Under The Oak Tree - 51. Bölüm
(Hatalı Beklentiler - 1)
"Hanımım."
Max düşüncelerinden sıyrıldı ve başını çevirdiğinde Rudis'in kapının önünde sessizce durduğunu gördü.
"Efendim, geri döndü. Yemekhanede şövalyelerle akşam yemeği yiyecek. Siz de aşağı inmek ister misiniz?"
Bir an tereddüt etti, sonra başıyla onayladı. Şövalyelerin yanında rahatsız oluyordu ama yine de onunla yemek yemek istiyordu. En azından, Madam Calypse olarak onlara karşı bir nebze olsun dostça davranmalıydı.
"O zaman, saçınızı tekrar şekillendireceğim."
Hizmetçi bir tarak ve bir saç tokası getirdi ve saçlarını özenle kıvırdı. Makyaj masasının önüne oturdu, elbisesini ve saç modelini inceledi ve ardından odadan çıktı.
Koridorda hizmetçiler ortalıkta dolaşıp lambaları yakıyordu. Merdivenlerden aşağı inerken hepsini geçiyordu ki Max, kulaklarına süzülen hararetli bir tartışmanın sesini duydu.
Durdu ve yavaşça yaygaraya doğru ilerlemeye başladı. Yemek salonunun kısmen açık olan kapısı arasından bakınca, Riftan'ı ve diğer üç şövalyenin birbirleriyle tartışırken onu takip ettiğini gördü.
"En aşağı, yarına kadar kraliyet yoluna gitmeliyiz!"
"Bana kendimi tekrar ettirme. Üç gün sonra yola çıkıyoruz."
"Törene katılmak zorundasın! Majestelerinin samimiyetini ne kadar görmezden gelmeyi düşünüyorsun!''
"Bu sefer Ricardo ile aynı fikirde olmak zorundayım. Yağmur dindi, bu yüzden yakında ayrılmak sorun olmayacak."
Araya girmesi gerekip gerekmediğini bilemeyen ve kapının arkasında bekleyen Max, kaskatı kesildi.
Düşününce, gezileri sırasında bundan bahsetmişti. Riftan savaşa en çok katkıda bulunan kişiydi ve savaş biter bitmez kraliyet yoluna gitmesi gerekiyordu. Max daha sonra kraliyet yolu ile Anatol arasındaki mesafeyi tahmin etti. Hızlı seyahat ederlerse yaklaşık 15 gün sürer; değilse, genellikle yaklaşık bir ay sürerdi.
"Başkente bir güvercin gönderdim bile. Üç yıl sonra nihayet eve geldim; Kral Ruben anlayacaktır."
"Kral Ruben'den uzaklaşmak istediğini biliyorum. Ama çok ileri gidersen, etkin kaybolabilir.''
En sonunda duran şövalyenin sözleriyle, Ricardo hızla başını ona çevirdi.
"Kendisini uzaklaştırmak mı?"
"III. Elnuma Ruben, seni kraliyet yoluna çağıramadığı için sabırsızlanıyor. Savaşa katkından dolayı kraliyet ailesine bağlanmaktan çekiniyorsun, değil mi?''
''…''
''…''
''Bu sadece seninle Agnes arasındaki bir dava değil; Görünüşe göre kral seni sıkı bir tasma üzerinde tutmak istiyor. Ayrıca dikkatli olduğunu da anlıyorum. Ancak, onları kızdırabileceğin için çok ileri gitmekten kaçınmalısın. Vasallarına karşı zaten çok temkinli.''
"Eliot haklı. Kutlama sırasında Remdragon Şövalyeleri yoksa, kesinlikle halkının önünde küçük düşürüldüğünü düşünecektir. Daha sonra nasıl bir cezayla geri döneceğini asla bilemeyiz. Uzun süre kin besleyen biri olduğunu biliyorsun."
"Hebaron Nirta! Sözlerin çok ileri gidiyor!''
Yükselen sesleri duyunca Max, geri dönmeye başladı. Aralarındaki atmosfer onun iştahını açmıyordu.
Merdivenlerden çıkıp odasına geri döner dönmez Rudis'e, "Sa-sadece be-benim y-ye-yemeğimi o-odama getir," dedi.
