Ayrılmamızın Nedeni
16. Bölüm

"Üzgünüm."

Taewan özür dilerken önünde eğildi. Ancak Jaewon'un ifadesi rahatlamadı. Korkunç bakışı Taewan'ın üzerindeyken sigarası ağzında hafifçe çarpıktı. Aralıklı dudaklarından bulanık bir duman çıktı.

“Bırakmak isteyen or*spu çocuğu neden bu kadar yolu geldi? Artık böylesine popüler olduğuna göre, burası sana düşük görünüyor, değil mi? Burası canın istediğinde etrafta dolaşabileceğin kendi evin mi? Kızgın olduğunda çekip gidersin. Kendini iyi hissettiğinde geri gelirsin. Burası sana öyle bir yer gibi mi görünüyor? Ha?"

"Hatalıydım. Özür dilerim."

Taewan tüm personelin önünde bir kez daha özür dileyerek eğildi. Ancak Jaewon'un öfkesi dinmedi. Bu aktörden, bir insandan ihanet duygusu hissetti ve öfkesini bir türlü dindiremedi.

"Peki şimdi ne olacak? Ne yapmak istiyorsun? Diziyi çekmek için geri döneceğini mi söylüyorsun? Buradaki havayı böyle bozduktan sonra mı? Personelin senin yüzünden ne kadar acı çektiğini biliyor musun?

"Üzgünüm."

Jaewon'un iğneleyici sözleri, Taewan'ın defalarca özür dilemesine rağmen durmadı.

“Her şeyi bu hale getirdikten sonra, aşk hayatında elinden gelenin en iyisini yaptığını gördüm. Bugünlerde sağda solda skandallara neden oluyorsun. Bir ödül aldın, biriyle çıkıyorsun… Dizi muhtemelen aklınızdan hiç geçmedi, değil mi? Geçimini sağlayacak kadar kazandın, öyle mi? Ha?"

İlk başta, personelin hepsi Taewan'a hayal kırıklığı içinde bakıyorlardı. Ancak, Jaewon kin dolu sözler söylemeye devam ettiğinde, ne düşüneceklerini bilemiyor gibiydiler. Taewan'ın bu gidişle diziyi gerçekten bırakacağından endişeleniyorlardı.

“Çekim yapmamız gereken süre yakında sona erecek. Hemen çekime başlamalıyız.”

Yardımcı yönetmen daha fazla dayanamadı ve Jaewon'un sözünü kesti. Eldeki acil mesele Taewan'ı bugün çekime devam etmesi için ikna etmeye çalışmaktı. Bu gidişle dizi yayınlanmayacaktı. Yardımcı yönetmen mevzuyu başarılı bir şekilde dağıttıktan sonra, Jaewon sonunda ağzını kapattı.

Çekimler yeniden başladı. Personelin gözleri Taewan'a bakarken soğuktu. Son birkaç hafta içinde yaptığı korkunç oyunculuğu hatırladılar. Bugün hiçbir şeyin değişmeyeceğinden emindiler.

Çıktığı için mutlu olmalı, bu onun son oyunculuğu mu olacak?

Birisi fısıldadı. Taewan kesinlikle duydu ama duymamış gibi yaptı.

"Motor!"

Jaewon isteksizce bağırdı.

Hadi başarısız ol bakalım . Sadece bana bir fırsat ver.

Bacaklarını çaprazladı ve Taewan'a baktı.

* * *

"Seni lanet olası or*spu çocuğu."

Jaewon, sigarasını ısırırken önünde duran Taewan'a baktı. Bugünkü çekimleri bitirdikten sonra Taewan'ı çağırdı. Ve bunlar söylediği ilk sözlerdi. Normalde Taewan'ın kendini berbat hissetmesi gerekirdi ama ifadesi umursamadığını gösteriyordu.

"Sana küfrediyorum. Kendini kötü hissetmiyor musun?

"Bu durumda bana kızmakta sonuna kadar hakkınız var, Yönetmenim."

