Riftan's POV - Under The Oak Tree
26. Bölüm
Ertesi günden itibaren, Riftan ziyafet salonunun yanına yaklaşmaya bile cesaret edemedi. Şafaktan gün batımına kadar eğitim sahasında kılıcını kuşandığını gören komutan, pes ederek içini çekti.
"Evet, son birkaç haftadır garip bir şekilde uslu olduğunu düşünüyordum. Şimdiden biraz sıkılmış mı hissediyorsun?"
"Yakında herhangi bir zamanda Drakium'a gidiyoruz. Kol hareketlerimi yeniden cilalamam gerekiyor.''
Ritan açık açık mırıldandı ve kılıcını havadan aşağı savurdu. Kollarını kavuşturmuş onu izleyen Triden merdivenlerden indi ve beline bağlı kınından kılıcı çıkardı.
"İyi. Ben de düello yapmak için can atıyorum. Uzun zaman oldu, değil mi?''
Riftan uzun kılıcını indirirken içini çekerek ona baktı. Beş saattir aralıksız antrenman yapıyordu ve terden sırılsıklam olmuştu. Alnındaki teri sildi ve daha önce çıkardığı pelerini aldı.
"Lütfen yapma. Kolunu daha fazla burkmaya niyetim yok.''
"Amanın, sanırım komutan yardımcısı aşağılanmaktan korkuyor."
Komutan yardımcısı eğitim alanına bakan balkona baktı ve başını salladı. Riftan, pencerelerin yanında oturan soylu kadınları görünce kaşlarını çatarak bakışlarını takip etti. Ziyafetlerin olmadığı gün boyunca, rutinleri şövalyelerin düellosunu izlemek, rahat yürüyüşler yapmak veya çay partilerinin tadını çıkarmak gibi görünüyordu. Ancak bu, hayatı boyunca hiç boş durmamış olan Riftan için alışılmadık bir durumdu.
''Kadınlara hizmet etmek şövalyelerin gerçek görevidir. Bu güzel hanımlara eğlenceli bir düello hediye edeceğim."
''…yine aptalca konuşuyorsun.''
Adamın saçmalığı karşısında başını sallayan Riftan birden kaskatı kesildi. Beşinci katın penceresinin yanında oturan Maximillian Croix gözlerini yakaladı. Uzakta olmasına rağmen, onun meraklı bakışlarını kesinlikle hissedebiliyordu. Birden boğazının kuruduğunu hissetti.
"… İyi. Biraz vakit geçirelim ve takılalım."
"Kibirinden gerçekten hoşlanıyorum." Triden paltosunu çıkardı ve hafif bir zırh giyerek duruşunu düzeltti ve ona sakin bir gülümseme gönderdi. "Bir atış yapmaya değer."
Riftan alay etti ve kılıcını tekrar kaldırdı. Triden bir eliyle kılıcını döndürdü ve kör edici bir hızla ona doğru koştu. Kısa süre sonra, kılıçların birbirine çarpma sesi havada yankılandı.
Ting! Ting!
Riftan, Maximillian'ın hâlâ onu izlediğinden emin olma ve görme dürtüsünü bastırarak havadaki vahşi saldırılarını engelledi. Minyon kafasında güçlü bir izlenim bırakacaksa, bütün gün düello yapabilirdi.
Rakibi pek umursamazken Triden'ın kendi kendine endişelenmesi giderek can sıkıcı hale geliyordu.
"Odak noktan nerede?"
Riftan'ın dikkatinin başka bir yerde olduğunu hisseden Triden ağır bir darbe indirdi. Gelen tehditkar saldırıyı fark eden Riftan'ın vücudu gergindi. Saldırısını kıl payı engelledi ve karşı saldırı için kılıcını oldukça güçlü bir şekilde savurdu. Aniden, Triden'ın dudakları ince bir çizgi halinde sertleşti ve refleksleri gözle görülür şekilde donuklaştı. Riftan bunun farkına vardı ve hızla geri adım attı.
"Lanet olsun, kolunu zorlamak istemedim."
Riftan kılıcını indirmek için acele ederken ve endişeyle koluna bakarken Triden ona hoşnutsuzlukla baktı.
