Lucia 66.1

Başkentin Yüksek Sosyetesi (9)

Banyodan yatak odasına geçtikten sonra vahşi ve dağınık seks yaptılar. Lucia tamamen yıpranmıştı. Yıkanmıştı ve vücudu taze görünüyordu ama bacaklarının derinliklerindeki karıncalanma kaybolmadı.

Onunla sayısız zaman birleşmişti ama enerjisi ve büyüklüğü hala yönetilemezdi. Lucia tamamen bitkin halde Hugo'nun vücudunun üzerinde yatıyordu. Hugo onu üstüne oturtmuş ve Lucia'nın sıcaklığını vücudunun her yerinde hissetmekten keyif almıştı.

Elini kalçasına kaydırdı, dolgun sırtına dokundu ve belinin ince kıvrımını okşadı. Nazik bir dokunuştu ama aynı zamanda ısrarcıydı. Lucia parmaklarını bile kıpırdatamıyordu, bu yüzden onun okşamasını kendi haline bıraktı.

''Taç giyme günü kararlaştırıldı. Yaklaşık bir ay sonra." (Hugo)

"Bu... düşündüğümden daha geç oldu. Ulusal bir cenaze töreninden sonra taç giyme töreninin genellikle bu kadar uzun süre ertelenmesi gerekir mi?'' (Lucia)

Lucia rüyasında tam olarak nasıl ilerlediğini hatırlamıyordu. Başkentteki durum kralın ölümü, ulusal cenaze töreni ve yeni kralın tahta çıkmasıyla aniden değişirken, Lucia'nın müstakil sarayı başka bir dünyadaymış gibi sessiz sakindi.

"Bazı gereksiz gelenekler var." (Hugo)

Bir önceki kralın vefatından sonra yeni kralın tereddütsüz tahta çıkması erdemli bir davranış değildi. Soylular, kralın taç giyme törenini onayladı ve ardından yeni kralın tahta çıkmasını resmen talep etti.

Yeni kral, üç kez kibarca reddedecek ve ardından dördüncü kez, samimi niyetlerini kabul ettiğini göstererek kabul edecekti. Oldukça açık olan açıklamanın  ardından taç giyme töreni düzenlendi. Hugo'ya göre her şey çok yararsızdı.

''Eğer bir ay içindeyse, yaz neredeyse bitecek. O zaman aldığım elbise…''

“Onu giymek için birçok fırsatın olacak. Başkentte olduğunuz gerçeği şimdiden yayılmaya başladı. Davetiyeler yakında gelmeye başlayacaktır.”

Hugo'nun eli nazikçe sırtını okşarken, Lucia'nın göz kapakları ağırlaşmaya başladı. Derinden yankılanan sesini dinlemekten zevk aldı. Lucia uykudan kaçmak için gözlerini kırpıştırdı.

"Ne daveti? Partilere izin veriliyor mu?” (Lucia)

Kralın ölümünden sonra, yeni kral taç giyene kadar parti düzenlemek yasaktı.

"Resmi olarak evet, ama her şeyden önce partiler daha çok gayri resmi. Şimdi bile, her gün orada burada partiler düzenleniyor. Çay partisi olanlar neredeyse sınırsız.” (Hugo)

“Çay partisi…” (Lucia)

“Taç giyme törenine kadar dış faaliyetlerde bulunmak istemiyorsan, yapmak zorunda değilsin.”

"…Sorun olmaz mı?"

"Eğer istemiyorsan, evet olmaz."

"Bütün bir ay evde kalırsam, ölümcül bir hastalığa yakalandığıma dair dedikodular çıkmaz mı sence?" (Lucia)

Hugo hafifçe güldü.

"Size sorun çıkarır." (Lucia)

"Dünyada bana sorun çıkarabilecek hiçbir şey yok."

Senin dışında. Hugo içten içe ekledi.

Lucia kafasında bunu düşündü. Her durumda, kendini gizleyerek yaşayamazdı. İnsanların bakışlarına ve ilgisine maruz kalmak külfetli olsa da bundan korkmuyordu.

Kuzey deneyimi, rüya deneyimine eklendiğinde, ilk sosyal çıkışında ne yapacağını çaresizce titreyen genç bir bayan değildi.

"İlk buluşma için, taç giyme töreni gibi büyük bir ortamda olmaktansa, bir çay partisine gidip atmosferi hissetmek daha iyidir." (Lucia)

Lucia, başkentteki bir çay partisinin atmosferinin kuzeydekinden ne kadar farklı olacağını merak etti. Rüyada ana sahnesi balo salonundaydı. Kont Matin onu balolara katılmaya zorladığından, gündüz bir çay partisine gece ise bir baloya katılması onun için zordu, bu nedenle iki programı dengeleyemedi.

Bir çay partisine, özellikle de yaklaşık 10 kişinin katıldığı küçük bir çay partisine, bir kez katıldıysanız, düzenli olarak katılmanız beklenir. Lucia bir davet alır ve birkaç kez katılmazsa, başka bir davetiye almazdı.

