Lucia - 80
Farkındalık (2)

"Yalnız mı geldin? Ya kocan?" (Katherine)

“Majesteleri onu çağırdı, ben önden geldim. Daha sonra geleceğini söyledi." (Lucia)

"O meşgul bir insan."

"Evet." (Lucia)

Katherine gülümsedi ve gözlerinde garip bir bakışla dostane bir şekilde cevap veren Lucia'ya baktı. Neden böyle? Katherine'in kafası karışmıştı.

Katherine, içten rahatsızlık duyarken başlarını dışa doğru eğmiş insanlara alışıktı. Kültürlü bir soylu kadın, yumuşak ve dolambaçlı bir şekilde konuşan biriyse, Katherine bu anlamda kültürlü değildi. Soylu kadınlar, Katherine'in açık sözlü tavrından sık sık incinirdi. Ancak Katherine'e bir şey söyleyebilecek kimse yoktu. Düzeltmese bile, sorunlarına neden olacak kadar rahatsız edici değildi. Bu yüzden Katherine için, başkalarının rahatsız olup olmaması umrunda değildi. Her durumda, onun önünde hepsi aynıydı, başlarını eğiyor ve her şeye gülümsüyorlardı.

'Kişiliği oldukça yumuşak. Abim ve benden çok farklı.'

Katherine, bir prenses olan Taran Düşesi'ni çok merak ediyordu. Düşes'ten bilerek kaçmamıştı ama onunla tanışma fırsatı olmamıştı. İkisinin de farklı aktiviteleri vardı. Katherine asla çay partilerine gitmezdi.

'Partilerin yeri balo salonudur.' 

Güpegündüz sessizce oturup çay içilen bir çay partisi Katherine'e hiç yakışmazdı. Dün Düşes ile tanışacağını düşündü ve hazırlıklı bir zihinle gitmişti ama dük çiftinin sadece kutlama etkinliğine katıldıklarını ve eve döndüklerini duydu. Bugün, Düşes ile kesinlikle tanışacağı beklentisiyle geldi.

'Momentumu kontrol edeceğim.'

Katherine kararlı bir ruh hali ile geldi. Ancak Düşesi görür görmez yanan savaş ruhu kayboldu. Savaşacak bir rakip değildi. Savaşçı ruhu gitmişti.

"Biraz daha konuşalım. Sessiz bir yere gidelim mi?" (Katherine)

"Ha? Olur." (Lucia)

Katherine önden yürüdü ve hafifçe geri döndüğünde Düşes'in sessizce onu takip ettiğini gördü. Katherine başını tekrar öne çevirdi ve hafifçe gülümsedi. İkisi biraz daha uzaklaştıktan sonra insanların az olduğu bir koridora ulaştılar.

'Ayakkabım biraz dar geliyor.'

Lucia hafifçe kaşlarını çattı. Sadece birkaç adım attığında belli olmuyordu ama şimdi biraz daha fazla yürüdüğü için ayağı rahatsız oldu.

"Burası benim dinlenme odam. Onu kullanan tek kişi benim."

Sadece Prenses Katherine'in yararlandığı bir ayrıcalıktı. Mola odası, ortak dinlenme odasına kıyasla daha küçük bir ölçekte konforlu bir şekilde döşenmişti. Ortada geniş bir kanepe vardı ve üzerine uzanılsa ayaklar bile sığabiliyordu. Ama ikisi de rahat oturamadılar çünkü elbiseleri bozulabilirdi ve küçük kanepeye hafifçe tünediler.

"İçiyor musun?" (Katherine)

"Pek içemem." (Lucia)

"Tamam. Alkolsüz şampanya."

Katherine, kendisini takip eden hizmetçiye içeri girmesini emretti. Bir süre sonra hizmetçi bardak ve şampanya getirdi. Katherine el hareketiyle hizmetçiyi gönderdi ve ikisi yalnız kaldı.

"Evlendikten sonra tımar toprağında kaldın. Kuzeyde görülecek çok şey var mıydı?” (Katherine)

“Başkentle kıyaslanamaz. Güzel ve sakin bir yerdi.” (Lucia)

“Kuzeydeki sosyal çevre nasıl? Sık sık balo düzenlenir mi?”

“Emin değilim, daha önce hiç gitmedim.”

"Neden?"

"Benim zevkime göre değil. Ben çok aktif bir insan değilim.”

