Under The Oak Tree - 252. Bölüm

Max, kendisinin gerçekten ne olduğunu anlatmasının, arabuluculuğu mucizevi bir şekilde çözeceğini umarak hararetle dua ederek odanın içinde dolaştı. Ancak, toplantı odasından ara sıra öfkeli bağırışlar duyduğu için umutlarının gerçekleşmesi pek olası görünmüyor.

Endişeli bir şekilde dudağını ısırdı. Babasının ona komplo kurmak için Riftan'a karşı komplocu yalanlar söylediğini hayal etmek bile sinirlerini gerdi.

Karanlık koridordan aşağı, toplantı odasına giden kapıya bakmak için bulunduğu odanın kapısını açtı. İkinci toplantı üçlüydü, bu yüzden herkesin toplantı odasına girmesi yasak olduğu için neler olduğunu bilmenin bir yolu yoktu. Max huzursuzca ileri geri yürüdü. Sessizce duvara yaslanan Uslin aniden ağzını açtı.

"Artık leydiden tanıklık etmesini isteyeceklerini sanmıyorum. Neden önce odanıza dönüp dinlenmiyorsunuz?"

Şöminenin önünde otururken başını sallayan Ruth, tetikte başını kaldırdı.

"Kabul ediyorum. Leydi önce odasına dönmeli. Hepimiz burada kalsak bile, sonuç üzerinde bir fark yaratmaz."

"Keşke durumu biraz da olsa umursamış olsaydın, ama..." Uslin hoşnutsuz bir şekilde Ruth'a kaşlarını çattı ve derinden içini çekti.

"Büyücünün sözlerinin bir anlamı var. Korkarım sabaha kadar konuşmayı bitiremeyecekler, o yüzden odana dönüp dinlenebilirsin. Bütün gece tartışabilirler.''

"Bü-bütün gece ayakta mı kalacaklar?"

Max'in gözleri şaşkınlıkla büyüdüğünde, şövalye acı acı gülümsedi.

"Bu, Majestelerinin itaatsiz tebaasını yenmek için sıklıkla kullandığı yöntemdir. Kral çoğu şövalye kadar güçlüdür, rakibi tükenene kadar dayanabilir ve o an geldiğinde bundan faydalanır. ''

"Fazla endişelenmeyin. Majesteleri bu durumda iki gece tartışabilir! Aynı şey komutan için de geçerli. Croix Dükü yakında beyaz bir yenilgi bayrağı çekecek."

Elliot bile araya girdi ve iyimserliğini dile getirdi. Max onların saflığına iç geçirdi. Croix Dükü hakkında hiçbir şey bilmiyorlardı.

İnatçı olduğu sürece babası kimseye kaybetmezdi. İki gece kolay bir dayanıklılık olurdu. Kan kussa bile dayanmaya devam edebilirdi. Dahası, çılgına dönebilirdi bile. Şimdiye kadar her türlü iftirayı ve hakareti tükürerek çok kızacaktı.

Max alnını ovuşturdu. Bunu gören Uslin, duvarda asılı duran pelerini alıp ona doğru yürüdü.

"Size odanıza kadar eşlik edeceğim."

Ardından, Max ne kadar itiraz etse de biraz ara vermek istercesine kararlı bir ifadeyle kapıyı açtı.

Max odasına döndükten sonra uyuyamayacakmış gibi görünse de gerçek şu ki, bütün gün ayakta durmaktan da çok yorgun hissediyordu. Yatağa uzanıp biraz dinlenmenin daha iyi olacağını düşündü, bu yüzden isteksizce kabul etti.

Bekleme odasından çıkarken karanlık koridorun sonundan gelen loş bir ışık gördü. Max kapının önünde durdu. Prenses Agnes, kraliyet büyücüsü Simon ile sessizce yürüdü.

Yüzlerini gördükten sonra Ruth, bir vebadan kaçıyormuş gibi odanın bir köşesine süzüldü. Uslin Ruth'a zavallı bir adammış gibi baktı ve sonra prensesin yanına gitti.

"Bu geç saatte sizi buraya getiren nedir?"

"Buraya söyleyecek bir şeyim olduğu için geldim. Bize biraz izin verir misiniz?''

Prensesin derin gözleri Max'in üzerinde uçtu. Max tereddüt etti ve bir hoş geldin işareti yaparak kapının girişinden yana çekildi. Sessiz davet üzerine prenses rahat bir nefes aldı ve Simon'ı odaya götürdü.

Max bir adım geri çekildi ve gergin bir gözle onun katı yüzüne baktı. Bekleme odasındaki şömine yanıyordu ve odanın bir tarafında Ruth, Elliott, Uslin ve Remdragon Şövalyelerinin diğer iki üyesi vardı.