"Bittiğini kim söyledi? Hâlâ düelloya devam edebilirim.''
"Bu aptal düellonun kolunun iyileşmesini engellemesine izin verecek misin?"
Riftan öfkeyle karşılık verdi, kendine kızdı. Bir kadının önünde gücünü ve hünerlerini göstermeye çalıştığı için komutan yaralanırsa kendini affedemezdi. Aylarca süren seferlere maruz kaldığı için komutanın kolu eskisinden daha zayıftı. Riftan, komutanın bileğine ciddiyetle baktı ve duruşunu indirdi.
"Büyücünün yanına gidip bir iyileştirme büyüsü yaptırsan daha iyi olur."
"Hey, gün geçtikçe daha sıkıcı hale geliyorsun." Triden homurdandı ve kılıcını belinden kınına geri soktu. "Ben bir şövalyeyim, o yüzden bana zayıf, yaşlı bir adam gibi davranmayı bırak."
"Amirimi kollamak komutan yardımcısı olarak benim görevim. Benim bakış açımdan memnun değilseniz, o zaman yaralanmanızdan en kısa zamanda kurtulmalısınız."
Riftan, inatçı komutanını bir büyücüyü ziyaret etmesi ve şifa büyüsü alması için sürükledi. Bununla birlikte, Triden'ın şişmiş bileğinin normal durumuna geri döndüğünü görmesine rağmen, yine de kendisini daha iyi hissettirmedi. Otokontrolünü her kaybettiğinde hata yapmaktan bıkmıştı.
"Öyle kaşlarını çatmayı kes." Triden onun omzuna dokundu ve içini çekti. "Senden düello yapmanı isteyen bendim, değil mi? Bana karşı yumuşak davransaydın gücenirdim."
''…düelloların hafif ve rahat olması gerekiyor.'' Riftan karşılık verdi ve elini omzundan çekti. Triden omuz silkti ve pelerinini aldı.
''Şövalye olduğundan beri hep savaş alanındaydın ve hiç bu kadar uzun süre dinlenmedin. Gergin olman şaşırtıcı değil."
Riftan yanaklarının ısındığını hissetti. Lider, o günlerde ne kadar huzursuz davrandığını fark etmiş gibiydi. Triden keskin gözlerle ona baktı ve konuştu.
"Ama en azından bu akşamki ziyafete gel. Bu gece son ziyafet. Şimdiye kadar bize misafirperverlik verildi; sadece minnettarlığımızı ifade etmek uygun olur.''
''…savaş hasarı tazminatı görüşmeleri bitti mi?''
Triden başını salladı. ''Şimdi kraliyet sarayına gitme ve bir rapor sunma zamanı. Şu an için özgür olacaksın."
Bu sözleri duyduktan sonra rahatlama hissetmek doğruydu, ama Riftan bunun yerine içinde yalnızca yalnızlık ve boşluk hissetti. Duygularını üzerinden atmaya çalışarak sözlerini kayıtsızca söyledi.
"Bunu duymak güzel."
Komutan ona tekrar tekrar ziyafete katılması talimatını verdi ve ardından revirden ayrıldı. O akşam, Riftan sabırlı bir ifadeyle çaresizce ziyafet salonuna girdi. Komutan onu katılmaya teşvik etmemiş olsa bile, o gün kızı en azından bir anlığına yakalamanın cazibesine karşı koymak onun için zor olurdu. O gün, bu kargaşaya son verebileceği son gece olacaktı.
Gözleri muhteşem salonda gezindi, kalbinde yanan kararlılıkla. O akşam ziyafetin son günü olduğu için salon her zamankinden daha gösterişli bir şekilde dekore edilmişti. Geniş altın salonda bir ud melodisi yankılandı, yanında bol kokulu şaraplar, yağlı yiyecekler ve taze meyvelerle dolu uzun masalar vardı.
Yanında oturan soyluların hepsi pahalı kumaşlardan yapılmış lüks giysiler içindeydi. Uzun masaların başında ipek ve kürkten bir kıyafet giymiş Dük Croix oturuyordu. Yanında şık kadife bir elbise giymiş Maximillian Croix oturuyordu. Riftan ona çok uzun süre aval aval bakmamak için çaresizce çabaladı ve hizmetçilerden birinden bir içki istedi. Karşısında oturan komutan gülümseyerek ona
"Hoşlanmana rağmen itaatkarsın."
