Meşe Ağacının Altında - 4.Bölüm 

(Düğün Gecesi-2) 

[ Dikkat !!: Yetişkin İçerik ]

“Şi-şimdi, bir saniye bekleyin…!”

Elbisenin etek ucu, Riftan'ın meşum gücüne karşı direnmeden aşağı indi. Aceleyle elbisesinin eteklerini yakalarken, gözlerinde bir rahatsızlık ifadesi belirdi.

"Ellerini çek."

“Neden, neden, ah, kıyafetlerim…”

Kafası karışmış bir bakışla ona baktı. Adamın yüzü, sırtı ateşe dönük vaziyette derin bir gölgeyle kaplandı. Max onun ifadesini ayrıntılı olarak göremediği için daha çok korktu.

"Kalmamı istiyor musun istemiyor musun? Emin ol."

Max bir hıçkırık yuttu. Ellerini indirmeden kuşağını yere atarken omuzları titredi. Soğuk hava açıkta kalan tenini süpürdü.

"Artık geri dönüş yok."

Kulağının içinde çınlayan alçak sesi kalbini buz kesti. Sıcak, nasırlı elleriyle, gerginlikten kaskatı kesilmiş solgun vücudunu okşadı. Kadın içgüdüsel olarak itmeye çalışırken, adam onu ​​daha güçlü bir şekilde kendine doğru çekti ve bir kolunu belinin arkasına sardı. Omurgasında garip bir karıncalanma ve tuhaf bir sıcaklık vücudundan gelen tek şeydi.

"Sa-sadece biraz u-uzakla..."

Titreyen bir sesle sordu ama adam onu ​​duymayı bile umursamadı. Başını eğdi ve göğüslerini öptü. Anında gözlerini şokla açtı.

Sıcak dudaklar yumuşak, nazik teninde dolaştı. Garip dokunuşu Max'i ürpertti. Bu, yüzünü yeni doğmuş bir bebek gibi göğsüne gömen yetişkin bir adamın görüntüsüydü.

"Vücudunu rahatlat."

Sert, katılaşmış sırtını sert bir avuçla okşadı. Teniyle temas eden nemli nefesi tüylerini diken diken etti.

Sert çenesini kızın yumuşak tenine sürttü ve bir elini belini örten giysisinin ucuna bastırdı. Ayağa fırladı. Adamın eli onun hiç hayal etmediği bir bölgesine dokundu. Dudakları şaşkınlıkla titriyordu.

"Ne, sen ne..."

"Sabit kal. Böyle devam edersen acı çekeceksin."

Bacakları korkudan titriyordu. Onunla sadece birkaç kez bakışan adam, şimdi tereddütsüz bir biçimde vücudunun en mahrem yerine dokunuyordu. İnanamadı.

"Bu, bu... y-yapma."

Kalın omuzlarından tuttu ve yalvardı. Dokunuşunun altında, adamın vücudunun sallandığını ve titrediğini hissedebiliyordu. Sert teni avuçlarının altında yanıyordu. Ateşle ısıtılmış bir demir tutuyormuş gibi hissetti.

Dudakları tenine yapışan Riftan, kısa süre sonra yenilenmiş bir güçle ağzını fırçaladı. Ağzına yayılan tanıdık olmayan, kaba tadı Max'in omzunu sarstı. Dikkati dağılırken, elbisesinin eteğini aşağı çekti ve elini indirdi. Çığlığı ağzına emildi.

"S*ktir et..."

İç içe geçmiş dudaklarından iniltisiyle lanetinin karışımı döküldü. Suda vahşice yüzen bir sazan balığı gibi çok mücadele etti. Daldığı derin sular, tanıyamadığı yabancı bir bölgeydi. Bacakları içgüdüsel olarak titriyordu.

Ama kaya gibi vücudunun altında ezildiği için çıkamadı. Boynunda bir tazının dişleriyle mücadele eden çaresiz bir geyik gibi hissetti.

"Kahretsin, bekleyemiyorum..."

Gergin bir sesle mırıldanarak elini biraz daha derine itti. Max nefes almayı bıraktı. 'Kocanızın yaptığı her şeyi itaatkar olarak kabul etmelisiniz' diyen dadının nasihati çoktandır aklından silinmişti. Elinin dokunuşları altında sudaki bir balık gibi çırpındı. Ve hayal edilemez bir his tüm vücudunu sarstı.

"Ha, hayır...! Ah!"

Kaçmak için mücadele etmenin bir faydası yoktu. Onu öfkeyle öptü ve vücuduna sıkıca dokundu. Max sadece yastığı ısırabilirdi.

Böyle tuhaf bir hareketin gerçekten gerçekleştiğine inanmak zordu. Gözleri yanıyor, başı dönüyordu.

O cahildi. Bu konuda hiçbir şey bilmiyor.

Önceki Bölüm                                                                                     Sonraki Bölüm

 Meşe Ağacının Altında - 3.Bölüm 

(Düğün Gecesi -1)

"Kıyafetlerini çıkar."

