Riftan's POV - Under The Oak Tree
14. Bölüm
Ürpertici bir sessizlik çöktü. Riftan gözleriyle tehditkar bir bakış attıktan sonra yerde yatan kılıcını aldı. Olanları gözlemleyen Ruth, yalvarırcasına haykırdı.
"B-bu sadece trollerin yenilenme yetenekleri ilkesinden tasarlanmış bir büyü! İnsan vücuduna herhangi bir yan etkisi yok! İyileşme sürecindeki dayanılmaz ağrı dışında başka bir yan etkisi yok.''
Ruth'un bahanesine ve çaresiz sözlerine aldırmadan, Riftan canavarın kanıyla lekelenmiş kılıcını büyücünün boynunun kenarına doğru savurdu.
"Seni or*spu çocuğu, ne s*kiksin sen?"
"Be-ben sadece sıradan bir büyücüyüm..."
"Sıradan bir büyücü bu tabu büyüsünü nereden biliyor lan?"
Büyücü yanan bir mum gibi bol bol terledi. Riftan onu acımasızca mağaranın duvarlarına doğru itti ve sorgusuna devam etti.
"Dünya Kulesi'nde ne halt ediyordun? Canavarlarla deneyler yapmak ve sihir yaratmak…Kilise böyle bir vahşeti keşfederse, kıpırdamadan oturmazlardı. Sürgün edilmeyi mi düşünüyorsun?''
''… sürgün edilmemizle bitmeyecek. Kilise bu tabu büyüsünün varlığını keşfettiğinde, olabilecek en kötü durum büyücülere yeniden zulmetmeye başlamalarıdır.''
Büyücü isteksizce kabul ederek homurdandı.
"Onu kesinlikle gizli tutmamızın nedeni bu. Sadece birkaç büyücü onun varlığını biliyor. Titiz bir süreçten süzülerek seçilmiş birkaç kişi, yalnızca araştırma amacıyla tabu büyüsünü öğreniyor.''
''…O birkaç büyücüden biri olduğunu mu söylüyorsun?''
Riftan kaşını kaldırarak ona şüpheyle baktı. Büyücü sert bir şekilde konuşarak ona öfkeyle kaşlarını çattı.
"Evet ve çok şanslısın. Ben olmasaydım, Sör Calypse ölü bir adam olacaktı. Öyle ölümcül yaralar aldın ki, sıradan iyileştirme büyüsü seni iyileştirmeye yetmezdi. Seni kurtarmak için Dünya Kulesi'nin kurallarını çiğnedim ve tabu büyüsü kullandım!"
Riftan ona homurdandı.
"Ne yani, minnettar olmamı ve teşekkür etmemi mi bekliyorsun?"
"Evet, minnettar olmalısın! Basit bir teşekkür, boğazıma bıçak dayamaktan yüz kat daha iyidir!''
Büyücü o kadar çileden çıktı ki, kelimeleri kaybediyormuş gibi konuştu.
"Ne yapmam gerekiyordu? Hayatını kurtaracak güce sahip olmama rağmen başka tarafa mı baksaydım? İnsanlar tabu büyüsü kullandığımı keşfettiklerinde, sapkınlar avlanıp sorguya çekemeden Dünya Kulesi kafamı kesecek. Yine de beni böyle tehdit ediyorsun!"
Riftan büyücünün niyetine karşı temkinli bir şekilde ona delici bir bakış attı ama kılıcını yavaşça indirdi. Şüpheli adamı kilisenin jürisine götürmek istese de, onun da soruşturma konusu olması kaçınılmazdı. Güneyli putperestlerin kanı teninde belirgin olan karışık bir ırktan olduğu için kilise ona kesinlikle iyi davranmazdı, özellikle de onlara gelip vücudunun bilmedikleri bir büyüyle yenilendiğini söylerse. Riftan dişlerini sıktı ve boyun eğmiş bir iç çekti.
