Lucia - 102
Kuruluş Partisi (2)

Görünüşünü değiştirdikten sonra Anita, hizmetçinin kıyafetlerini giymiş olarak dinlenme odasından çıktı. David tarafından çağrılan şövalyeler, kapıyı korumaya geri dönmüşlerdi ve tanıdık hizmetçinin dışarı çıktığını görünce gözleri büyüdü. İnisiyatifi eline alan Anita sesini alçalttı ve yüzünde ciddi bir ifadeyle şövalyelerle konuştu.

“Siz ikiniz neden görevlerinizi bıraktınız? Prenses şu anda içeride. Şövalyelerin nereye gittiğini sordu ve gittiğinizi görünce çok kızdı.”

Şövalyelerin ten rengi soldu. Şansları ve servetleri neredeydi? Onlar gittikten kısa süre sonra prensesin geleceğini beklemiyorlardı.

Ramis Kontu'nun yaptığını yapmak için neden onları istediğini bilmiyorlardı. Yardıma ihtiyacı olduğunu söyledi ama onları sadece garip saçmalıklardan bahsederken yanına aldı ve sonra gitmelerini söyledi. Eğer Ramis Kontu'nu bir açıklama olarak kullanırlarsa ve Kont Ramis masum numarası yaparsa, mazeret uydurmakla suçlanır ve daha fazla cezalandırılırlardı.

Şövalyeler utanmış hissettiler. Kızgın olduğunda Prenses Katherine'in zorlu kişiliğinin gayet iyi farkındaydılar. Kesinlikle Kraliyet Muhafızları Yüzbaşısını arar ve ona patlar, ardından Yüzbaşı onları çağırır ve öfkesini onlardan çıkarırdı. Gelecekleri kasvetli görünüyordu.

"İşte bu yüzden kabaca bir şeyler uydurdum."

"Bununla ne demek istiyorsun?"

Cehenneme düşmüş gibi görünen şövalyeler anında canlandı.

"Bizi içeriden duyabilir, o yüzden bu taraftan gidelim."

Şövalyeler Anita'yı tereddüt etmeden takip ettiler. Şövalyeler kapıdan uzaklaşıp başka tarafa bakarken, saklanmakta olan David bu fırsatı değerlendirdi ve hızla dinlenme odasına girdi.

"Prensese Kraliyet Muhafızları Yüzbaşısı tarafından çağrıldığınızı söyledim."

"Prenses anladı mı?"

"Biraz daha az kızgındı. Söylediklerimin gerçekliğini doğrulamak için Muhafız Yüzbaşısını arayacağını sanmıyorum. Daha sonra prensesten özür ve af dilemelisiniz.”

“Vay. Gerçekten müteşekkiriz. Seni ilk kez görüyorum, burada çalışmaya ne zaman başladın?”

"Prensese hizmet etmeye başlayalı uzun zaman olmadı. Lütfen gelecekte benimle ilgilenin.”

Mutlu bir şekilde birbirleriyle hoş sohbetler yaptılar. Bir krizin üstesinden geldikten sonra şövalyelerin gözleri hizmetçinin güzelliğine çevrildi. Tamamen yabancı olmalarına rağmen, onlara sadece yardım etmekle kalmadı, aynı zamanda güzeldi. Şövalyeler, Anita'ya karşı hatırı sayılır bir iyi niyet besliyordu.

Anita şövalyenin kendisine pas vermesine yeterince karşılık verdi ve gözlerini kırpıştırdı. Sonra dinlenme odasına geri döndü ve gözlerinde buz gibi bir ifadeyle yavan bir şekilde kıkırdadı. İnsan olarak bilinen varlıklar sadece…

David dinlenme odasında dolaşıyordu ve içeri giren Anita'yı görünce irkildi.

"Siz... gerçekten Kontes misiniz?"

"Evet. Bu benim."

"Ha. Gerçekten farklı birine benziyorsun. Bu, ailemin büyülü aracı olabilir, ancak onu ilk kez iş başında görüyorum."

"Ramis ailesinin büyülü aletinin gizemli gücüne ben de hayran kaldım."

"Peki, şimdi ne yapmayı planlıyorsun?"

"Hizmetçilik yapıp Düşesi buraya getireceğim."

“Ya o aralıkta buraya başka biri gelirse? Prenses gelirse…”

"Her şeyle ben ilgileneceğim. Endişelenme ve lütfen bekle. Uzun sürmeyecek."

Anita, David'den asla dinlenme odasından ayrılmamasını istedi. Daha sonra çıkardığı kıyafetlerini toplayarak dinlenme odasından çıktı. Kapının önünde duran şövalyelerle konuştu.

"Prensesin emriyle Düşes'e buraya kadar eşlik edeceğim. Prenses benden size Düşes ile önemli bir görüşme yapacağını ve kimsenin içeri girmemesi gerektiğini söylememi istedi."

"Anlaşıldı."

