Lucia 66.2
Başkentin Yüksek Sosyetesi (9)

Kwiz yaklaşan taç giyme töreni için coşkuyla doluydu. Şafaktan gece geç saatlere kadar sürekli bir şeyler üzerinde çalışıyor, krallığı yöneten kendisinin tablosunu çiziyordu.

Soylu destekçilerini tartışmaya çağırdı ve yetkililerinin görüşlerini aldı. Soylularla olan ilişkisine fayda sağlamak ve şövalyelerin sadakatini güçlendirmek için küçük ziyafetler vermeyi de unutmadı.

Yalnızken bile düşüncelere dalmıştı ve zamanın geçişinden habersizdi. Kwiz'in özellikle dikkat ettiği birkaç etkili isim vardı, ancak temsili figür Taran Dükü idi. Hugo'ya inatla tutundu ve hem halka açık hem de özel olarak gitmesine izin vermedi.

Hugo, yapacak özel bir şeyi yoksa Kwiz ile öğle yemeği yedi. Bu öğle yemeğine yemekten sonra bir süre tartışmak da dahil edildi.

"Düşesin Başkentte olduğunu duydum, ne zaman geldi?" (Kwiz)

"Bir süre olmuştur." (Hugo)

"Hah. Neden Dük hakkındaki haberleri sürekli başka birinin ağzından duyuyorum? Sık sık görüşmüyor muyuz biz?''

"Karımla ilgili haberleri Majestelerine bildirmem gerekiyor mu?"

Kwiz şu anda soyluların tahta çıkma talebini alma aşamasındaydı, ancak geleneklere göre reddetti. Yani henüz taç giymedi ama kral muamelesi gördü.

"Dük'ün karısı olmasına rağmen, aynı zamanda benim de kız kardeşim. Bir ara saraya gelmeli. En azından kız kardeşimin yüzünü bilmeliyim.''

"Majesteleri tarafından bir kız kardeş olarak tanınmadan önce benim karım olduğu için ona Düşes muamelesi yapılmalı."

Bu, dolambaçlı bir reddetmeydi. Hugo'nun karısının Kral'la özel, gayri resmi bir toplantıda buluşmasına izin vermeye niyeti yoktu. Kwiz çok deneyimli bir politikacıydı. Duygularını gizlemeyen dürüst bir insan gibi davranma konusunda özellikle mükemmeldi. Yalan söylemekte usta olmaktan ziyade, gerçeklerin çoğunun altında küçük şeyleri saklayan tarzda bir yetenekti. Masum karısı duygusuz bir politikacıyla baş edemezdi.

Hugo henüz Kwiz'e güvenmiyordu. Kwiz'e tamamen inanmıyordu. Geri adım atmıştı ama önce sırtından bıçaklanmadıkça yüzüstü bırakmayacağını de açıkça belirtmişti.

Zeki Kwiz, Hugo'nun söylediğinin anlamını kavrayabilirdi. İlişkileri tek taraflı bir itaat değil, bir ittifak ilişkisiydi. Ancak Kwiz, diğerinin mesafeli zihniyetine yaklaşmak istedi. Kwiz, savunmasında hiç boşluk olmayan Taran Dükü yerine Düşes ile mücadele edip edemeyeceğini kontrol ediyordu. Ama Hugo, Kwiz'in niyetini kolayca görmüştü.

Hugo, karısına çocukluk adını söylemesini sağlamak için şu ya da bu şeyi sorduğunda, onun yalnızlığının farkına vardı. Annesiyle ilgili anıları hatırladığında ifadesi sanki rüya görüyormuş gibi pusluydu. Kısa bir süre önce babasının ölümünü duyduğunda şok olmuş ve çok hastalanmıştı.

Ailesini özlüyordu. Kwiz aile sevgisini ileri sürer ve güvenilir bir kardeş olacağını iddia ederse, kalbi etki altına girerdi. Karısı, erkek kardeşine karşı bir sevgi besleyecek olsa, istismar edilmeden edemezdi. Tıpkı Hugo'nun merhum Dük tarafından kullanıldığı gibi.

Kraliyet ailesinde güce sahip olanlar arasında ve hatta kraliyet ailesi dışında güce sahip olanlar arasında bile samimi bir ilişki yoktu. Hugo, karısının soğuk gerçekliğe uyanmasındansa hiçbir şey bilmemesini diledi.

"Dük çok kalpsiz. Öğleden sonra için ne planladınız? Dük ile görüş alışverişinde bulunmak istediğim bazı konular var.''

