Ayrılmamızın Nedeni
3. Bölüm

HaYeon, Taewan'ı ancak üç gün sonra gördü. Bütün gün dramasını çekmekten bitkin düşmüş, yüzünde yorgun bir ifadeyle onun evine girdi. Paltosu hâlâ dışarıdaki soğuk kış havası kokuyordu.

"Ne oldu?" (Taewan)

Sert bir yüzle alçak sesle sordu. HaYeon ona ne olursa olsun bugün onu görmesi gerektiğini söyledi ve Taewan yorgun bir yüzle geldi.

"Bir dizi çekmenin ortasında olduğumu biliyorsun."

Sanki ona neden bu zamanda böyle bir şey yapmak zorunda olduğunu soruyormuş gibi sinirli bir ses tonuyla konuştu. Dudakları gergindi.

"Biliyorum."

HaYeon antrede sakince cevap verdi.

"Peki neden buraya gelmemi söyledin?"

Taewan'ın yakışıklı yüzü buruştu. Yaşlandıkça daha da yakışıklı hale geldi. İnternetteki bir yorumda birinin bunu yazdığını görmüştü. Bunun doğru olduğunu anladı. Tecrübe ve yaşla birlikte yüzü daha yakışıklı hale geldi.

"Bence Taewan bugünlerde daha da yakışıklı oluyor. Böyle güzel bir adamın sevgilisi olmaktan korkmuyor musun? Etrafı güzel ünlülerle çevrili olacak ve hatta o aktrislerle aşk sahneleri bile çekecek. Sonunda onlardan birine aşık olursa ne olur?"

Jiyoon çok fazla içtikten sonra ona bunu sormuştu.

"Bilmiyorum. Korkmuyorum. Bunu gerçekten düşünmedim."

Hiç korkmuş hissetmemişti. Birlikte çok fazla geçmişleri vardı ve o zamanlar onun kendisine ihanet edeceğini hiç düşünmemişti.

"Harika."

Jiyoon, gerçekten şok olmuş bir şekilde söyledi. O zamanlar HaYeon sadece gülümsedi.

Ancak Jiyoon şimdi ona aynı soruyu sorsa ne derdi? Ona hiç cevap bile vermeyebilirdi.

Sahip olunan geçmiş, aşkın daha güçlü olduğu anlamına gelmiyordu. Aslında, diğerini geride tutan bir yük bile olabilirdi.

"Ha Yeon."

Taewan yüzünde yorgun bir ifadeyle ona seslendi. Bunun biraz zaman alacağını hissederek ayakkabılarını çıkarmaya başladı. HaYeon elini kaldırdı ve onu durdurdu. Taewan şaşkınlıkla kaşlarını çattı ve ona baktı.

"Bu uzun sürmeyecek."

"Nedir?"

"Bunu al."

HaYeon girişte duran küçük bir çantayı aldı.

"Nedir bu?"

"Senin eşyaların."

"......"

HaYeon'un sözleriyle havaya bir sessizlik çöktü. Yüzündeki ifade, onun neden bahsettiğini anlamak için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalıştığını gösteriyordu. Bu süre zarfında, HaYeon ona yaklaştı ve giysilerindeki kırışıklıkları düzeltmek için ellerini uzattı. İşi bittiğinde yakasını kavradı.

Birdenbire bir korku hissetti.

Eğer bırakırsam, iyi olacak mıyım?

Ben senin dünyanın sadece bir parçasıyken, sen benim dünyamdım... Her şeyi attıktan sonra ben iyi olacak mıyım?

Korkmuştu.

"Na HaYeon."

Ona seslendiğinde HaYeon kendine geldi. Ellerini yakasından çekti. Parmak uçları sanki kesilmiş gibiydi.

Taewan'a bakarken elleri yaralanmış gibi onları birbirine kenetledi. Sanki ona ilk kez bakıyormuş gibi. Ve sanki onu son kez görüyormuş gibi. Bir süre sessizce ona baktı.

"...Artık ayrılalım Taewan."

"......"

"Hadi bitirelim."

11 yıllık bir ilişkiyi bitirmek sanıldığından çok daha kolaydı. Bir vuruş atladı, kalbi göğsünün içinde çöktü.

Taewan olduğu yerde donup kalmış, ona bakarken gözleri ürkütücüydü.

"Na HaYeon."

Alçak sesi onun adını söyledi.

"Evet?"

HaYeon sakin bir sesle cevap verdi.

"Sen ne..."

Taewan cümlesini tamamlayamadı. Çantayı yere fırlattı.

"Asla böyle bir şey yapmayı düşünmüyorum, o yüzden bunu geri koy." (Taewan)

"Neden?" (HaYeon)

"Ne?" (Taewan)

Taewan, HaYeon'un sorusuna kaşlarını çattı.

"Neden benden ayrılmayı planlamıyorsun?" (HaYeon)

Aşkı bütün davranışlarında bozulmuştu, şimdi neden inat ediyordu? Gerçekten merak etmişti.

"...Sen... Neden ayrılmak istiyorsun? Bana aşk bitti mi diyorsun?"

Taewan'ın dudakları kıvrıldı. Kelimeleri ağzından zar zor çıkarmayı başardı.

“Hayır, aşk kaybolmadı.”

HaYeon başını salladı.

Aşk bir an olsun gitmemişti. Arka planında baharla yürüdüğü andan itibaren hep oradaydı.

"Seni hala seviyorum."

"O zaman neden?"

Taewan anlamamış gibi bağırdı.

"Yarın seni sevecek özgüvenim yok."

“……”

"Sebebi bu."

Ona gülümsemeyi zar zor başaran HaYeon'un dudakları yavaşça düz bir çizgi haline geldi.

Bu yüzden vedalaşıyordu. Bu aşkı sürükleyip yıpratmalarından ve yıkılma noktasına getirmelerinden önce.  Çünkü bu ilişkiye bir nokta koymanın yapılacak doğru şey olduğunu düşünüyordu.

HaYeon bu sözleri yuttu ve çantayı bir kez daha Taewan'a vermeden önce yerden aldı. Taewan'ın yüzü donmuştu. Sanki bu sözleri duymayı hiç beklemiyormuş gibi.

"Öyleyse şimdi ayrılalım."

"......"

"Çıkarken dikkatli ol."

HaYeon ön kapının önünde donmuş halde dururken ona sırtını döndü. Titreyen kalbini ona göstermek istemiyordu, bu yüzden son gücünü kullanarak odasına girdi.

Ç/N: Nasıl gidiyor arkadaşlar. Karakterler ve hikaye hakkındaki ilk izleniminiz nasıl merak ettim 🙈

Önceki Bölüm                                                                                                 Sonraki Bölüm