Prenses etrafa baktı, yüzlerini tek tek gördü ve sonunda bakışlarını Max'e dikti. Prenses her zamankinden daha bitkin görünüyordu ve mavi gözlerinde biraz endişe vardı. Max sabırsızca sordu, çünkü Prenses Agnes uzun bir süre sonra bile ağzını açtığına dair hiçbir belirti göstermedi.

"O-ortaya çıkan herhangi bir...sorun mu var?"

"Sanırım bu konuşma çok uzun sürecek. Oturabilir miyiz?''

Bunu duymak tüylerinin diken diken olmasına neden oldu ama Max kendini kontrol etmeyi başardı ve onu masaya yönlendirdi. Sonra bekleyen şövalyeler hemen ona bir sandalye getirdiler.

"Teşekkürler." Prenses sertçe gülümsedi ve oturdu.

Max onun karşısına oturdu ve elbisesinin eteğini daha sıkı tuttu. 'Ama neden Simon'ı yanında getirdi?' Prenses konuşmaya başladığında, Max arkasında sessiz kalan büyücüye şüpheyle bakıyordu.

"Bu durumda yardımcı olamadığım için üzgünüm. Dük suçlamaları açtıktan sonra, bundan kaçınmak için elimden geleni yaptım, ancak Croix ailesinin etkisi gerçekten korkunç. Drachium Sarayı'nda en az bir mevkide bulunan tüm soylular onun tarafında."

Dağınık saçlarını alnından kulağının arkasına doğru fırçalarken içini çekti.

"Bence soyluların çoğuna dük tarafından rüşvet verilmiş. Gerçekten resmi bir duruşma yapılacaksa, onları etkileyemem.''

"E-eğer dük Anatol'a baskı yaparsa... Riftan'a göz kulak olacağına ve onu ko-koruyacağına söz vermiştin."

Max kendi çaresiz kalp atışlarını duyabiliyordu. Prensesin yüzünde şaşkın bir ifade vardı ve sonra konuşmaya devam etti.

"Maximilian'ın gözünde yetersiz görünebilir ama ben ve babam Riftan'ı korumak için elimizden geleni yapıyoruz. Ancak, kraliyet ailesi ne olursa olsun kararlarında adil olmalıdır. Yeterli gerekçe olmadan, soyluların baskısını ortadan kaldıramaz ve aktif olarak Riftan'ın yanında yer alamayız. Bu nedenle resmi bir yargılama yapılmadan önce acilen müdahale ettik.''

Uslin sabırsızca, "Komutan yeterince haklı," diye konuşmaya başladı.

"Croix Dükü, Leydi Calypse'e zarar verdi. Tam tersine biz buraya sorunu büyütmek için gelmedik. Şükretmeleri gerekmez mi?''

"Şövalyelerin ilkesi budur. Soylular böyle düşünmez."

Prenses ellerini masaya koydu ve sıkıca sıktı. Sonra doğru kelimeleri seçiyormuş gibi yavaşça dudaklarını araladı.

''Herkesin bildiği gibi kadınların hukuki statüsü o kadar yüksek değil. Hayır, doğruyu söylemek gerekirse, sefil bir durumda. Kızı babasının, karısı ise kocasının malıdır. Croix Dükü Maximilian'a zarar vermiş olsa bile… verdiği zararın hayatını tehdit ettiğini kanıtlayamazsak, Dük en fazla birkaç peni tazminat ödemek zorunda kalacaktır. Öte yandan… bir şövalyenin bir kaleye sızıp lordu öldürmeye çalışması çok daha ciddi bir suçtur.''

"Bu mantıklı değil! İlk etapta sorunu yaratan dük oldu! Yani, buna tanık olduktan sonra bile hareketsiz durması ve hiçbir şey yapmaması mı gerekiyordu?''

Elliot sesini alışılmadık derecede bıkkın bir ifadeyle yükseltti. Prenses, Elliot'ın duruşunu tamamen anlamış gibi başını salladı.

''Ayrıca ben de Riftan'ın yanlış bir şey yapmadığına inanıyorum. Ama yargılama bir gerekçeler savaşıdır. Whedon yasası ve Roem dönemi yasası, Riftan için dezavantajlıdır. Bu anlamda, Dük'ün arkasında daha fazla tanık ve sayısız soylu var. Yargılama bu şekilde yapılırsa, Riftan'ın şövalyeliğinden mahrum kalması önlenemez."