"Ah evet?"

Jaewon'un şakalaşmasını duyduğunda, Taewan buna aldırmadı ve ona sadece hafif bir gülümseme verdi.

"Gülümseme seni p*ç kurusu. Sen gerçekten... Haa.”

Jaewon son derece sinirli görünüyordu. Taewan'a tepeden tırnağa baktı. Taewan çok uzun olduğu için gözlerinin boyu boyunca dolaşması biraz zaman aldı.

Bugün çektikleri sahne Taewan'ın defalarca başarısız olduğu sahneydi.

Sahnede, erkek başrol ayrıldıktan sonra gözyaşlarına boğuluyordu.

Taewan yine kötü bir iş çıkarsa, Jaewon onu küçük düşürmeyi ve stüdyodan atmayı planlıyordu. Personel sanki onunla aynı fikirdeymiş gibi Taewan'ı izledi.

En İyi Erkek Oyuncu ödülünü yeni almıştı ve hatta biriyle çıkıyordu. Bir ayrılığın ardından ağlayan bir sahneyi başarıyla çekebilmesinin hiçbir yolu yoktu.

Herkes onun başarısız olmasını bekliyordu ve onunla alay etmeye hazırdılar. Ancak yönetmenin 'motor' çağrısı sonrası hava değişti.

Sette boş bir şekilde dururken, Taewan'ın gözleri odağını kaybetti. Uzaya bakarken dişlerini gıcırdattı. Acısını bastırmaya çalışırken yüzüne bir acı yayıldı.

Çok geçmeden gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Bir süre sonra dudaklarından bir çığlık çıktı. Kang Taewan her şeyini kaybetmiş bir adam gibi ağladı.

Sanki dışarı taşan derin acıya karşı kendini savunamıyormuş gibi, hıçkıra hıçkıra ağlarken bedeni titriyordu. Taewan'ın oyunculuğuna kendini kaptıran Jaewon, 'kestik' diye bağırma fırsatını kaçırdı.

Titreyen saçları, buruşmuş yüzü, bitmeyen gözyaşları, hatta titreyen parmak uçları… Hiçbir şey çok abartı ya da yetersiz gelmiyordu.

Sonunda kendine geldiğinde, Jaewon "Tamam!" diye bağırdı. Taewan ancak o zaman ağlamayı bıraktı.

Personel birbirine baktı.

Son birkaç gün içinde ne oldu?

Jaewon onların mırıltılarını duyduğunda ağzından dökülmekle tehdit eden küfürleri geri tuttu. Bundan sonra çekimler sorunsuz devam etti.

Taewan tek bir hata bile yapmadı ve günlük çekimlerini tamamladı. Personel, 'Bunu en başından yapmalıydı' diye mırıldanmaya başladı. O zaman tüm bunları yaşamak zorunda kalmazdık.' Ayrıca eklediler, 'Ama yine de harika. Kang Taewan olmasının bir nedeni var.'

Bu nedenle Jaewon, Taewan'dan vazgeçemezdi. Bir yönetmen olarak bencil arzularından kaynaklanıyordu. Bu rolü Kang Taewan kadar sindirebilecek başka bir aktör yoktu.

Bu yüzden çok sinirliydi. Personele istediği gibi davrandığı ve çekim yaptığı için Kang Taewan'ı azarlamayı planlıyordu ama şimdi onu tutma sırası ondaydı.

“Başka bir oyuncu bulma. Bundan sonra daha çok çalışacağım."

Taewan konuşurken Jaewon'a nazik bir gülümseme verdi. Jaewon içten içe kaynıyordu ama ona kızamıyordu.

Taewan kendini yeterince kurtardığını bilse de hâlâ itaatkar davranıyor ve özür diliyordu. Bu nedenle, Jaewon ondan nefret etmek istese bile edemezdi.

"Geç kalmayacağım. Her şeyimi işime vermeye devam edeceğim. Personele de yemek ısmarlayacağım.”

Taewan ekledi.