Bu yüzden zaman zaman, ara sıra düzenlenen etkinlik benzeri çay partilerine  giderdi ve bunlara çok sayıda insan davet edilirdi. Ve ara sıra bu çay partilerinde bir parti molasına tanık olabiliyordu.

Ve bu sayede, Lucia kuzeydeki parti molasını paniklemeden halledebildi.

“Ama yine de elbise…” (Lucia)

“Bu konu hakkında daha fazla konuşmak yok. Aynen dediğin gibi iade edilirse dedikodular her yere yayılacaktır. Taran Dükü  yakında iflas edecek gibi bir şey.”

Pfft. Lucia gülmeye başladı.

"Tasarımcıdan ta butiğe kadar gittiğini duydum?"

Lucia'nın Antoine'a boyun eğmesinin en büyük nedeni buydu. Butik gibi kendisine hiç yakışmayan bir yere sadece kendisi için bir elbise istemek için gittiğini duymak onu duygulandırdı.

Antoine'ın, sevecen bir kocayla yaşlanacak olan Düşes'i kıskandığına dair sürekli sözleri onu etkilemişti.

"Neden bunu yaptın?" (Lucia)

“Yaptıklarım için bir nedene ihtiyacım var mı?” (Hugo)

"Bana söylemezsen, istediğimi düşünürüm."

"…Neyi?"

"Bunu, eski püskü görünüşümle dükün adını lekeleyeceğimden korktuğun için yaptın."

"Hayır Bu tür şeyler umurumda değil."

Hugo, "ne istersem" fikrinin kesinlikle kendisi için avantajlı olmadığını fark etti.

"Öyleyse ne?"

"Bir sebep mi olması gerekiyor? Senin için satın almak istedim. Bu olamaz mı?"

Lucia gülümseyerek "Olabilir" diye yanıtladı. Bir an sonra Hugo içini çekti.

"Bazen seninle konuştuğumda, ortada bir tercümana ihtiyacım olduğunu hissediyorum. Sorun ne olabilir?"

"Emin değilim. Öyle hissetmiyorum ama sorun ne olabilir?”

“…”

Suratını asarak sustu ve Lucia kıkırdadı.

"Çok fazla şey yapma." (Lucia)

"Ne?"

'Çünkü...Yanlış anlayabilir ve beni düşündüğümden daha çok sevebileceğini düşünebilirim...'

Lucia cevap vermedi, belki de başka bir kelime söylemediği için Hugo onun uyuyakaldığını düşündü. Ve bir süre sonra Lucia gerçekten uykuya daldı.

* * *

Tam Hugo'nun dediği gibi, Lucia'nın önüne davetiyeler gelmeye başladı ve birkaç gün sonra bir çuvalı doldurmaya yetecek kadar davetiye yağdı.

Lucia henüz başkentin yüksek sosyetesinde resmi çıkışını yapmamıştı. Ve hangi partiye katılırsa katılsın, taç giyme törenine kadar resmi bir parti yapılamayacağı için, bu resmi bir çıkış değildi.

Toplum önüne ilk çıkışı taç giyme töreninde olacaktı. Ancak bu, sosyal çevredeki faaliyetlerine başlamak için ilk yer olurdu. Lucia bir yer seçmek için davetiyeleri dikkatle inceledi. Çok sayıda insanın olduğu yerleri hariç tuttu ve çoğunlukla küçük çay partilerine baktı.

Adını daha önce duyduğu kişilerin ev sahipliği yaptığı yerleri seçerek rüyadaki anılarını taradı. O zaman bile, içinden süzülmesi gereken düzinelerce kişi kalmıştı. Sonunda Jerome ona yardım etti.

Kontes Jordan'ın ev sahipliği yaptığı çay partisi seçildi. Kontes, başkentte küçük çaplı samimi etkinlikleri seven ünlü bir şahsiyetti. Yani Lucia rüyasında Kontes'in çay partisine hiç gitmemişti.

“Kontes Jordan, yakın olduğu insanlarla sohbet etmeyi tercih ettiği için genellikle küçük çaplı etkinlikler düzenler. Çevresindeki soylu kadınlar da daha sessiz aktiviteleri tercih ediyor.”

Jerome sadece Kontes hakkındaki bilgileri iletti. Açıkça söylemek gerekirse, sözde 'vahşi kadınların' toplandığı bir yer olmadığını söylüyordu.

"Leydinin ilk toplantısının başkentin soylu kadınlarıyla tanışmak için olmasının riskinin olmadığına inanıyorum."

Partinin tarihi bir hafta sonraydı. Lucia, Kontes'e daveti kabul ettiğini belirten bir mektup gönderdi.

Ç/N: Selam yine beeen ✋ Çok beklettim değil mi 👉👈 Tam dedim düzenli bir şekilde çeviriye devam ederim ama önce hasta oldum sonra da başka başka işler çıktı o yüzden çeviri aksadı. Ve açıkcası biraz da mental olarak kendimi iyi hissetmediğim için bilgisayar başına oturamıyorum çok :( Ama bitecek, birlikte bitireceğizz bu seriyi kuzularımm  ha gayret 💃💃💃

Önceki Bölüm                                                                                               Sonraki Bölüm