştırdı ve acı acı gülümsedi. Aptalca bir rüya görüp hemen gerçeğe dönmek gibiydi.

Kaleden çıkıp at sırtında araziyi dolaştı ve Anatol'un bakımsız halini seyretti. Çiftçiler, ekinlerini sık sık çalan goblinlerin neden olduğu yoksulluktan muzdaripti. Duvar inşaatı için cömertçe ödeme yapmalarına rağmen, mahsul verimleri yıllara göre azaldı ve mevcut durumlarında iyileşme olmadı.

Bu toprakları yaşanabilir bir yer haline getirmek için ne kadar kan ve ter akıtılmalı?

Akılcı düşünceleri ona Anatol'un para yiyip bitiren bir canavar diyarından başka bir şey olmadığını haykırıyordu. İlk olarak, ona sadece Kral Ruben tarafından vasal şövalye unvanı verilebilmesi için verildi. Bu toprakların servetini emmesine ve kurutmasına izin vermek için tek bir nedeni yoktu. Ancak Riftan, kendisine bu topraklar verildiğinden beri garip bir görev duygusundan son derece rahatsız oldu.

Anatol vatandaşlarının yüzünü kaldırıp ona baktığını görünce, hayatlarının nasıl ellerine bağlı olduğunu düşünürken vicdanı sızladı ve yüreğine ağır bir yük geldi. Onları kendi başlarının çaresine baksınlar diye bırakamazdı, bu yüzden tüm birikimlerini duvarların inşası için harcamaya başladı ama bu bile yeterli değildi.

Harap kulübeleri, çamurlu toprak yollarda sürüklenen eski arabaları ve kötü giyimli vatandaşları görünce sıkıntılı bir ifadeyle kaleye döndü. Yarı harap kale göründüğünde ruh hali daha da düştü. Birdenbire Maximillian Croix'in, Calypse Kalesi'ni görürse nasıl tepki vereceğini merak etti. Bu dünyada böylesine sefil bir yerin var olmasına muhtemelen şaşıracaktı.

Ağzından yenilmiş bir kahkaha çıktı: o hâlâ yaklaşamadığı biriydi. Onunla ilgili düşüncelerden bir an önce kurtulmak akıllıcaydı. Ancak, her gece onu bulmuş gibi görünen rüyalardan kaçamadı. Hayal kuran genç bir çocuk gibi davranan kendini etkileyemedi.

''Şantiyede devriye gezmeye mi çıktın?''

Riftan'ın ofisinde bir parşömen parçasına bir şeyler yazan Ruth, başını kaldırmadan sordu ve cevap vermedi. Büyücü alnını ovuşturdu; iç çekerek konuşurken yorgun bir ifadesi vardı.

"Fark etmiş olabileceğiniz gibi, inşaat çok az ilerleme kaydetti. Sör Calypse bir keşif gezisindeyken birkaç alt-ırksal canavar saldırısı oldu. Yangınlar nedeniyle çok sayıda işçi öldü ve inşaat için kullanılan kereste malzemeleri kayboldu. Bu hızla gidersek, on yıl sonra bile duvarın inşaatını tamamlayamayacağız.''

''Yani, sonuç olarak…?''

Riftan pelerinini çıkardı ve derin bir nefes verdi. ''İnşa edecek insan gücümüz ve malzemelerimiz yok.''

''Fonlar da zaten azalıyor.''

Ruth başını hafifçe salladı. "Sör Calypse, bu dipsiz bir kuyuya su dökmek gibi. Kral Ruben bile senden bu topraklara bakmanı beklemiyor! Servetini anlamsız şeylere harcamayı bırak ve Anatol'dan vazgeç."

Riftan konuşmadan masaya yaklaştı ve hesapları okudu. Anatol'lulardan gelen kıt vergilerin inşaat masraflarını karşılayamayacağı belliydi. Sert elleriyle çenesini okşadı ve tekrar döndü.

"Parayı toplayacağım. İnşaatı denetlemeye devam ediyorsunuz.''

"Boşuna olacak. Hepsi bir servet kaybı!"

Riftan ona soğuk bir bakış attı. ''Servetimi nasıl harcayacağıma ben karar veririm. Sınırlarını aşma!"

"Ama Sör Calypse benim gelir kaynağım, nasıl müdahale etmeyeyim? Dilenci olmak üzereyiz!''

Büyücü ellerini göğe kaldırdı ve acı bir şekilde inledi. Riftan onu tokatlamak üzereydi, ama bir şekilde kendini tuttu. Ruth'un bu şekilde çılgına dönmesi mantıksız değildi, aslında Whedon'un sahip olduğu tüm altını savurmadan o ülkeyi yeniden inşa etmek çok zordu.

S*ktir et, başka ne yapamazsın?

Odanın bir tarafına yerleştirilmiş haritaları uzun süre okudu ve sonra sözlerini ağzından tükürdü.

"Gidip parayı kazanacağım ve getireceğim. İnşaata devam."

"Fakat…"

"Burası benim toprağım ve benim kalem. Onu atmayacağım." Riftan soğukça içini çekti ve çıkardığı pelerini aldı. "Sadece bekle ve gör. Burası, içine akıtacağım bir düzine paranın zamanına değecek gibi görünecek."

"Bu seni en az yüz yıl götürür."

Büyücü karamsar bir şekilde homurdandı. Riftan ona bir kez baktı ve odasına döndü. Bir kraliyet kararnamesinin tekrar ne zaman çıkarılacağından emin değildi. O zamana kadar inşaatı mümkün olduğu kadar finanse etmesi gerekiyordu.