"Bu seferlik bunu bırakacağım. O tabu büyüsünü bir kez daha üzerimde kullanmaya cüret edersen, seni kilise tarafından yargılanmaya bile götürmem. Seni kendi ellerimle bitireceğim."
"Bunu yapmam için yalvarsan bile, yapmayacağım! Bir dahaki sefere tereddüt bile etmeyeceğim ve ölmene izin vermeyeceğim!''
"Umarım yaparsın."
Riftan donuk bir sesle mırıldandı ve çantasını karıştırdı.
''Bir insanın ölme zamanı geldiğinde, ölmesi gerekir. Kimseyi hayatta tutmak için böyle gereksiz şeyler yapmaya gerek yok."
Büyücü konuşamadı, misilleme yapmak için ağzını bile açamadı. Riftan bir tunik çıkardı. Giydiği kıyafetler canavarla savaşırken yok edildi ve onları giyemeyecek kadar mahvoldu. Elinde kalan tek giysiyi üzerine geçirdi ve mağaranın köşesine yığılmış zırhı teker teker giymeye gitti.
Bedeni o kadar hafifti ki bu rahatsız ediciydi. Büyünün gerçekten hiçbir yan etkisi olup olmadığını kendi içinden sorguladı. Riftan'ın gözleri şüpheyle yeni gibi görünen vücudunda gezindi ve bir saniye daha tartışmak istemeyerek tek kelime etmeden silahlarını aldı. Onu izleyen büyücü birden konuşmak için ağzını açtı.
"Yaşamak için hiç arzun yok mu?"
Riftan omzunun üzerinden ona bir bakış attı. Büyücünün yüzü hareketsiz ve son derece ciddiydi.
"Başka biri senin yaptığını yapsaydı, zaten sayısız kez ölmüş olurdu. Ölmek istediğin için mi böyle pervasız şeyler yapıyorsun?''
"Eğer durum buysa, o zaman bu kadar umutsuzca savaşmazdım. Aksine, ben sadece…''
Riftan cümlesini tamamlayacak kelimeleri bulamayınca dili tutuldu. Ölmek istemiyordu. Ancak yaşamak için bir nedeni yoktu. Hayatında hiçbir sevinç yaşamadı. Ölse bile pişman olmayacaktı.
O zaman ne için bu kadar sefil bir şekilde savaşıyorsun? Para kazanmak ve böylesine yalnız bir hayatta, hayatta kalmak için neden bu kadar çaresizsin?
Riftan, kalbinde çınlayan şüpheli soruları aceleyle sildi.
''İşe yaramaz konuşmalar için zamanım yok. Ayrılmaya hazırlan.''
"Hemen mi gidiyoruz?"
Büyücü şaşırarak sordu. Aceleyle çantasını aldı. Riftan'ın kafası canavarın cesedine bakarak mağaradan çıktı. Kızıl kırmızı bağırsaklar yere sarkmıştı, büyücünün mana taşını almak için midesini kesmiş olması gerektiğini düşündü. Riftan derin bir iç çekti.
''Diğer canavarlar kan kokusuna çekilir. Onlar buraya akın etmeden gitmeliyiz."
''Ama… onu böyle bırakmak israf. Bu canavarın bir Drake olduğundan şüpheleniyorum. Onun pullarını, postunu ve kemiklerini satarsak tonlarca para kazanacağız!''
Riftan'ın kaşları tanıdık olmayan kelimeyle kalktı.
"Drake mi?"
''Bir Kara Ejderhanın alt türü. Onları sadece çizimlerde gördüğüm için tam olarak emin değilim, ancak tam bir ejderhanın yaklaşık dörtte biri büyüklüğünde olduklarını, kanatlarının olmadığını ve ışığı kontrol edebildiklerini söylüyor. Mana taşından çektiğim mana çok güçlüydü! Bir Drake olmalı."