Hugo, Kwiz'in bu konuda net bir şekilde geri çekileceğini biliyordu.

''Acil değilse, bir dahaki sefere dinleyeceğim. Bu öğleden sonra erken döneceğimi zaten birkaç kez söyledim.''

Hugo'nun kuzey bölgesinden bitiremediği bir dağ işi vardı. Diğer şeyleri görmezden gelip tahtla ilgili meselelere bağlı kalamazdı.

"Öyle mi yaptın."

Kwiz, cahil numarası yaparak dudaklarını şapırdattı.

"O zaman yarın gece bir içkiye ne dersin?"

Kwiz önce Hugo'nun elinden bir şey gelmediği ama reddettiği bir teklifte bulundu, sonra sonunda gerçekten istediğini ortaya çıkardı. Hugo, Kwiz'in zekice hilesini bilse de, dayanamıyormuş gibi davrandı ve pes etti. Her halükarda, eğer biri kralla el ele tutuşursa, iyi geçinmek daha iyiydi.

"Yarından sonraki gün olur."

"Yarından sonraki gün, ha. Bu da iyi. Ancak, Dük'ün içki içmek için belirli günleri mi var? Neden bir gün uygun da diğeri değil anlamıyorum.”

Çünkü yarın gece beşinci gündü ve ertesi gün beşinci günden sonraki gündü. Akşam programlarını ayarlamak Hugo'nun standardıydı, ancak bunu kimse bilmiyordu. (Ç/N: Unutanlar olabilir diye hatırlatayım bu 5 gün doktorun fanfinifon yapmaları için verdiği uyarı.5 gün segs 1 gün dinlenme 😅Hugo da kendini ona göre ayarlıyor işte libidosu tavan bey asdfghjkl )

Dönüş yolunda Hugo, Kraliçe Beth ile karşılaştı. David, Kraliçe ile birlikteydi. Beth, keyifli bir sohbetin ardından ziyarete gelen kardeşini uğurlamak üzere yola çıkmıştı.

Hugo selam verdi ve yanından geçmeye çalıştı ama Beth onunla konuştu.

"Uzun zaman oldu Dük. Majestelerini görmekten mi dönüyorsunuz?”

"Evet. Selamlarımı sunmayalı uzun zaman oldu, Majesteleri." (1)

''Düşes hakkında sık sık çok şey duydum. Düşesle ilgili haberler taç giyme töreninden daha çok konuşuluyor.''

"Bu sadece önemsiz bir söylenti."

''Söylentiler mutlaka sonuçsuz değildir. Düşes ile sosyal çevredeki faaliyetlerine başlamadan önce tanışıp konuşmak istiyorum. Sıradan bir öğle yemeği hazırlamak istiyorum. Gün bitmeden davetiye göndereceğim, umarım kimse reddetmez.''

Kralın davetini reddedilebilse de, Kraliçenin davetini reddetmek zordu. Kralın onunla tanışma mazereti bir kız kardeş olduğuydu ama Kraliçe onun yüzünü Düşes olarak göstermesini istiyordu.

Hugo, koşullar özel olmadıkça, kadınların sosyal etkinlikleriyle ilgili konulara karışamazdı. Reddetme gibi konuları karısı ele almak zorundaydı. Ancak Kraliçe'nin davetini reddetmek için hiçbir sebep yoktu.

“Eşimin davete cevap vermeye istekli olacağına inanıyorum.” (Hugo)

Birkaç nazik selamlaşmanın ardından kısa sohbet sona erdi. Taran Dükü'nün arkadan gidişini izleyen Beth, "Hâlâ her zamanki gibi küstah," diye düşündü.

Veliaht Prenses olduğu günlerde, soylular Beth'e kadın ve erkek arasındaki mesafe konusunda herhangi bir kısıtlama olmaksızın yaklaştı. Mümkün olan her şekilde Veliaht Prens'e yaklaşmak istediler. Ancak Taran Dükü hiçbir zaman özel olarak konuşmamıştı.

Daha ziyade, Dük'le tanışma konusunda endişelenen kocasıydı. Dük kendine çok güvenen kibirli bir adamdı.

[Majestelerinin gururunu incitmiyor mu? Majesteleri bu ülkenin gelecekteki efendisi olacak.]

Beth merak etmişve bir gün bunu Kwiz'e söylemişti. Taran Dükü'nün kibrini anlayamıyordu. Ne olursa olsun, onun hâlâ Krallığın bir parçası olan bir beyliğin efendisi olduğunu düşündü.