"Haa, yapman gerektiği gibi. Tüm bunlardan sonra, gerçekten diziyi bırakmayı mı düşünüyordun?”

Jaewon biraz daha sakin bir tonda sordu. Başını kaldırıp karanlık gökyüzüne baktı. Gözleri boşluğa dikildi.

"Bunun için bana borçlusun. Seni başka bir projede benim için çalışmaya çağırırsam, beni reddedemezsin. Anladın mı?"

"Tamam."

"Bunu sana şimdi söylüyorum. Bir sonraki projemin türü senin sayende aksiyon olacak. Vurulacak, havaya uçacak, yuvarlanacak ve arabaların önüne koşacaksın. Hatta seni üst geçitten düşürürüm. Bu yüzden vücudunun buna hazır olduğundan emin ol. Anladın mı?"

Taewan, Jaewon'un uyarısına kıkırdadı.

"Tamam."

"Şaka yapmıyorum."

Jaewon'un ifadesi ciddileşti.

"Şaka yapmadığını biliyorum. Yarından itibaren spor salonunda egzersiz rejimimi artıracağım."

"Tamam. Şimdi yönetmen saçmalığı burada bitiyor. Dün geceki skandaldaki kız... Senden ayrılan o mu? Makale onun bir model olduğunu söyledi. Sanırım adı Na HaYeon'du."

Jaewon daha yumuşak bir ifadeyle Taewan'a baktı.

"Evet."

HaYeon'dan bahsedildiğinde Taewan'ın yüzü anında rahatladı. Jaewon sadece ondan bahsetmişti ama Taewan ilk aşkını yaşayan genç bir çocuğa benziyordu.

Kang Taewan'ın böyle bir ifadede bulunabileceğini düşünmek...

Bu kadar mutluydu ama yine de bugünkü çekimler için böyle ağlamayı başarmıştı. Kang Taewan dahi bir aktördü. Jaewon içini çekti.

"Fotoğrafı gördüm. Çok hoş biri."

"Evet, çok güzel."

"Neyse ki hâlâ onu bıraktığın yerdeydi. Görünüşe göre kimse onu almadı."

"Şükürler olsun ki."

Taewan, Jaewon'un benzetmesini hatırladı ve başını salladı.

“Bu gerçekten şanstı. Böyle bir şey sık olmaz. Bundan sonra dikkatli ol. Onu tekrar düşürürsen, bu son olur. Benim gibi olma, seni p*ç kurusu.”

  "Evet, dikkatli olacağım."

"Tamam. Ve yarınki çekimden önce biraz daha zaman ayır. Kızım seninle görüntülü sohbet etmek istiyor. Uygun mu?"

Taewan cevap olarak başını salladı. YoungSik arabayı durdukları yere getirdi. Taewan, Jaewon'a başıyla veda etti ve arabaya doğru yürümeye başladı. Jaewon, Taewan'ın arabasının uzaklaşmasını izlerken sigarasını yere attı ve ayağıyla söndürmeye başladı.

"Çok daha iyi görünüyor. Ona küfretmemi zorlaştırıyordu. Tanrım.”

Jaewon sigarasının son dumanını üflerken kaotik sete geri döndü.

“Hepiniz ne yapıyorsunuz?! Temizleyin şunu!”

Jaewon sanki her şey olması gereken yere dönmüş gibi bağırdı.

* * *

Taewan ile skandal patlak verdikten sonra, HaYeon'un cep telefonu durmadan çalmaya devam etti. Bataryası çabuk bittiği için yedek bataryasıyla şarj etmesi gerekiyordu.

Taewan'la randevusunda yüzünü kapatmış olmasına rağmen birçok kişi onu tanımıştı. Çabuk tanındığı için tüm çabaları boşa gitmiş gibi görünüyordu. Adı, kısa sürede her arama motorunun listesinin başında yer aldı.