"Buna alışma. Bugün erken saatlerde komutanı utandırmadım mı? Sadece prestijimi geri kazanmak için geldim.''
''…Bu işe yaramaz kol hakkında yakında bir şeyler yapmalıyım.'' dedi Triden homurdanarak ve kaşlarını çatarak. "Bekle, yakında kaba tavırlarını parlatacağım."
Riftan gülümsemesini şarap kadehine sakladı. Triden'ın rahat tavrı onu biraz daha iyi hissettirmişe benziyordu. Rahatladı, yemek yedi ve içti. Hatta zaman zaman diğer şövalyelerle de konuştu. Ama daha yarım saat bile geçmeden dikkati dükün yanında oturan kıza döndü.
İlk defa ziyafette bu kadar uzun kalıyordu ama kimseyle konuşmadı. O kadar soğuk görünen kayıtsız bir ifadeyle sakince oturdu ki, kediyle şefkatle oynayan aynı nazik kız olduğundan emin değildi.
Riftan şarabından bir yudum aldı ve onu dikkatle izledi. Nerenden incindin? Parşömen gibi beyaz yüzüne ve tüm duygularını saklamak zorundaymış gibi koyulaşan gözlerine bakarken merak etti.
Bu onu son görüşü olabilirdi, hayatında en az bir kez gülümsemesini görmek için can atıyordu, ama o kadar hayal kırıklığına uğramış ve endişeliydi ki, koltuğunda huzursuzca kıpırdanmadan edemedi, ona yaklaşıp yaklaşmamakta tereddüt etti.
"Ziyafetten sıkılmış olmalısınız, Sör Calypse."
Riftan'ın başı beklenmedik sese döndü. Pembe elbiseli çekici, güzel bir kadın ona gülümsüyordu. Riftan sadece bir kaşını kaldırdı ama kadın korkusuzca ona bir gülümseme gönderdi ve cesaretle elini ona doğru uzattı.
"Ayrıca tüm konuşmalardan sıkılmaya başladım. Ruh halimi hafifletmek istiyorum ama doğru partnerim yok. Dans partnerim olmakla ilgilenir misin?''
İlk önce bir kadının bir erkekten dans etmesini istemesi alışılmadık bir durumdu. Riftan kadının cesaretine şaşırmıştı ama komutan masanın altından bacağını tekmeledi. Komutan, teklifi kabul etmezse hanımı küçük düşüreceğini gözleriyle uyardığı için isteksizce ayağa kalktı. Kadının dudaklarında memnun bir gülümseme belirdi.
''Çatışmaya aktif olarak katıldığınızı ve büyük bir rol oynadığınızı duydum. Majesteleri sizinle gurur duyuyor olmalı.''
Topun ortasına beceriksizce yürüdüklerinde, kadın ona yumuşak bir şekilde fısıldadı. Riftan onun adını hatırlamaya çalışırken kaşlarını çattı. Geçen gün onunla tanıştırılmasına rağmen, onun hakkında bir şövalyenin küçük kız kardeşi olduğu dışında hiçbir şey hatırlamıyordu. Riftan cevap olarak açıkça başını salladı.
"Bitmiş olması bir rahatlama ama beklenenden daha uzun sürmesi üzücü."
"Majesteleri katı bir adam mı?"
''Tebaalarından çok şey bekliyor.”
"Majestelerinin özellikle sizi desteklediğine dair söylentiler duydum."
Riftan alaycı bir şekilde gülümsedi, kral sadece yetenekleriyle ilgileniyordu. Ancak bu bilgiyi ifşa etmek için bir neden bulamayınca sessiz kaldı. Zavallı davranışlarına rağmen, kadın dans sırasında sürekli gevezelik etti ve sırnaştı. Riftan, kadını döndürürken Maximilian Croix'e baktı. Beklenmedik bir şekilde, başını çevirdiğinde onunla göz göze geldi. Bana baktığı için olabilir mi? Riftan, böyle beklenti dolu düşünceler düşündüğü için kendisinden bıkmıştı.