Birkaç dakika önce tartışılan tartışmalar dağılmış gibiydi, büyücü para düşüncesiyle kulaktan kulağa sırıtıyordu.
"Ejderha alt türleri eski kalıntılardan daha fazla para kazandırıyor! Artık bu nadir canavarı yakaladığımıza göre zengin olacağız!''
"Tabi onu parçalara ayırıp şehre götürebilirsek."
Riftan alaycı bir şekilde mırıldandı.
''Bunu yapacak hiçbir ekipmanımız ya da taşıyacak vagonumuz yok'' dedi.
''Önce şehre dönmeliyiz…''
"Bu arada Harpy'ler onu kemiklerine kadar yiyip bitirecekler."
"Ha-hala satmamız için kemikler kalacak!"
"Bu boyuttaki bir canavar için, sadece birkaç parçasının sihirli aletler için kullanılabildiğine şaşıracaksınız. Kemikleri çok yoğun ve büyüktür, büyücüler onu satın almakta isteksiz olacaktır çünkü işlenmesi kolay olmayacaktır. Ayrıca bu engebeli dağa ekipman getirip, söküp şehre götürmenin bize ne kadara mal olacağını hiç düşündün mü? Kazancı bu işi çözecek kişilerle paylaştıktan sonra elimizde pek bir şey kalmayacak'' dedi.
"A-ama geçen sefer ejderler yakaladığımızda..."
''Aldığımız paranın çoğu mana taşlarının fiyatı içindi. Ejderha alt türlerinde bulunan en değerli eşya onların mana taşıdır.''
Büyücünün beklentilerle dolu yüzü aniden maviye döndü.
"Mana taşının gücü, Sör Calypse'i iyileştirirken çoktan tükendi!"
"Öyleyse cevabı aldın."
Riftan hiç tereddüt etmeden çantasını sırtına attı. Kendisine yük olacak her şeyi atmaya alıştığı için bunun bir israf olacağını düşünmemişti. Ancak büyücü, ayakları onun gitmesini istemiyormuş gibi sürekli olarak canavara baktı.
"Onun pullarından birkaçını alamaz mıyız?"
''Zaten ayak uydurmak ve kendine bakmak için mücadele ederken, yüküne daha fazla ağırlık mı ekleyeceksin?''
Riftan sessizce karanlık dağa tırmandı ve pişmanlık duyan büyücünün yolunu tuttu. Bir bakıma canavarı öldürmek boşuna değildi. Dağda saklanan tüm aç canavarlar, Drake'in kanının kokusuna koşmuş ve Ramek Dağı'ndan güvenli bir şekilde geçmelerine izin vermiş gibiydi.
Bu olaydan sonra her şey yolunda gitti. Güvenli bir şekilde harabelere vardıklarında, Riftan yakınlardaki bir kasabada iyi bir fiyata satılan değerli kalıntıları bulabildi. Ancak büyücü, her zamanki yüksek ücretinden pek memnun görünmüyordu.
Riftan, büyücünün tabu büyüsü uygulamasını ispiyonlayabileceğinden endişe ettiğini fark etti. Ancak, endişelerini hafifletmeye niyeti yoktu. Riftan çantasını beline astı ve soğuk bir şekilde konuştu, tek bir duygu bile dökmeden.
"Şimdilik görevlerimde beni takip etmeyeceğine söz vermiştin, tutmalısın."
Büyücü, söyleyecek sözlerle dolu gözlerle ona baktı. Riftan fark etmemiş gibi yaparak hemen merdivenlerden yukarı çıktı.
***
Umduğu gibi, birkaç aylığına büyücüden uzaklaşabilmişti ama bu düşündüğü kadar hoş değildi. Riftan, saçlarını öfkeyle karıştırarak gürültülü meyhaneye girdi. Büyücüden birkaç kat daha sinir bozucu bir adama bulaşmıştı. Samon'un neşeyle kendi yönüne doğru elini salladığını ve moralinin bozulmasına neden olduğunu gördü.