Düğün resepsiyonunun sonunda bir dadı tarafından gelin odasına götürüldü. Hizmetçilerin yardımıyla yıkanıp yatağa oturdu ve bir süre sonra kocası onu odaya kadar takip etti. Sonra o, gerginlikten sertleşen adam, ona bu cümleyi kurdu. 

Max onun niyetini bilmiyordu ama gözleri sonuna kadar açıktı. Düğün boyunca onun varlığını tamamen görmezden gelen adamın neden birdenbire böyle bir talepte bulunduğunu anlayamıyordu. Çiftler arasında gizli bir şeyler yaşandığına dair belli belirsiz fikre sahipti sahip olmasına ama özel bir bilgisi yoktu. 

Dadı, “Kocana kayıtsız şartsız itaat etmelisin ve ne isterse sessizce kabul etmelisin” demişti.

Böyle koşulsuz bir itaat nasıl olur da onun kıyafetlerini çıkarmayı içerir? Ne yapacağını şaşırmıştı ama üstünü kafasının üstünden çıkarıp atan adam ona sert bir bakış attı.

'Çıkarmak zorunda mıyım?'

Şaşkınlıkla bir nefes aldı. Riftan Calypse, bükülmüş çelikten yapılmış bir dev gibiydi. Omuzları onunkinin iki katı genişliğindeydi, boynu uzun ve kalındı ​​ve beli zarif bir tazıyı andırırcasına ince ve düzdü. Karşılaştırıldığında gülünçtü.

İlk başta onun şövalyeler arasında eşsiz bir fiziğe sahip bir adam olduğunu biliyordu, ama onu yüz yüze görmek bunaltıcıydı. Sertçe yutkundu.

Babası ona vurduğunda acıtıyordu, ya ona vuracak olan o olsaydı?

"Berbat görünüyorsun." Soğuk sesi Max'i titretti. Adam yatağa doğru yürüdü ve açıkça ona baktı. Şöminenin ışığında altın rengi mırıldanan devasa vücudu, kadının görüşünü engelledi.

"Benden pek hoşlanmıyorsun, değil mi?"

"Ah... ben, ben..."

Onun üzerine eğildi. Mükemmele yakın yüzünde, siyah gözleri ürkütücü bir parıltı taşıyordu. Adamın sıkı dudakları alaycılıkla büküldü.

"Elbette bir dükün kızı asla düşük rütbeli bir şövalyeyi kalbine yerleştirmez."

Sesinin düşmanlıkla dolu olduğunu duyduğunda vücudunda kontrol edilemez bir titreme oldu. Bir kadın kocasına aittir. Eğer isterse, dövülebilir ve onun toplumunda daha sert bir bedensel cezaya müsamaha gösterilebilirdi. Max, kocasının cömertliğine sarılmak zorunda kaldığından ve şu anda onu kızdırmış olabileceği için korkudan terlemişti.

"Gel buraya. Ne yapman gerektiğini biliyorsun."

Max, ne yapması gerektiğini sormaya cesaret edemedi ve bunun yerine ayak parmaklarına baktı. Başının üzerine koyu bir gölge düştü. Adam uzun, sert parmaklarıyla çenesini kaldırdı ve anlaşılmaz bir bakış gönderdi.

“İlk gece yapmazsak bu nikah geçersiz sayılır. İptal olsun mu istiyorsun?”

Derinliği bilinmeyen karanlık gözbebeklerine kapılarak titredi. Adam ağzını büktü.

"Dışarı çıkmamı istiyorsan söyle" dedi.

“…”

"Bir kere başladığımızda, yarıda durmak yok."

Max'in boğazı sıkıştı ve ikinci kez sertçe yutkundu. Böyle giderse babası onu kesinlikle affetmezdi. İlk etapta başka seçeneği yoktu. Max gözlerini kapadı ve titreyen elleriyle kuşağını gevşetti.

Babası tarafından dövülme korkusu, bir yabancı tarafından aşağılanma korkusundan çok daha büyüktü. Hayır. İşin sonunda dövülmekle kalmazdı. Belki daha ağır bir ceza olurdu, hatta babası birkaç gün sonra başka bir şövalyeyle geri dönerdi. Babasının rahatlığı için bir araçtan başka bir şey değildi.

Kesintiye uğrayan sessizlikte Max, aksesuarlarını birer birer çıkardı ve yatağın yanına koydu. Odadan sadece ateşin çıtırtı sesi duyulabiliyordu. Keten elbisesinin askısını indirirken ve kolunu uzun koldan çekerken adamın keskin bakışlarını hissedebiliyordu.

Soğuk gece havası çıplak sırtına ve omuzlarına sertçe çarparak etindeki tüyleri diken diken etti. Giysilerini göğsüne bastırdı, bundan daha fazla aşağı indiremedi. Sonra adam bir dizini yatağa koydu ve eteğinin kenarını tek hamlede aşağı çekti.

Önceki Bölüm                                                                                    Sonraki Bölüm

 Meşe Ağacının Altında - 2.Bölüm 

(İkinci Buluşma)

Bu lekeyi temizlemek için ailesinden bir erkek, Riftan Calypse'i düelloya davet etmek zorunda kalacaktı. Ama babasının oğlu yoktu ve hiçbir akrabası ya da hizmetlerindeki şövalyeleri onunla boy ölçüşmeyi asla umamazlardı.