Müzik değişir değişmez, tuzaktan kaçan bir hayvan gibi kadından uzaklaştı ama kadın daha hızlıydı. Adını hatırlamadığı asil kadın birdenbire kollarına tökezledi ve ona doğru eğildi.
"Biraz başım dönüyor. Çok içmiş olmalıyım. Odama dönüp dinlenmek istiyorum… bana yardım eder misin?''
Onun bariz daveti üzerine içini çekti. Soylu kadınlar ona tam olarak iki farklı şekilde davrandılar. Birincisi ondan veba taşıyormuş gibi kaçınmaktı, ikincisi ise ona yatakta oynaması için evcil bir köpek gibi davranmaktı. Kadın şimdi ikinci tip gibi görünüyordu.
"Bugün ziyafetin son gecesi. Özel bir zaman geçirmek istiyorum.''
Ona baştan çıkarıcı bir bakış attı ve esnek vücudunu ona bastırdı. Riftan onu soğuk bir şekilde üzerinden atmaya çalıştı ama olay çıkarmak istemedi, bu yüzden ona ziyafet salonunun dışına kadar eşlik etti.
Karanlık, ıssız bir koridora girer girmez kadın ona saldırdı. Riftan, bir harpy tarafından avlanan bir ceset gibi hissetti. Kadın, narin kollarını asma gibi boynuna doladı ve açgözlülükle dudaklarını yaladı. Riftan ona kaşlarını çatarak baktı.
"Kendine tamamen hakim görünüyorsun. Odana kendi başına dönebilirsin.''
"Neden böyle sıkıcısın?" Somurttu ve kışkırtıcı bir şekilde ona baktı. Sanki bu konuya dokunma cüretini sorgularcasına ona şiddetle baktı. Kadın onu uyarmak ister gibi konuşmaya devam etti. "Bu kadar zor ve katı olma. Söylediğim şey, hadi biraz oynayalım."
"Özür dilerim ama bu tür oyunlarla ilgilenmiyorum. Başkasını bul."
"Diğer insanlarla ilgilenmiyorum." Kadın usulca gülümsedi, kışkırtıcı bir şekilde kendini ona bastırdı ve yanağını avuçladı. "İlk defa senin kadar güzel birini görüyorum. Aynı şeytani putperestlerin taptığı tanrılar gibisin. Senin türünün 180 zevk yolu bildiği doğru mu?''
Riftan'ın ona attığı bakışlardan tüyleri diken diken olmuştu. Kadının gülünç düşüncesiyle ürperdi ve kabaca ellerini ondan çekti.
"Benim türüm? Beni irtidatla mı suçluyorsun?''
"Ben sadece…"
''Kutsal kilisenin önünde şövalye ilan edildim. Bu aşağılayıcı sözlerin için ceza isteyebileceğimi biliyor muydun?''
Riftan'ın soğuk misillemesi kadının yüzünü buruşturdu. "Gürültülüsün ve söylediğin şey mantıklı değil." Ona kibirle baktı ve arkasını döndü.
"İyi. Git başka birini bul."
Kadın kibirli bir şekilde uzaklaştı. Riftan nemli dudaklarını sildi ve kadın onu kollarıyla aşağı çektiğinde darmadağınık olan üstünü düzeltti. Korkunç bir ruh hali içindeydi.
Ziyafet salonuna geri dönmek istemiyordu ama ayrıldığını görenlerin, geri dönmezse kadınla gizlice eğlendiğini düşüneceklerinden korkuyordu. Ayrıca Maximillian geri dönmeseydi muhtemelen aynı şekilde düşünürdü.
Ç/N: Riftan'ın Maxi'nin yüzüne bakarak bile onun yalnız ve incinmiş olduğunu fak etmesi her seferinde etkiliyor beni.. Tek eksiği bilmiyor oluşu, sadece yaşadıklarını bilmiyor ve söylentilerden tanıyabiliyor onu.. Ama sadece yüzüne bakarak en derin duygularını anlayabiliyor :( .. Ha bu arada ablacım sen bir gider misin bi lütfen.. Tişikkirler