Katherine biraz hayal kırıklığına uğradı. Düşesi balolarda daha sık görmek güzel olurdu. Soylu bir kadının sosyal aktivitelerdeki tercihinin çok açık ve tanımlanmış olduğu durumlar vardı. Katherine gibi sadece balo salonundan hoşlanan insanlar vardı ve çay partisi gibi sadece küçük ve sessiz toplantılardan hoşlanan insanlar vardı. Yakından incelemeye rağmen, baloların sosyal çevreyi etkilemenin büyük bir parçası olduğu söylenebilirdi.

"Öyleyse bu parti ile de pek uyuşkan değilsin." (Katherine)

"Hiç katılmasam da olmaz." (Lucia)

"Doğru. Bunu yapamazsın. Ne de olsa sen Düşes'sin."

Katherine'in keskin sözleri kulağa soğuk geliyordu. Onu kızdırıp kızdırmadıklarını merak eden bir ses tonuydu. Güzel konuşmasa da desteklenen bir prensesti. Onu düzeltmesine gerek yoktu. Sözleri açık olmasına rağmen, çok gururlu ve rekabetçi bir ruha sahipti ama kötü bir insan değildi. Lucia, Katherine'in kendine güvenini kıskanıyordu çünkü dünyanın ne kadar korkutucu olduğunu bilmiyordu ve bazen onun sevimli olduğunu hissediyordu.

"Elbisen ne marka?" (Katherine)

"Tasarımcı Antoine tarafından yapıldı."

"Antoine? Hmm. Genelde yaptığından biraz farklı… Antoine giymiyorum. Benim zevkime göre değil."

"Giydiğin elbise sana çok yakışmış."

Lucia kaçamak bir şekilde güldü. Katherine giydiği elbiseyi eleştirmiyordu, sadece markayı beğenmediği için öyle söyledi. Kötü niyet yoktu ama söylemek istediklerini sesli düşünüyormuş gibi söyledi. Yengesi Kraliçe Beth'in çok nefret ettiği bu konuşma tarzıydı.

"Kolye çok güzel. Mükemmel bir zevk. Kendin mi seçtin?" (Katherine)

"Hayır. Hediye olarak aldım.”

“Hediye veren kişinin Dük olduğuna inanıyorum?”

"Evet."

Kolyeye dikkatle bakarken Katherine'in gözlerinde kıskançlık vardı. Mücevher almak istediğinde abisini rahatsız ediyordu ama bu konuda kendini kötü hissetti. Düşesin giydiği gibi abartılı bir mücevher almayı bile düşünemiyordu. Lucia, Katherine'in mücevherleri, özellikle de elmasları ne kadar sevdiğini biliyordu.

"Eğer beğenirsen, sana her zaman ödünç verebilirim."

“…Kolyeyi ödünç mü vereceksin? Bunun bir hediye olduğunu söylediğini sanıyordum.”

"Hediye olduğu için ödünç vermemek için hiçbir neden yok."

Katherine garip hissetti. Annesinin vefatından sonra ona kayıtsız şartsız iyilik gösteren tek kişi abisi olmuştu. Yengesi kötü bir insan değildi ama kişilikleri pek iyi uyuşmuyordu. Ancak bugün ilk kez gördüğü üvey kız kardeşi anlaşılmaz bir iyi niyet gösteriyordu. Başka biri olsaydı, ne elde etmeye çalıştıklarını merak ederdi ama Taran Düşesi'nin Prenses Katherine'den alacağı hiçbir şey yoktu. Hatta belki tam tersiydi.

Katherine Düşesi sevdi. Ona yaklaşmak istiyordu. Katherine ilk defa bir başkasına karşı böyle bir his besliyordu.

"…Sorun değil. O kadar utanmaz değilim." (Katherine)

Katherine, kokteyl bardağını boşaltırken sessizce Lucia'ya baktı.

"Dürüst olmak gerekirse, Taran Dükü Majesteleri'ni çok severdim."

Lucia gülümsedi. Biliyordu. Katherine'in Taran Dükü'ne karşı duyguları, küçük, sevimli bir ilk aşkla genç kızlıktan yetişkin kadına dönüşen saf bir genç bayan gibiydi. Katherine'in rüyasındaki Taran Düşesi'ne karşı bu kadar düşman olmasının bir nedeni de bu hassas duygulardı.

"Bu tür sözlerin kaba olduğunu bilsem de." (Katherine)

"Sorun değil. Beni incitmedi."

Katherine bir süre Lucia'ya baktıktan sonra kıkırdadı.

"İlginç birisin. Senin gibi birini ilk kez görüyorum, Düşes. Bunu nasıl desem? Birini rahat ettiriyorsun. Dük bu özelliğine çekildiği için mi seni tımarına kaçırdı?”