Na Ha Yeon

Model Na Hayeon

Kang Taewan Na HaYeon

Bir gün içinde adı, arama motorlarında Kang Taewan'ın adıyla ilişkilendirildi. Jiyoon ve Yulhee'den başlayarak onu tanıyan herkes onunla iletişim kurmaya başladı. HaYeon neler olduğunu açıklamak için Jiyoon'u ve yakın olduğu birkaç kişiyi aradı. Jiyoon onu tebrik etti ve Yulhee telaşlanmış görünüyordu.

- Memnun oldum! Çok memnunum! Aslında, ona adresini söyleyerek hata yaptığımdan korkmuştum. Ama Kang Taewan-ssi sormaya devam etti, bu yüzden onu reddetmeye devam edemedim... Ayrıca senin aşkının ne kadar güzel olduğunu da biliyordum, bu yüzden sonunda ilişkinizin yürümesini istedim... Her halükarda, her şeyin yolunda gitmesine sevindim.

Yulhee onu ciddiyetle tebrik etti. Teşekkür ettikten sonra HaYeon bir sonraki görüşmeye geçti.

Bundan sonra bilinmeyen numaralar onu aramaya başladı. Hatta bir hata yaptı ve reddetmek istediği bir aramayı kabul etti.

- Na HaYeon-ssi mi? One Sound'dan bir muhabirim. Kang Taewan-ssi ile aranızdaki skandalı kabul ediyor musunuz? Herkes onun Na HaYeon-ssi olduğunu düşünüyor. Eğer sizseniz, lütfen benimle bir röportaj yapar mısınız? Makaleyi sizin lehinize yazacağım.

O bir şey diyemeden muhabir söylemek istediği her şeyi söyledi.

"Üzgünüm, şu an biraz meşgulüm."

Cevabını verdikten sonra aramayı hızla sonlandırdı. Bundan sonra gazete ve dergilerden röportaj talepleriyle dolup taştı. Onlara telefon numarasını nasıl aldıklarını sormak istedi.

Bununla birlikte, ajansı onu aradı ve yoğun arama yağmuru nedeniyle herhangi bir işi yapamadıklarından şikayet etti.

- Aramalar yağmur gibi geliyor. odaklanamıyoruz. Tamamen felç olduk. Numaramı nasıl buldular bilmiyorum ama seni sormak için beni aradılar. Ne oluyor?

Ajansının müdürü hayal kırıklığı içinde içini çekti. HaYeon tam onun numarasını nasıl aldıklarını sormak üzereydi ama vazgeçti. Bu insanlar yönetmenin telefon numarasını alabildiler, bu yüzden telefon numarasını bulmak onlar için çocuk oyuncağıydı.

- Ama gerçekten Kang Taewan ile çıkıyor musun? Sadece sana benzeyen biri değil mi? Fotoğrafı gördüm ve sana benziyordu ama onun hakkında hiçbir şey söylemedin, bu yüzden emin değildim.

Mızmızlanmayı bitirdikten sonra, müdür şüpheli bir tonda sordu.

"Evet benim."

- Vay gerçekten mi? Bilmiyordum bile. Siz ikiniz nasıl tanıştınız?

"Aynı liseye gittik."

- Yani internette söyledikleri doğru. Siz ikiniz lisede sınıf arkadaşıydınız. Demek o zamandan beri çıkıyorsunuz… Gerçekten bilmiyordum. Şimdi ne yapmalıyız? Onlara bilmediğimizi söylemeye devam etmeli miyiz? Yoksa sen değilsin mi demeliyiz? Ne yapmalıyız?

HaYeon ağzını açmadan önce telefonuna baktı.

"Onlara ben olduğumu söyle."

- Bunu gerçekten yapabilir miyim?

Yönetmen, bunu başından beri istiyormuş gibi temkinli bir şekilde sordu. Taewan ile arasındaki skandalı kabul etselerdi, programını dolduran sayısız fırsat olurdu.

"Evet."

Hepsinden öte, HaYeon artık saklanmak istemiyordu. Taewan şapka bile takmamıştı ve açıkça elini tutmuştu.