Sonuçta, bir ejderhayı yenen kılıç ustasına karşı kim savaşabilir? Sonunda, sadece ailenin onurunun lekelenmesine ve babasının onu asla ama asla affetmemesine yol açabilirdi. Belki de resmi boşanma süreci gerçekleşmeden önce birdenbire ölümle karşı karşıya kalacaktı. Bahsettiği babasıydı...

'Yani bir şekilde...'

'Ama beni dinleyecek mi?'

Dudaklarını ısırdı, ruh hali sanki bir uçurumun kenarında duruyormuş gibiydi. Evlilikleri sadece Cross Dükü ve şövalyelerinin yararı için yapıldı.

Üç yıl önce, Aranthal'da kış uykusuna yatan Kızıl Ejder'in gözlerini açtığı haberi kıtada yayıldığında, III. Elnuma Ruben vasallarına sıkı bir eylemle silahlanma emri verdi.

Doğal olarak, Cross Dükü de şövalyelerini sefere yönlendirmek zorunda kaldı. Ancak babası görevi, onu Max ile evlendirmek suretiyle Riftan Calypse'e devretti. 

Düğün günü konukların mırıldandıkları aşağılayıcı sözleri düşününce ürperdi. Düşük rütbeli şövalye Riftan, Dük'ün emrine karşı gelemeyeceği için törene sürüklenmek zorunda kaldı. Hissedeceği öfke ve aşağılanma düşünülemezdi. Onun kendine hakim olmaya çalışan ifadesi de aynı derecede korkutucuydu.

'Keşke Rosetta'nın yarısı kadar güzel olsaydım... Belki kendini çok daha iyi hisseder ve benden boşanmayı düşünmez.'

Kendisiyle alay eden düşünceler kafasında uçuştu. Düşük statüsüne rağmen, Riftan Calypse nefes kesici özelliklere sahip bir adamdı. Kökeniyle alay eden Rosetta bile şövalyeyi görünce kızardı.

Riftan güzel hanımlarla pek çok romantik ilişki yaşayabilirdi. Böyle bir adam, karısı olan kekemeden kurtulabilirdi. Ayrıca, statüsü artık bir engel değildi.

'Kralın kızıyla evlenirse... Ona yalvarsam bile fikrini değiştiremem.'

Birlikte sadece bir gece geçirdiler. Ertesi gün, Riftan bir veda sözü bile etmeden orduyla birlikte ayrıldı. Ondan sonra ona tek bir telgraf bile göndermedi. Onu karısı olarak görüp görmediğinden bile şüpheliydi.

Kederli bir ruh hali içinde yüzünü kapattığında, kasvetli bir ses kulaklarına ulaştı.

"Ne görmeye değer bir manzara."

Max şaşkınlıkla baktı. Ne zamandan beri dev bir adam kapının yanında durmuş ona bakıyordu?

"Eşim titriyor, kocasının ölümden dönmesini bekliyor."

Adam alaycı bir tavırla yavaşça yaklaştı. Nefes almayı bile unutarak ona baktı. Bir keşişi andıran lacivert bir tunik ve gümüş bir zırh giyen Riftan Calypse, hatırladığından çok daha iri ve zorba görünüyordu.

"Sıcak bir karşılama beklemiyordum ama vebalı görmüş gibi titremek için bir sebep yok."

Soğuk sözler sonunda Max'i kendine getirdi. Yeniden bir araya gelmelerinden bir dakika sonra onu gücendirdiği düşüncesiyle yüzündeki kan çekilmişti.

"Sa-sağlam geldin, sağ salim geri döndün..."

'Ne söylemeliyim? Ona nasıl hitap edeceğimi bilmiyorum.'

Riftan ? Fazla sevecen görünüyordu. Lord Calypse? Kendisine gülüneceğini düşündü. Sözlerini mırıldanırken, aniden kendisine bakan yoğun bir bakış hissetti ve bir adım geri çekildi.

Ona neden öyle baktığını bir türlü anlayamıyordu. Daha kötüsü olamazmış gibi, adamın yüzü nedense daha da soğudu. Kolunu tuttu ve sert bir şekilde konuştu.

"En azından beni karşıladığın için mutluymuş gibi yap."

Vücutları bir saç teli genişliğinde buluştuğunda, deri, at ve hafif ter kokusu burnunun ucunu deldiğinde dondu. Erkeksi kokusu zihninde şimşek gibi çaktı ve üç yıldır gömülü olan bir anı.

Sert, delici bakışlarından gizemli bir sıcaklık fışkırıyordu. Çiğ ete bakan biri gibi, yemeğini ısırmak üzere olan bir tazı gibi ona baktı.

Aceleyle gözlerini yere indirdi, yüzü güneşin amansız sıcağının altındaymış gibi yanıyordu.

Kalbi her saniye daha hızlı çarparken, evliliklerinin anıları yavaş yavaş düşüncelerini doldurdu. Kocası nihayet eve dönmüştü. Şimdi onunla nasıl başa çıkacaktı?

Önceki Bölüm                                                                                           Sonraki Bölüm