Ertesi gün şafak söker sökmez, Riftan on iki sadık adamla Anatol'dan ayrıldı. Savaşçıların servet kazanma araçları çok fazla değildi. Servet toplamanın yollarından bazıları, özel konutlardan yağmalamak ya da diğer lordların mülklerini çalmak için savaş açmaktı. Ancak, bu tür gaddarlıklar yaparlarsa, Yedi Krallığın Barış Anlaşması'na düşman olarak damgalanacaklardı.

Daha uygun olan diğer seçenek, ejderha alt türlerini boyun eğdirmekti. Mana taşları, pullar ve yarı ejderha, ejder ve basiliks kemikleri satmak, en az bir yıl hayatta kalmalarına yardımcı olur.

Riftan hemen ikinci yaklaşıma geçti. Bu seçenek aynı zamanda astlarının pratik deneyim kazanmaları için mükemmel bir fırsattı. Whedon'un batı bölgesini birkaç ay boyunca dolaşarak, diğer lordlar tarafından ödenen bir bedel karşılığında yarı ejderhaları ve hatta ırk altı canavarları boyunduruk altına aldılar. Bir zamanlar, para ödülünü kazanmak amacıyla batı sınırlarına yakın başka bir kılıç ustalığı yarışmasında yarıştı.

Şövalye unvanını küçük düşürdüğü için onu eleştiren bir sürü insan vardı, ama o zerre kadar umursamadı. Her halükarda, soyluların gözünde iddialı bir şövalyeden başka bir şey değildi. Buna göre, sırf onları gücendirmemek için eylemlerini kısıtlamanın ne anlamı vardı?

Riftan, soyluların yüzlerini ve prestijlerini korumak için yapamayacakları her türlü kirli işi yaparak güneybatıdan tüm altınları süpürdü. Ruth, Riftan'ın faaliyetlerinden memnundu.

"Bu gidişle güneydeki en zengin adam sen olacaksın!"

Riftan şaşkınlıkla ona baktı. Büyücü masasına oturdu ve saf bir coşkuyla sırılsıklam olan altın sikkelerle dolu bir sandığı açtı.

"Yüz basiliksli bir mezar mı keşfettin? Böyle bir hazine definesini bulmayı nasıl başardın?'' Büyücü parıldayan gözlerle sordu ve Riftan sadece omuz silkti.

"Onları eski bir harabede buldum. Şanslıydım.''

''Her neyse, altın kokusu harika!''

Ruth kıkırdayarak altınları birer birer terazide tarttı. Onları hesaplara kaydetmeyi bitirdikten sonra, hizmetçiler altını tekrar sandığa yerleştirdi ve bir kasaya taşıdı. Riftan dikkatle izlerken, Ruth aniden hayretle mırıldandı.

"Lord Calypse'in keşfettiği eski bir kraliçenin mezarı mıydı? Altın sikkeler dışında kalanlar kadın takılarıydı.''

Riftan hafifçe irkildi. Ruth, zümrütler, yakutlar, topazlar ve elmaslarla süslenmiş abartılı tacı incelerken gözlerini kıstı. Yanında bir yığın bilezik, pırlanta kolye, yüzük, gümüş başlık ve altın mücevher kutusu vardı. Hepsi kadın takılarıydı. Ruth onları uzun süre inceledi, değerlerini zihninde tarttı ve homurdandı.

''Bu mücevherleri altın karşılığında satmak mümkün. Muhteşem birinin Anatol'u ziyaret etmesi nadirdir..."

"Satmaya hiç niyetim yok. Altınla birlikte kasaya koyun.''

Riftan masanın üzerinde duran tepsiden bir erik aldı ve boş boş ilan etti. Ruth karşılık verdi ve tek kaşını kaldırdı.

''Onları madeni paraya çevirirsek daha iyi olacaklar. Duvarları inşa etmenin muazzam maliyeti bir yana, gardiyanları ve hizmetlileri beslemenin ne kadar gerekli olduğu hakkında bir fikrin var mı? Her ihtimale karşı bunları para birimleriyle değiştirmek daha iyi.''

''Arazide faaliyet göstermenin maliyetini karşılayacak kadar paramız var. Değerli taş ve metallerin zamanla daha değerli hale geldiği söyleniyor. Bu kadar acelen varsa git ve kendin sat.''

Büyücü ikna olmamış bir ifadeyle ona baktı, ama onu görmezden geldi ve altın paraları saymaya odaklanarak, muhtemelen onu ikna etmenin çok hantal olduğunu düşünerek başını tekrar eğdi.

Riftan rahatlayarak sessizce içini çekti ve tacı nazikçe aldı. Bazılarını antik kalıntılardan buldu, ancak büyücü mücevherlerin çoğunun kendisinin yeni satın aldığı şeyler olduğunu öğrenirse, kulak zarları delinene kadar bir dizi dırdıra maruz kalırdı.

Kendi servetimi nasıl harcadığımın bir önemi olmamalı.

Görünmez eleştirilere bahaneler uydurarak içinden mırıldandı. Bu kadar işe yaramaz şeyler satın almasına neden olan şeyin ne olduğunu çözemiyordu. Riftan tepeye baktı ve onu kutuya geri koydu.

Birkaç hafta sonra kraliyet ailesinden bir mesaj geldi. Dristan'daki kuraklık yoğunlaştıkça, doğu sınırında haydut sürüleri yeniden yağmaya başladı. Riftan, Croix'den ayrıldıktan yarım yıldan kısa bir süre sonra tekrar bir savaşa katılması emredildi.

Ç/N: Maxi'nin görüp de kimin bunlar diye merak ettiği kadın takılarının da sırrı çözülmüş oldu.. Onlar da Maxi'ninmiş.. Riftaaannnnn

Önceki Bölüm                                                                                                 Sonraki Bölüm