"Diğer insanlar için endişelenme. Sadece bize odaklan. Diğer insanların bilincinde olduğumuz için çok zaman kaybettik.”

Gözleri ve davranışları ona bunu söylüyordu. Taewan kadar kendine güvenmese bile artık saklanmak istemiyordu.

İlişkilerini yalnızca resmi duyurularında kabul etti ve herhangi bir röportaj talebini reddetti. Ardından müdürle görüşmeyi sonlandırdı.

Müdürle görüşmesini bitirdikten on dakika sonra, "Kang Taewan, Na HaYeon. Tutkunlar." başlıklı bir makale yayınlandı. Makaleyi okumayı bitiremeden kaçınılmaz bir telefon aldı.

Bu onun babasıydı.

Onu görmek istediğini söyledi, bu yüzden HaYeon babasına adresini verdi. Bir kafede buluşurlarsa, diğer insanların Taewan ile kendisi hakkında konuşmalarına kulak misafiri olacağından endişeleniyordu.

Sanki bunu bekliyormuş gibi babası otuz dakika içinde geldi. Onu bir yıldır ilk kez görüyordu ve yüzü hiç değişmemişti. Görünürde hiçbir kusuru olmayan bir takım elbise giymişti.

Babası dairesine göz gezdirdi. Bir fincan kahve yaptı. Sonra masanın karşısına oturdu. Bu, bir süredir ilk karşılaşmalarıydı, ama neşeli olmaktan çok garip bir olaydı.

"Uzun zaman oldu."

HaYeon önce garip bir sesle konuştu.

"Makaleyi gördüm."

Formaliteleri ve selamları atlayarak, babası doğrudan konuya girdi. HaYeon ona cevap vermek yerine sakin gözlerle ona baktı. Makaleyi gördükten sonra aramasını bekliyordu. Aksi takdirde, onunla ilk temasa geçecek türden bir adam değildi.

Babasının kaşları çatıldı.

"Bir skandal? Bundan sonra ne yapmayı planlıyorsun? Bu yaşta aklını başına toplayacağını ummuştum ama... Haa. Çok geç değil. Başka bir bildiri yayınlayın ve ayrılın.”

“......”

“Ne kadar para kazanırsa kazansın, ülkenin her yerinde yüzü sıvanmış bir damadı ağırlamak gibi bir düşüncem yok. Hata yaparsa ve imajı ve itibarı dibe vurursa, kesinlikle en kötüsü olur. İlk başta tüm ünlüler parlıyor ama hepsi bu şekilde bitiyor. O yüzden kalbini ayarla ve şimdiden bırak."

“......”

"Bana itaatsizlik etmeye devam edersen, seni artık kızım olarak görmeyeceğim. Damat olarak bir aktör mü? Bana ne kadar rezil olursan ol, bir sınır var. Birkaç yıl önce benden üç yıl beklememi istediğinde daha iyi anlamalıydım..."

"Birkaç yıl önce?"

HaYeon babasının sözünü kesti. Babası ona aşağılanmış bir ifadeyle baktı.

"O adam sana söylemedi mi?"

"Taewan ile daha önce görüştüğünü mü söylüyorsun?"

"Onunla birkaç yıl önce görüştüm. Kızımın nasıl bir adamla çıktığını görmek istedim.”

“...ona da bana davrandığın gibi mi davrandın?”

HaYeon gözlerini kıstı. Babasının belirli standartları vardı. İşler yolunda gitmezse insanların kalplerinde dayanılmaz yaralar bırakacaktı. Ona Taewan ile görüştüğünü söylediğinde, o da ona aynısını yapmıştı.

"O gereksiz beş para etmez çocuğu görmenin nedeni ne?! Neyse önemli değil. Sadece onunla ilişkini bitir. Daha iyi biriyle tanışmana izin vereceğim, o yüzden kendini sessizce hazırla."

"Başka kimseyle görüşmeyeceğim. Bunu planlamıyorum."