Hizmetçiyi görüp de koltuğunun altında elbise taşımasını tuhaf bulan kimse yoktu. Bazen soylu bir kadının elbisesi yemekle kirlenir ve bu haliyle giyilemezdi, bu yüzden elbise acilen taşınırdı.

Anita koridor boyunca yürüdü, etrafa baktı ve insanlardan kaçındı, sonra elbiseyi depo olarak kullanılan bir odaya attı.

* * *

Anita, Prenses Katherine'in hizmetçisine yaklaştı.

"Majesteleri prensesi arıyor ve onunla özel olarak konuşmak istiyor. Çok acil olduğu söylendi. Majesteleri Kraliçe ile acilen görüşmem gerekiyor, bu yüzden vedalaşacağım."

"Anladım. Ama sen, nerelisin…”

Hizmetçi, daha önce hiç görmediği hizmetçiyi teşhis etmeye çalıştı ama konuştuktan hemen sonra hizmetçi arkasını döndü ve hızlı adımlarla ortadan kayboldu. Katherine'in hizmetçisi, ayrılmadan önce sadece söylemek istediklerini söyleyen yabancı hizmetçinin tavrına gücendi. Ancak kralın Prenses Katherine'i acilen aradığı mesajını görmezden gelemezdi.

Anita göze çarpmayan bir yere saklandı ve Katherine'i izledi. Hizmetçinin mesajı fısıldamak için Katherine'e yaklaştığını ve ardından Katherine'in salondan ayrıldığını doğruladı.

Uzaktan takip etti ve Katherine'in arabası İç Saray'a gidene kadar izledi, sonra parti salonuna döndü.

Bu sefer Düşes'in hizmetçisine yaklaştı.

"Prenses, Düşes ile özel olarak konuşacak bir şeyi olduğunu söylüyor. Lütfen Düşes'e prensesin onu dinlenme odasında beklediğini bildirin."

Hizmetçinin kulağına fısıldadıklarını duyan Lucia, soylu kadınlardan oluşan kalabalıktan ayrıldı. Prensesin dinlenme odasına giden koridora adımını attığında, orada bir hizmetçi durmuş onu bekliyordu.

Anita, Düşes'in arkasından gelen Roy'a baktı ve başını eğdi.

"Prenses acil bir mesele nedeniyle bir an dışarı çıktı. Size verilen emir doğru mu?”

"Prenses, Majestelerini görmeye gitmeden önce, Düşes'e acilen söylemesi gereken bir şey olduğunu söyledi. Majestelerinin onu arama nedeni ile ilgili olduğunu söyledi.”

Katherine, İç Saray'a gitmeden önce, Lucia'ya Kral'ı göreceğini hafifçe ima etmişti. Hizmetçinin bunu bildiğini gören Lucia, hizmetçinin sözlerine inandı. Şüphelenmek yerine endişelendi ve telaşlandı. Kralın prensesi şu anda savaş alanında olan kocasının haberi yüzünden çağırmış olabileceği fikri gibi her türlü düşünce kafasını doldurdu.

"Hadi gidelim."

Anita önlerinde yürümeye başladı. İnsanlardan yoksun ıssız koridor boyunca yürüdüler. Parti salonunun gürültülü yaygarasından epey uzaklaşmışlardı bile.

Dinlenme odasına vardıklarında Anita şövalyelere gözlerinde bir gülümsemeyle baktı. Ciddi bir ifade takınmaya çalıştılar ama gülümsememek için dudaklarının kenarı yukarı aşağı kıvrıldı.

Şövalyeler, Anita'nın içeri girmesini engellemedi ve prensesin her an girmesine izin verilmesi talimatını verdiği Düşesi durdurmadı.

Anita dinlenme odasına girdi ve sanki kapıyı kapatacakmış gibi doğal olarak grubun arkasına geçti. Kısa koridoru geçtikten sonra hizmetçi orta kapıyı açtı. Düşes kapıdan geçer geçmez, Anita hızla hizmetçinin elini tuttu ve zehirli bir iğneyle deldi.

Hizmetçi Anita'ya merakla bakmak için döndü, ama aniden bayıldı ve yere yığıldı. Anita kasıtlı olarak kısa bir çığlık attı.

"Aman Tanrım!"

Lucia, yere düşen hizmetçiye yardım etmek için aceleyle yaklaştı. Anita, hizmetçiye yardım ediyormuş gibi davrandı ama gizlice elini gevşetti. Geri adım attı ve göğsünden bir parfüm şişesi çıkardı.

"Düşes."

Anita, yanıt olarak başını kaldıran Lucia'ya doğru parfüm sıktı. Parfüm şişesinin içindekiler, kişinin bayılmasına neden olan bir anestetikti. Lucia'nın durumu kavrayacak ya da çığlık atacak zamanı bile yoktu. Hizmetçisine tutunmaya devam ederken dizlerinin üzerine çöktü ve bayıldı.

Her şey çok kısa bir anda gerçekleşti. Anita'nın yüzü kıpkırmızıydı. O kadar heyecanlıydı ki nefesi kesildi.