"Hey, döndün mü? Müşterilerimi memnun etmeye çalışmakla meşguldüm.''
Samon göğüsleri yarı kapalı iki kadınla flört ediyordu, yanlarında oturuyorlardı. Onu küçümseyen bir bakışla vuran Riftan, ondan olabildiğince uzağa oturdu. Samon, Riftan'ın bariz umursamazlığını görmezden gelerek, kolunu omzuna koyarak sendeleyerek ona doğru yürüdü.
"Hey Calypse. Hep bu kadar soğuk mu olacaksın?"
"Kaybol."
"Sıkıcısın."
Samon sıkıntıyla homurdandı ve önüne bir bardak bira koydu.
"Böyle olma, daha açık olmaya çalış. Bir müşterim var ve seni orduya almak istiyor. Neden durulup bu fırsatı değerlendirmiyorsun? Duyduğuma göre; Livadon'un kuzeydoğu bölgesinde yaşayan hırslı bir asilzade."
"Eğer durulmak istiyorsan, kendin yap."
Samon içini çekerek dilini şaklattı.
"Kim istemez ki? Ama görüyorsun, katılmadığın sürece hiçbir şeyi kabul etmeyecekler.''
''…bu artık benim işim değil.''
Riftan, Samon'un elini amansızca omzundan çekti ve bir çalışana ona yemek getirmesini emretti. O anda Samon'la flört eden kadınlardan biri elini onun koluna doladı.
"Hmm, gerçekten o kadar harika bir adam mısın? Yüzün bir tiyatro oyuncusu olmak için mükemmel…''
"Aptal olma. O sekiz ejderin tek başına öldürebilen bir canavar."
"Saçmalık. Yalan söylüyor olmalısın."
Kadın kıkırdadı, diğerleriyle birlikte kahkahalara boğuldu. Dolgun göğüsleri sallanıp kollarının üzerinde sallandı. Riftan iştahının kesildiğini hissetti ve kadından uzaklaştı. Ancak kadın hiç utanmış görünmüyordu ve baştan çıkarıcı bir şekilde ona baktı, elini gizlice onun uyluğunda kaydırdı. Riftan ayağa fırladı.
"Yemek hazır olduğunda odama getirin."
Kasiyere bir bozuk para attı ve gitmek için döndü ama kadın cübbesinin kenarını çekti.
"Neden? Biraz daha kal. Seni kendim besleyeceğim."
Kalın kirpiklerini dalgalandırdı.
''…Yoksa seninle odana çıkayım mı? Seni memnun edebilirim."
''…Buna ihtiyacım yok.''
Acımasızca kadının elini sıktı ve merdivenlere doğru yürüdü. Samon arkasından gürültülü bir şekilde güldü.
"O gerçek bir adam değil, masum bir çocuk. Onu umursama ve bana gel. İkinizi de memnun edeceğim.''
Riftan omzunun üzerinden baktı, Samon yüzünü kadınların şehvetli göğüslerine sürtüyordu. Kıkırdamaların ve anlamsız kahkahaların sesi barda yankılandı. Merdivenleri sendeleyerek çıkarken gözlerinde kayıtsız bir duygu vardı. Bir çift gözün onu takip ettiğini hissetti ve bu his geçmedi.
Bundan bıktı. On dört yaşından beri, yatağına sürünmeye çalışan kadınlar tarafından kovalandı ve etrafı sarıldı ve biri ona dokunduğunda endişeleniyordu.
Riftan kapıyı arkasından kapattı, eliyle kolunu ovuşturarak kadının dokunuşunu silmeye çalıştı. Tavernanın kükreyen sesi ince ahşap zeminlere nüfuz etti.
Ç/N: Çekinn ulan o pis ellerinizi çoğumun üzerinden kışşt kışştt