Unutmak istediği söylentiyi duyan Lucia, boş bardağıyla uğraşırken garip bir ifadeye sahipti.

"Herkes Taran Dükü'nü merak ediyor. Merak etseler de soracak kimse yok. Ne de olsa Taran ailesinde sosyal çevrede aktif olan kimse yoktu. Ancak, şimdi, Düşes burada. İleride çok sinir bozucu olacak."

"Evet…"

"Aslında ben de merak ediyorum. O ne tür bir insan? Bir yıldan fazla bir süredir birlikte yaşadığınız için en iyisini siz bilirsiniz.”

Lucia aniden fark etti. Onunla bir yıldan fazla bir süredir evliydi. Onunla evliliğinin bu kadar sorunsuz olacağı hakkında hiçbir fikri yoktu. O ne tür bir insan? Zor bir soruydu. Hala onu çok iyi tanımıyordu.

[Onları nasıl öldürmemi istersin?]

Dün geceki korkunç sözleri ona neden bu kadar tatlı geliyordu? Kısa konuşma tarzı değişmemişti ama onu dinlerken Lucia'nın kulağındaki bir şey çalışmayı bıraktı. Lucia'nın kalbi ondan gelen önemsiz bir cümleyle çarpıyordu.

“O... şefkatli bir insan.”

Katherine, yüzünde masum bir ifade olan Düşesi kızdırmak istedi.

"Sadece şefkatli mi? Yatakta bile mi?"

"Ha?"

Katherine, Lucia'nın yüzünün şaşkınlıkla kızarmasını izlerken kahkahasını yuttu. Uzun zamandır görmediği yeni bir tepkiydi. Katherine bekardı ama geceleri seven bir kadındı. Sağda solda rastgele birileriyle olmasa da , birkaç deneyimi oldu ve hafif kirli konuşmalarda gözünü kırpmadı.

"Çay partilerinde böyle şeyler duymadın, değil mi? Orada sadece katı soylu kadınlar var.”

Lucia başını salladı. Rüyasında çok baloya gitmesine rağmen böyle konuşmalar duymamıştı. Bu kadar açık konuşacak kadar yakın olduğu kimse yoktu ve partilere genellikle gece yarısından önce katılırdı.

Gecenin geç saatlerinden şafağa kadar olan bir balo, özgürleştirilmiş bir arzu bölgesiydi. Özellikle gece yarısından itibaren gerçekten çılgın bir parti başlardı. Gece yarısından sonra, orta derecede alkollü ve sarhoş ruh halinde olan kadınların sohbeti son derece uygunsuzdu.

Alvin Kontesi olan Katherine, evlendikten sonra nazik bir Kontes rolünü oynadı. Köşkte çok nefret ettiği çay partilerini düzenler ve gece yarısı balolarına çıkmazdı. Lucia, rüyasında bir Kontes ve bir hizmetçi olarak sayısız baloya katılmasına rağmen, hiç gece yarısı balosu yaşamamıştı.

"Gerçi sabaha kadar baloda durmazsan böyle konuşmaları duymazsın. Yine de, ne olur ne olmaz başka bir zaman böyle bir konuşma duyarsan, gülümseyerek geçiştir. Hiçbir şey değilmiş gibi. Kızarma ya da utanmış görünme." (Katherine)

"Peki."

“Bu, kocanız için bir tavsiyedir. Evli bir soylu kadın utangaçsa, insanlar bunu erdemli olarak kabul etmez. İstedikleri gibi dedikodu yaparlar. Dedikodular böyle yapılıyor."

“…Ne söylentileri?”

"Majesteleri Dük geceleri onu kaldıramıyor."

"Ne? Hayır!"

"Hayır mı?" Katherine gülümseyerek karşılık verdi.

Lucia'nın yüzü kırmızı halde bir çığlık attı. Önceki geceyi hatırladı ve yüzü kızardı. O asla bir beyefendi değildi. Özellikle yatakta hem şefkatli hem de acımasızdı. Bunu düşündükçe yüzü daha da kızardı. Katherine, başını kaldıramayan Lucia'yı izlerken neşeyle gülüyordu.

"Bu olmaz. Sana birkaç şey öğretmemi ister misin?”

“…Hangi şeyler?”

"Dinlersen eğer, hepsi yararlı bilgiler."

Katherine'in bilgisi, bir erkek ve bir kadın arasındaki gece hayatı zevkindeki deneyimine kıyasla uzman düzeyindeydi. Katherine, herhangi biriyle böyle bir konuşma yapacak kadar düşüncesiz değildi. Sadece Lucia'ya karşı samimi bir sevgi hissediyordu.