“Ne-ne-ne... yaptın be. Neden yaptın…"

David ortaya çıktı, son derece telaşlı görünüyordu.

"Bu nedir?"

David bu görevi hafife almıştı. Dinlenme odasında beklemesi, Düşes'le karşılaşması gerektiğini düşündü ve o kadar. Düşes'e bu şekilde büyük zarar vereceğini bilmiyordu.

"Üstelik, banyoda bayılan kadın da neyin nesi?"

David için Anita'yı beklemek zorunda kaldığı süre çok uzun geldi. Yerinde duramıyordu, bu yüzden dinlenme odasında etrafına baktı ve iç çamaşırlarıyla banyoda yerde yatan bir kadın buldu.

“Kıyafetlerini ödünç alabilmek için onu bir anlığına uyuttum. Düşes de sadece bir süreliğine bilinçsiz. Bana yardım edin lütfen. Düşes uyanmadan önce kanepeye taşınması ve hizmetçinin tuvalete taşınması gerekiyor."

David'in zihninde bir çatışma çıktı.

'Bu çok büyümüyor mu?'

Bu olay nedeniyle kendisine herhangi bir zarar vermeye niyeti yoktu. Düşes ile ilgili söylenti. Bundan daha fazlasını düşünmedi.

Anita, David'in tereddütlü ifadesindeki korkaklığı okudu. David'in teslimatının ancak bu ölçüde olduğunu zaten bildiği için hayal kırıklığına uğramamıştı.

Artı, sadece David değildi. Erkeklerin çoğu böyleydi. Sadece çıkarlarını önemsiyorlardı ve biraz dezavantajlı olsalar ayaklarını çekerlerdi ama dışarıdan cömertmiş gibi böbürlenirlerdi.

'O adam öyle değildi.'

Anita'nın gözlerinde bir an hüzün belirdi. Taran Dükü. Onun gibi içiyle dışı aynı olan bir adamla tanışmamıştı.

Bir kadının vücudunu elde etmek için sevecen yalanlar fısıldamadı. Doğrudan sadece vücuduna ihtiyacı olduğunu söyledi. O adamın şefkatini bile beklemiyordu. Hatta sadece vücudundan memnundu ama.

Anita'nın gözleri Düşes'e takıldı ve bakışları buz gibi oldu. Bu kadın yüzündendi.

'Böyle geri çekilemezsin.'

Bu olaydan tamamen kurtulamaması mümkündü. David'in sırrı sonuna kadar sadakatle saklamasını beklemiyordu.

Ama David burada geri çekilirse, başladığı işi bile bitiremeyecek ve dolandırılan bir tek kendisi olacaktı. Kurtulma şansı olması için, biraz da olsa David'in dahil olması gerekiyordu.

"Bu daha başlangıç, burada duracak mısın? Ekselanslarının iradesine uyacağım. Böyle bir fırsatın bir daha gelmeyecek olması çok kötü.”

David'in kişiliğini bildiği üzere onu zorlamak yerine geri teperdi. Anita, David'e karar verme hakkını veriyormuş gibi geri çekildi.

'Tek başına geri çekilmek mi istiyorsun? Üzgünüm ama bunu yapamazsın.'

Anita avucundaki yüzükle oynadı. Herkesi öldürmek tamamen kötü bir fikir değildi. David'i öldür ve Düşesi de öldür. Sonra kendi hayatına son vererek işini bitir.

Hizmetçiye zehirli iğneyi sapladığı andan itibaren, dünyadaki onu engelleyen tüm tabuları bir kenara attı. Bu ona muazzam bir özgürlük duygusu verdi. Yaşarken yüreğinde biriken karanlık, bir anda patladı ve tümünü yuttu.

"İyi. Buraya kadar geldik, korkakça kaçmayacağım.”

David ciddi bir karar vermiş gibi kararlı bir ifade takındı. Anita'nın yaptığı garip gülümsemeyi görmedi. Belki de görseydi, dinlenme odasından hemen kaçmak isteyecek kadar korkardı.

"Gerçekten geçici olarak mı bilinçsizler?"

"Evet."

"Düşes'e zarar vermez, değil mi?"

Düşes'e verilen bu zarar, gelecekte onu ısırmak için geri gelebilir, bu tür bir endişe, David'in samimiyetiydi.

"Elbette. Düşes'e kesinlikle hiçbir zararı yok."

Anita'nın gözlerinde kalan kana susamışlık iz bırakmadan kayboldu. Yalan söylemedi. Düşesin üzerine sıktığı şey gerçekten de kişinin geçici olarak bilincini kaybetmesine neden olan bir anestetikti. Düşesin hizmetçisi ve banyoda yatan hizmetçi muhtemelen ölecekti ama bunu söylemek için elinden geleni yapmadı.

Ç/N: Bu ikili o kadar salak ve açgözlü ki 😒

Önceki Bölüm                                                                                                Sonraki Bölüm