Max'in görüşü bulanıklaşmaya ve kulakları çınlamaya başladı. Max umutsuzca başını salladı. Kafasının bir yerinde Elliot'ın çaresiz sesini duydu.

''Öyleyse neden bir savaşın önlenmesine yardım ettiniz? Bunu savaşla çözseydik daha iyi olmaz mıydı? Kraliyet ailesi komutana nasıl böyle davranabilir…!''

"Elliot! Yeter. Kraliyet ailesi elinden gelenin en iyisini yapıyor!'' Uslin, onu durdurmak için Elliot'a sert bir ifadeyle baktı. Ama Elliot, sanki öfkesine dayanamıyormuş gibi ona meydan okurcasına baktı.

"Sör Rikaido hangi tarafta? Gerçekten anlam veremiyorum. Böyle aşağılık bir adam yüzünden komutan unvanını kaybedecek! Sör Rikaido, komutanın Anatol'a ne kadar bağlı olduğundan habersiz mi? Komutanın 10 yıl boyunca döktüğü kanın, alın terinin boşa gitmesine izin veremeyiz. İlk etapta planlandığı gibi savaşa gitmeyi tercih ederim!''

Elliot'un yüzü öfkeyle yanıyordu. Uslin karşılık veremeden prenses ciddi bir sesle araya girdi.

"Bu kadar sinirlenmen mantıksız değil. Ama lütfen biraz sakin ol ve söyleyeceklerimi sonuna kadar dinle."

Max ona umutla baktı.

"Bunu düzeltmenin bir yo-yolu.. var mı?"

"Dükün bir şekilde suçlamaları düşürmesini sağlamalıyız. Başka bir çözüm yok."

Prensesin gözleri kararlılıkla parladı. Aniden, buna bağlı olarak Max omurgasında bir soğukluk hissetti. Prenses, sanki içinin derinliklerine bakıyormuş gibi uzun bir süre ona baktı ve sonra yavaşça ağzını açtı.

"Croix Dükü tarafından ortaya atılan davanın, kazanabilmeniz için kökünden çevrilmesi gerekir. Bunun olması için Maximillian senin kararlılığın çok önemli."

Max'in kafası karışmıştı. Riftan'ı savunmak için geri dönüp duruşmada ifade vermesi gerektiğini mi söylüyordu? Prenses, tacizin gerekçesinin düke saldırmak için yeterli bir sebep olmadığını söylememiş miydi? Max aceleyle sordu.

"Yapabileceğim bir şey varsa... ne olursa olsun yaparım. Lütfen bana ne yapmam gerektiğini ay-ayrıntılı olarak söyleyin.''

Prenses ağzını açmadan önce bir an tereddüt etti.

"Dünya Kulesi'ni bu konuya dahil etmeyi düşünüyorum."

Beklenmeyen sözler Max'in gözlerinin açılmasına neden oldu. Ruth alaycı bir kahkaha attı.

"Dünya Kulesi'nin dikkatini çekmek için ne yapacaksınız? Dünya Kulesi tamamen tarafsız bir güçtür. Dünya Kulesi yasası, durum ne olursa olsun, herhangi bir iç işlerine karışmayı yasaklıyor.''

Prenses içini çekti ve Ruth'a şok olmuş bir ifadeyle baktı, sanki onun bunu söylemeye hakkı yokmuş gibi.

"Dünya Kulesi'nin adaleti sağlamak için kendi yollarından çıkacakları kadar iç işlerine müdahale ettiği tek bir vaka var."

''Bu ne olabilir…?''

Prensesin önerisine sırıtarak bakan Ruth, aniden bunu fark etti ve ağzını açtı.

"Söyleme bana... leydiyi Dünya Kulesi büyücüsü olarak kaydetmeyi mi düşünüyorsunuz?"

Sadece Max değil, şövalyeler bile onun sözleriyle gözlerini büyüttü. Onu azarlamak, ne tür saçmalıklar söylediğini sormak istedi ama beklenmedik bir şekilde prenses başını salladı.

"Nornui, yalnızca Dünya Kulesi'ne ait bir büyücünün korunmasını içeriyorsa bir çatışmaya müdahale eder. Maximillian, Dünya Kulesi'nde bir büyücü olursa, Croix Dükü yalnızca kızına bedensel ceza vermekten değil, aynı zamanda bir büyücü olarak Maximillian'a zulmetmekten de sorguya çekilecektir. Bu olduğunda, Dünya Kulesi konuyu araştırmak için hemen büyücüler gönderecek. Maximillian'a zarar verdiği ortaya çıkar çıkmaz tüm büyücüler düke sırtını dönecek."

"A-ama...ama..."

Hikayenin ani dönüşüne ayak uyduramayan Max, şiddetle kekeledi.