Max, odasına dönerken ve zavallı bir şekilde akşam yemeğini tek başına yerken bile hissettiği ağırlıktan kurtulamadı.
Riftan kaleden uzaktayken gerçekten tek başına iyi olacak mıydı? Max'e karşı herkes artık güler yüzlüydü, ama o bunun, şatonun efendisi etrafta olduğu için olabileceğinden endişeleniyordu. Sanki vasisini gözden kaybetmiş bir çocukmuş gibi huzursuz hissediyordu.
"Hanımım... yemek zevkinize göre değil mi?" Kenarda sabırla bekleyen Rudis dikkatle sordu.
Yüzünde bir ekşime belirmiş olmalıydı. Max hızla başını salladı.
"Oh hayır. Çok lez-lezzetli. Şey, ben sadece... sadece iştahım yok," diye zayıf bir şekilde özür diledi.
''Belki herhangi bir yeriniz rahatsız mı hissediyor?''
"Sanırım, sanırım yorgun olduğum için... Di-dinlenmek istiyorum."
"Tabağınızı alayım mı?" Başıyla onayladığında, hizmetçi tabağı ondan aldı, yemeğin büyük bir kısmı hala porselende yenmemişti.
Max masaya oturdu ve dalgın bir şekilde Aderon'un geride bıraktığı figüre baktı. Biraz önce, oyuncak gibi güzel görünen küçük heykeller şimdi önemsiz görünüyordu.
Neden çocuk gibi davranıyorum? Yalnız olmanın yanlış bir tarafı yok.
Her zaman izole bir şekilde yaşamıştı, Riftan gitse ne fark ederdi? Yirmi yıl boyunca acımasız bir babanın altında acı çekti, soğuk kalpli üvey kız kardeşi tarafından dışlandı ve hatta kaba hizmetkarlar tarafından saygısızlığa uğradı. Riftan'ın aylarca süren yokluğu karşısında umutsuz hissetmek için hiçbir neden yoktu.
"Neden sarhoş olmuş gibi ona dikkatle bakıyorsun?" Şaşkın, tanıdık bir ses onu kendi düşüncelerinden çıkardı.
Aniden görüş alanına giren ele şaşkınlıkla baktı. Onun içeri girdiğini fark etmeden, Riftan elinde mermer bir heykel tutuyor ve heykele rastgele ve garip olduğunu düşündüğünü gösteren bir ifadeyle bakıyordu.
"Bu-bu bir model... Be-ben zi-ziyafet salonu için sü-süslemeleri seçiyordum."
"Ziyafet salonu mu?"
Bundan bahsedildiğinde Riftan'ın yüzünde bir kaş çatma belirdiğini görünce Max'in kalbi sızladı.
"Sen, be-benden kaleyi dekore et-etmemi istedin, o yüzden..." sesi kesildi.
"Hayır, onu demiyordum." Aceleyle kendini düzeltti, "Böyle bir yer olduğunu unutmuşum. Anlıyorum. Ziyafet salonu… Sanırım yakında bir parti veya balo planlamamız gerekecek, değil mi?''
Yutkundu. Riftan'ın beklenti dolu gözlerinin kendisine yöneldiğini görünce boğazı kurudu. Bir baloya veya ziyafete ev sahipliği yapma düşüncesi bile, endişeyle başını döndürdü.
"E-eğer istemiyorsan..."
"İstemediğimden değil. Sadece yabancılarla gürültülü mekanlara alışkın değilim."
Sonra yana yaslandı, ona doğru eğildi ve tokayı saçından çekti. Max'in örgülü saçları salındı ve yavaşça ensesine düştü. Elleriyle örgülerini nazikçe açarken Riftan'ın yüzüne tembelce bir gülümseme yayıldı.
"Ama seni güzelce giyinmiş ve baloda dans ederken görmek istiyorum."
Max, 'güzel' kelimesinin kendisine hiç yakışmadığını hissetti ve daha önce bir ziyafete adımını bile atmamıştı. Riftan'ın beklentileri ile gerçek doğası arasındaki uçurumun uzaklaştığını her gördüğünde, görünmez bir pençenin kalbini içeriden boğduğunu hissetti.
Bu çok acımasızdı.
Ç/N: Riftan'ın Max'in saçlarına olan aşkı ahh ahh （ πーπ ）