"Yani bana o çocukla görüşmeye devam edeceğini mi söylüyorsun? Sahip olduğu tek şey yakışıklılığı. Herhangi bir temeli yok. Ve onu görmeye devam mı edeceksin? Cennetin bana yanlış kızı verdiğini düşünmüştüm ama görünüşe göre hiç alakaları yokmuş!"

Babası, Taewan'ın nasıl bir adam olduğunu bilmek istemiyordu. Hayır, kızının nasıl bir kadın olduğunu bilmek bile istemiyordu.

Ona göre kızının sadece doktor olması gerekiyordu. O sadece, tatmin edici bir damat elde edebilmesi için doktor olması gereken bir araçtı.

HaYeon ona bu sözleri söyledikten sonra bir daha asla eve dönmedi. Babası sık sık onunla iletişim kurardı. Bu aramaların sonunda, her zaman incitici ve kırıcı sözlerle bitirirdi. Belli bir noktada, babasının telefonlarına cevap vermeyi tamamen bıraktı.

"Sen bir yüz karasısın."

Bu ona söylediği son şeydi. Ve sonra bugün, hiç değişmeden onu görmeye geldi.

Etkisini yitirdiğini umduğu delici sözler onu bir kez daha incitti. Taewan'ın tüm bunları o yanında olmadan yaşadığını düşünmek bile görüşünün kararmasına neden oluyordu.

HaYeon tek kelime etmeyince babası devam etti.

"Yani? Üç yıl öncesine göre çok daha işe yaramaz. O adam cesurdu. Bana üç yılda başarılı olacağını söyledi. Sonunda, onun başarı biçimi buydu. Drama Dalında En İyi Erkek Oyuncu? Para? Sonunda, yaptığı tek şey yüzünü satmak. tsk, tsk.”

“......”

Babası dilini şaklatırken zerre kadar özür dilemedi. Aslında, gizlenmemiş bir küçümseme ve hor görme ile doluydu. HaYeon dudağını ısırdı.

Taewan bu yüzden bunu yaptı.

Üç yıl önce Taewan, babasıyla görüştüğü gerçeğini asla dile getirmedi. Ancak değişmeye başlamıştı. Taewan hiçbir teklifi reddetmedi ve ciddi bir şekilde çalışmaya başladı. Bir düstur gibi, sadece "Daha büyük bir eve taşınalım" sözlerini tekrarladı.

"Seni daha da mutlu edeceğim."

Sadece bir kez gergin bir şekilde ona baktı ve sakin bir sesle konuştu.

İşte o zaman başlamıştı. İşte o zaman tüm gücünü kullanmaya başladın...

HaYeon nefesinin kesildiğini hissetti ve dudaklarını ısırdı.

"Geç değil o yüzden..."

Babası sert bir sesle konuşmaya devam etti.

"Baba ne bir açıklama yapacağım ne de ondan ayrılmayacağım."

HaYeon yumuşak bir sesle onun sözünü kesti.

"Ne?"

Babası kaşlarını çattı.

"Taewan'dan ayrılmayacağım."

"Bu kadar inatçı olmayı bırak! Bunu yapmaya daha ne kadar devam edeceksin?”

"Bu sana inatçılık gibi mi görünüyor?"

HaYeon ona üzgünce baktı. Bunca yıldan sonra babası onu hala inatçı bir çocuk olarak görüyordu.

"Peki bu inat değilse ne?"

"On yılı aşkın süredir görüşüyoruz. Bu süre zarfında, her türlü şeyden geçtik. Taewan artık benim ailem. Hayır, o bundan daha fazlası. Taewan sayesinde cesur olabildim ve modellik alanında kariyer yapabildim. Bağımsız olmayı başardım. Ne zaman tereddüt etsem Taewan beni destekliyordu. Bunu yapmasaydı, şu an burada olmazdım.”

“Cidden benim, ailenin önünde o çocuğun tarafını mı tutuyorsun? Ve sen ne dedin? Aileden daha fazlası mı? Yani gerçekten o çocuğu, gerçek aile üyen olan benim yerime mi seçiyorsun?