İkisi de önemli mevkilerdeydiler, bu yüzden ortalıkta uzun süre sohbet edemezlerdi. Bir süre sonra dinlenme odasından ayrıldılar ve Lucia'nın yüzü kızardı. Bugün kısa sürede gerçekten çok şey öğrenmişti.

Birlikte parti salonuna dönerlerken Katherine birini fark etti ve gözleri düştü.

Kadın prensesin geçmesini bekleyerek yürümeyi bıraktı ve Katherine ona yaklaştığında başını eğdi.

"Seni görmeyeli uzun zaman oldu Kontes." (Katherine)

"…Evet. Prensese selamlar." (Kontes)

"Yanımda kimin olduğunu bilmediğin için mi?" (Katherine)

Sözleri gereğinden fazla keskindi. Bunu sezen Lucia, Katherine'in ifadesine gizlice baktı.

“…Düşes'e selamlar. Ben Anita Falcon'um.”

Lucia, kadını bu şekilde selamlayacağını bilmiyordu. Derin rahatsızlığını gizledi ve selamı kabul etti.

"Seni dışarı çıkaran ne? Yatağı ısıtmak için bir erkeğe ihtiyacın mı vardı?"

Lucia, Katherine'in sözlerinin çok fazla olduğunu hissetti. Başını eğerken Anita'nın dudaklarının titrediğini gördü.

“Sözlerim nahoş mu?” (Katherine)

"…Hayır. Prenses. Konu olarak, sadece Majesteleri Kral'ı ülkemizin efendisi olduğu için tebrik etmek istedim…”

"Yeter. Bu çok açık. Git."

Anita başını öne eğerek hızla uzaklaştı.

Lucia, Katherine'in düşmanlığına aşina değildi. Katherine'in birinden açıkça hoşlanmadığını ilk kez görüyordu. Katherine rüyasında Taran Düşesi ile yüzleşir ama onu yüzüne karşı aşağılamazdı.

“Bunun olma ihtimalinin fazla olduğunu düşünmüyorum. Ama o kadın Falcon Kontesi. Üçüncü kocası Kont öldü, bu yüzden evli olmayan bir Kontes. ona yaklaşma. Ona tek kelime etmeye bile gerek yok."

"Neden olduğunu sorabilir miyim?"

"O pespaye bir kadın. Sadece onunla ilişki kurmaktan hiçbir şey kazanamayacağını bil.”

Katherine, bir erkek ve bir kadının özgürce eğlenmelerinin kötü olduğunu düşünmüyordu. İlgili kişi evli bir adam olsa bile, başkalarının ne yaptığını parmakla gösterecek biri değildi. Ancak bir soylu kadının bir şey elde etmek için kendini bir erkeğe atması Katherine'in standartlarına göre kabul edilemezdi. Ucuz bir f*hişenin işiydi. Falcon Kontesi böyle bir şey yapan bir kadındı.

Abisi Katherine'in 18 yaşındaki doğum gününden sonra gece partilerinin tadını çıkarmasına izin vermeye başladı. Katherine balo salonlarını ciddi bir şekilde dolaşmaya başlamadan önce kraliçe arı gibi davranan kadın, Falcon Kontesi'ydi. Katherine de bu durumdan memnun değildi. Kadını kafa kafaya bir çarpışmada ezmeyi tercih ederdi ama Kontes bir gün aniden yüzeyden düştü ve bundan sonra sosyal çevrede görünmedi.

Katherine'in Anita'ya düşman olmasının en büyük nedeni Taran Dükü ile yaşadığı skandaldı. Kadının ucuz vücudunu salladığını ve Taran Dükü'nü baştan çıkardığını düşündü. Ama bu gerçeği Düşes'e söyleyemedi, bu yüzden belli belirsiz geçiştirdi.

'Sakın söyleme, Taran Dükü hâlâ onunla görüşüyor mu?'

Öyleyse. Katherine kendi yetenekleriyle Taran Dükü'ne hiçbir şey yapamazdı ama Kontes Falcon'u o kadar utandırmaya hazırdı ki yüzünü bir daha hiçbir yerde gösteremezdi.

Ç/N: Katherine de Anita konusunda bizim saflarda. Sevdim bunu 😊 Bu arada Maxi Dünya Kulesi'nde kızlar klübü ile bir şeyler öğrendi Lucia da Katherine'den özel ders aldı neyse biz de novellerden devam öyleyse 👀👩

Önceki Bölüm                                                                                               Sonraki Bölüm