[Herhangi bir zamanda ortaya çıkabilecek bir gurur değil bu. Bu pervasız bir meydan okuma. Geleceğe baktığınızda, şimdi başınızı eğmenin ne önemi var? Taran Dükün'e kinim yok. Herhangi bir erkek, başkalarını umursamadan yaşayan Taran Dükü gibi bir adamı kıskanacaktır. Bunu kayınpederinize de iletin. Onu kışkırtmaktan hiçbir şey elde edilemez.]

Beth, kocasının iradesinin sağlam olduğunu anladıktan sonra, Taran Dükü'nü kocasının güçlü bir müttefiki olarak tanıdı. Beth, karmaşık siyasi savaşları bilmiyordu. Aptal olduğu için değil, ona dikkatini vermesi için bir neden olmadığı için.

Onurlu bir hanımefendi olarak doğmuş, hiçbir eksiği olmadan büyümüş ve Veliaht Prenses olmuştu. Anne tarafında yetkili Dükal ailesi vardı ve babası Dük Ramis güçlü bir destekçiydi. Zaten üç oğlu vardı ve varis koltuğu sıkıca onun elindeydi. Beth'e göre kocası asil ve saf değildi ama ona saygı duyuyordu.

Kraliyet ailesiyle evlenen bir kadın olarak, arka sarayda birkaç meseleye katlanmak zorunda kaldı. Kraliyet ailesinin bir kadını olan Beth, sorunsuz bir hayat yaşadı ve bu ölçüde başarılı oldu. 

Kocasından bir pay almak için savaşma konusunda endişelenmesine gerek yoktu ve sadece Kraliçe'nin tacını sorunsuz bir şekilde alacağı günü beklemesi gerekiyordu. Yani Beth için içini büken hiçbir parça yoktu. Bir tuzağa yakalanma konusunda aklını çelmek zorunda değildi ya da böyle bir şeyden endişe duymuyordu.

Yine de tek endişesi küçük kardeşi David'di.

"Neden Taran Dükü'ne bu kadar kaba davrandın?"

Beth, David'i eleştirdi. Taran Dükü'nü başıyla selamladıktan sonra hiçbir şey söylemeyen David yüzünden, Dük ile konuşurken Beth'in teni kızardı.

"O adam."

"Söylediklerine dikkat et. Taran Dükü, babamızla aynı pozisyonda bir adamdır. Neden bu kadar düşüncesiz davranıyorsun?"

Kız kardeşinin azarlamasını dinleyen David'in ifadesi memnuniyetsizlikle doluydu.

Beth içini çekti. Kardeşi, gelecekte Dük unvanını devralacak olan genç lord olarak çok yüksekte tutuluyordu. En büyük oğlunun yanında koşulsuz olarak taraf olması, rahmetli annelerinin büyük bir hatasıydı. Küçük erkek kardeşinden kendine bir ders çıkaran Beth, oğullarına karşı katıydı.

"Kendi çapımda iyi geçinmeye çalıştım. Ancak Taran Dükü kaba davrandı.”

"David. Kaba demek uygun değil. Taran Dükü sana istediği gibi kaba davranabilir.”

"Abla!"

"Uzun bir konuşma yapmak istemiyorum. Sözlerine ve davranışlarına dikkat etmen gerektiğini defalarca söyledim. Sen çocuk değilsin. Seni sadece buraya kadar bırakacağım, bu yüzden yolda dikkatli ol."

Beth umursamazca arkasına döndü.

Beth'in uzaklaşan figürünü izleyen David, yumruklarını sıktı. Her yerde, insanlar ağızlarını açtığında, 'Taran Dükü', 'Taran Dükü' diyorlardı. David bunu anlayamadı.

David'in babası Kralın en yakın danışmanıydı ve kız kardeşi Kraliçe idi. Yeğeni bir gün Kral olacaktı.

Doğal olarak, Kral David'e güvenmeli ve onu herkesten daha yakın tutmalıydı. Ancak Kwiz, David'e karşı tepkisizdi ve Kwiz, Taran Dükü ile birlikteyken, David'e artıkmış gibi davrandı.

'Onun nesi bu kadar harika?'

David içinin büküldüğünü hissetti.

Ç/N: Kwiz ismini görünce aklıma hep kivi geliyor nedense. Ayrıca David sen deli misin olum 

Önceki Bölüm                                                                                               Sonraki Bölüm