HaYeon ona cevap vermedi. Babasının yüzü öfkeden kızarmıştı.

"Sonuçta, bana böyle mi ihanet ediyorsun? Seni besledim, büyüttüm... Bütün bunları senin iyiliğin için yaptım. İyi bir kayın aile. İyi eş. Rahat yaşayabilmen için iyi bir mali durum. Bunların hepsini senin için yapacaktım, senin sorunun ne?!"

"Gerçekten bunlar sadece benim için miydi? Saygıdeğer bir damat. Saygıdeğer bir damadına ihtiyacı olan sen değil miydin?”

"Na Ha Yeon!"

Babası daha fazla dayanamadı ve onun adını kükredi.

"Baba, ben mutluyum."

Babası kaşlarını çatmasına rağmen HaYeon sakinliğini korudu.

"Mutlu?"

Babası sanki onun için hiçbir şey ifade etmiyormuş gibi sordu.

“Hiçbir art niyet gütmeden benim mutluluğumu dileyen biri olduğu için mutluyum. Ne yaparsam yapayım, nasıl olursam olayım, benim sevimli olduğumu düşünüyor. O kişi Taewan.”

“......”

"İşte bu yüzden Taewan'dan ayrılamam. Dünyada böyle olan tek bir kişi var, o halde gitmesine nasıl izin verebilirim?

“......”

"Yani... Bana Taewan'dan ayrılmamı söylemeyi kes. Yapamam. Özellikle de sırf sen ondan hoşlanmadığın için değil."

HaYeon sakince konuştu.

"Yani bana kendi baban yerine onu seçtiğini mi söylüyorsun?"

Babasının sesi alçaktı. HaYeon sessiz kaldı. Cevabını aldığında babasının yüzü buruştu.

"Seni aptal. Bu yaşa geldiğinde gerçeği anlayacağını düşünmüştüm... Seni tamamen mahvetmiş. Modelliğe başlaman için seni etkiledi ve sonunda hayatını bile mahvetti. İkiniz evlenseniz bile beni davet etmenize gerek yok. Ailen olmadan yaşamayı dene! Ağlayarak geri dönsen bile, seni kabul etmeyeceğim!"

Babası oturduğu yerden fırlarken kükredi.

"Güle güle."

HaYeon ileriye bakmaya devam ederken kayıtsızca seslendi. Aldığı karşılık karşısında şaşkına dönen babası ona ters ters baktı. Ardına bakmadan evden ayrıldı.

Paat!

Kapı çarparak kapandı. Odayı sağır edici bir sessizlik doldurdu. HaYeon ağlamak istedi ama gözyaşları akmıyordu. Sonunda bitmişti. Garip hissetti.

Yapayalnız kaldığında, boşluğa boş boş bakarken koltuğuna oturdu. Başını çevirip pencereden dışarı baktı. İnce ağaç dalları gördü. Rüzgar estiğinde dallar sallandı. Bu daireyi seçmesinin nedeni, emlakçının yaptığı bir yorumdu.

"Pencerenin dışındaki ağaçlar kiraz çiçeği ağaçları. İlkbaharda yüzlerce kiraz çiçeği açar. Oldukça güzeldir.”

HaYeon bunu duyduğunda ikinci kez düşünmedi ve kontratı imzaladı.

Her şeyi bıraktıktan sonra dallar gökyüzüne doğru uzandı. Bu ona kendi kalbini hatırlattı. O ince dallar açabiliyorsa, kalbi de açabilirdi. Eğer durum buysa, onu biraz daha unutabileceğini düşündü.

O zamanlar acı çeken tek kişinin kendisi olduğunu düşünmüştü.

Ama sen çok daha uzun süredir acı çekiyordun ve ben fark etmedim.

İnce kiraz çiçeği dallarına bakarken gözleri yaşlarla doldu.

Ç/N: Novel babaları kapatılsın lütfen

Önceki Bölüm                                                                                                 Sonraki Bölüm