"Ben anlamıyorum. Be-ben...adımı şu anda Dünya Kulesi'ne koysam bile...tüm bunlar... ben büyücü olmadan önce oldu. Bü-bütün bunlar geçmişte yaşanmış olsa bile... dük sorumlu tutulabilir mi?''

Prenses başını salladı.

''Elbette geçmişte olanları sorgulayamazlar. Maximillian'ın Dünya Kulesi'ne büyücü olarak kaydolduğu zamanı değiştireceğim ve geçen bahar olarak listeleyeceğim. Anatol'u ziyaret ettiğimde seni Dünya Kulesi'ne kaydolman için davet ettim ve sen de kabul ettin."

"A-ama..."

Max kolayca konuşamadı ve Ruth'a mahzun bir bakış attı. Ruth'un ona söylediklerini çok iyi hatırlıyordu.

"Bi-bir Dünya Kulesi büyücüsü olmak için... dört yıl boyunca Nornui'de e-eğitim yapmam gerektiği söylendi. Ama babam Nornui'ye hiç gitmediğimi biliyor. Anatol'a geleli sadece bir yıl oldu... ondan önce, Croix Kalesi'nden başka hiçbir yere gitmedim."

"Önce Dünya Kulesi'ne adını yazdıran ve ardından Nornui'ye okumak için giden birçok insan var."

Sessiz kalan Simon ağzını açtı. Oturmak için izin istemeden prensesin yanına bir sandalye çekti ve sakince konuşmaya devam etti.

"Durum makul olabilir. Leydi, geçen baharda Agnes'in tavsiyesi üzerine adını Dünya Kulesi'ne kaydetti ve yakında Nornui'ye gidecekti. Ancak, canavarlara karşı savaşın başladığı tehlikeli duruma yardımcı olmak için, Dünya Kulesi'ne gireceği zaman bir süre ertelendi.''

"Bir kişinin resmi eğitim almamasına rağmen Dünya Kulesi'nin koruması altında olması mümkün müdür?" Uslin'e sordu.

Prenses başını salladı.

''Birinin adı kaydedildiği andan itibaren, zaten Dünya Kulesi tarafından korunuyorlar. Ve bu hikayeye ek olarak, Maximillian'ın resmi prosedürlerle Livadon'a gönderildiğini iddia edeceğim. Katkılarınıza şahit olan şövalyeler ve büyücüler tanık olacaklar. Maximillian'ın Dünya Kulesi'nin büyücüsü olduğunu iddia etmeye yetecek kadar gerekçe var. Nornui ayrıca, kayıt yapıldığında zamanın manipülasyonuna izin verme noktasına kadar gözlerini kapatacağına söz verdi.''

Hikaye o kadar hızlı gelişiyordu ki, başı dönmeye başladı. Kafası karışan Max, prensesin kararlı yüzüne, Simon'ın sakin yüzüne ve Ruth'un katı yüzüne şaşkınlıkla baktı.

"O za-zaman... ben..."

Sanki kum yutmuş gibi boğazı kurumuştu. Sanki acıyormuş gibi kıvrandı ve konuşmaya başladı.

"Ben...No-nornui'ye mi gitmeliyim?"

Prensesin yüzü karardı. Parmak uçlarıyla ağzına dokunduğunda, güçlü bir şekilde başını salladı.

"En azından üç ila dört yıl boyunca... adın yazıldığında, mümkün olduğunca çabuk Dünya Kulesi'ne girmeli ve büyücü olmak için eğitim almalısın."

Max sertleşti. Konuşamadı, bunun yerine Elliot cevap vermekte gecikmedi.

''Sadece adını kaydetmeniz mümkün değil mi? Anatol'dan bu kadar uzun süre ayrı kalacaksa... komutanın buna izin vermesine imkan yok."

''Dünya Kulesi'nin kendi kuralları var. Kayıt yapıldıktan sonra herkes kurallarına uymak zorundadır. İstisna yok.''

Ruth geri çekildi, ifadesi sertti. Kısık gözlerle ona dik dik bakan Agnes alnını ovuşturdu ve zayıf bir şekilde konuştu.

"Ayrıca, Croix Dükü ile savaşmanın başka yolu yok. Aldatıldığını anlarsa, derhal suçlamalarını geri alacaktır. Bu olduğunda, bizi soylulara karşı yanlış tanıklık yapmakla bile suçlayabilir.''

Ç/N: Hakim: Neye gülüyorsunuz?

         UTOT okuyucuları: Duvardaki adalet yazısına..

Önceki Bölüm                                                                                                Sonraki Bölüm