Under The Oak Tree -98. Bölüm

 Şaşırtıcı Yönleri (1)

Manzaralar ardı ardına dört nala koşarken soğuk, sert rüzgar saçlarını dalgalandırıyordu, ama Max bunların hepsinden habersizdi. Riftan'ın kucağında sıcacık yuvalanmış ve onların açık havada yoğun sevişmelerinin, gün ışığının tadını çıkarırken kendini güvende hissetti. Bir zamanlar aynı havayı solumaktan bile korktuğu adamdan gelen yeni bir duyguydu.

Kaleye vardığında, Riftan tamamen bitkin kızı sıkıca kucakladı ve odaya götürdü. Onu dikkatlice ılık suyla yıkadı, kıyafetlerini nazikçe değiştirdi, hatta sevgiyle ona güzel, sıcak bir yemek yedirdi. Sonra sanki bir çocuğu uyutuyormuş gibi, Max onun göğsüne yattı ve uyumaya çalıştı.

Görünüşe göre Riftan gibi kaba bir adam için alışılmadık bir davranıştı. Çünkü kesinlikle tek seferlik bir olay değildi. Ne zaman onun yanında olsa, sanki onun bakıcısıymış gibi bu hareketlerine devam ediyordu. Her gün doğrudan yemeğini yedirir, birlikte banyo yapmakta ısrar eder ve hatta sabah erkenden gelip Rudis'in tarağını alır ve Max'in saçlarını tarardı.

Şimdi her şeyi biraz utanç verici buluyordu. Çocukluğunda bile böyle bir ilgi görmemişti. Üstelik bu, aşina olduğu evlilik fikrine de aykırıydı.

Soğuk tavırlar, kibar bir kayıtsızlık ve evlilik zorunluluğu… ideolojiye göre evli çiftler arasında var olan buydu. İnancı doğrulayacak bol miktarda ''canlı'' kanıt da vardı. Karısına en azından onun kadar hevesli olmayan bir şekilde tapan bir kocayı ne görmüş ne de duymuştu.

Bu onun büyümesini besleyen bilgiydi - Riftan'ın tutumu, ona verilen 'evli bir adam' öğretilerinden farklıydı. Belki de sadece cahildi? Ne de olsa, Croix kalesindeki yaşamını çevreleyen koşullar onu kalenin duvarları içine hapsetmişti. En fazla tapınaktaki kışlaları ziyaret edebilirdi. Ama bu bile on dört yaşına girdiğinde yasaklandı ve bu nedenle tecrit edilmiş bir hayattı.

Evlilikle ilgili tüm bilgileri Croix Kalesi'ni ziyaret edenlerin ağzından çıktı. Çoğu, biraz ifadesiz, soğuk gülümseyen kız kardeşi Rosetta'yı veya babasını görmeye geldi. Onunla ilgilenen kimse yoktu - varlığından haberdar olup olmadıklarından bile şüpheliydi.

O zaman ile şimdiyi karşılaştırdığında, Max'in kafası karışıktı.

Belki de bildiği dünya yanlıştı? Evliliği normal miydi? Bir koca böyle mi olmalıydı?

Sorularla boğuşmasına rağmen, cevaplarını nerede bulacağını bilmiyordu.

"Şaşırtıcı derecede hünerlisin."

Ruth'un sesi Max'i dalgınlığından kurtardı. Ayarladığı formülleri titizlikle gözden geçirirken ona memnun bir şekilde sırıttı. "Ve beklediğimden çok daha hızlısın," diye ekledi.

Bunun övgü olması mı gerekiyordu? Max acı acı gülümsedi.

"E-eğer sadece aynı şey te-tekrar ediyorsa... hı-hızlanmak doğal şey"

"Bitirmenin zamanı geldi. Bu hızla büyüyü yarına kadar tamamlayabileceğiz.''

Rahat bir nefes aldı. Bir süre heyecan verici olsa da, sonunda tekrarlanan hesaplamalardan ve eskizlerden o kadar sıkıldı ki parşömene bakmaktan bile nefret etti. Sert boynunu ovuşturdu ve şikayet etti.

"Bü-büyünün bu kadar çok e-evrak işi içerdiğini bi-bilmiyordum. Daha ha-ha-harika bir şey yapacağımızı dü-düşünmüştüm."

''Büyü, öğrenmenin ileri bir seviyesidir. Gelişmiş hesaplamalar ve araştırma gerektirir. Bir büyücünün büyünün heyecanını yaşayabileceği tek zaman savaş alanındadır. Dünya Kulesi'ndeki büyücüler bunu asla deneyimlemez, buna rağmen tüm hayatlarını büyü tasarlamaya adarlar." 

Max yaptığı şeyi durdurdu ve ona merakla baktı.

"Ru-Ruth, sen de Dünya Kulesi'nden bir bü-büyücü müsün?"

"Evet, eskiden orada otururdum," dedi Ruth hoşnutsuzca.

Gözleri genişledi.

Dünya Kulesi, Ishiria Denizi'nin merkezinde eski büyücüler tarafından inşa edilmiş yapay bir adaydı; Nornui olarak anılırdı. Masum ve tecrit edilmiş bakire Maximillian, bu konuda pek bir şey duymazdı. Yalnızca büyücülerin doğduğu yer, dünyadaki tüm bilgilerin bir deposu, herhangi bir ülkenin içişlerine karışmaktan kaçınan müdahaleci olmayan ve dünya düzenini koruyan bir bilgeler adası olduğunu biliyordu… Nornui.

Ancak Ruth'un tepkisi, sanki bu başarıları inkar ediyormuş gibi, tiksintiyle bundan bahsediyordu. Onun şaşkınlığına bakarak açıklamaya tenezzül etti.

"Dünya Kulesi'ne giren büyücüler, daha yüksek bir rütbeye terfi ettikleri anda kısıtlanırlar. Nornui'nin sunduğu tüm tehlikeli ve gizli büyülerde ustalaşmalarına izin verilmek yerine, kişisel güçlerini dünyayı rahatsız etmek için kullanmadıklarından emin olmak için izlenirler. Kıdemli büyücüler hayatlarının çoğunu Dünya Kulesi'nde geçirirler. Şahsen ben beğenmedim, o yüzden kaçtım.''

"Ha-hala... ge-geri dönebilir misin?"

"Hayır. Büyük bir ihanetti. Şimdi bile Dünya Kulesi'nden büyücülerle tanıştığımda bana sadece bir suçlu gibi davranılıyor."

Ruth sanki önemsiz bir konuymuş gibi çekinmeden konuştu. Max, tüm büyücülerin bu kadar yüzsüz olup olmadığını merak etti.

"O za-zaman... Dü-dünya Kulesi'nden kaçtıktan sonra dolaşırken Ri-Riftan'la mı tanıştın?"

"Evet, paralı asker olduktan kısa bir süre sonra onunla tanıştım. Lord Calypse o zamana kadar zaten tanınmış bir şahsiyetti.''

Max, gözleri parıldayarak giderek daha meraklı hale geliyordu.

"N-neden o?"

"Açık değil mi? Çarpıcı güzelliği, bir genç için inanılmaz iri fiziği, her zaman dümdüz ileri bakan cesur bir kalbi ile on altı yaşındayken zaten ünlüydü. O zamandan beri Lord Calypse tam bir deli."

Ç/N: Dün yeni bölüm yükleyemedimm çünkü Riftan kısmını çeviriyorum hızlı bir şekilde.. Birkaç gün içinde, doğru zaman olduğunu hissettiğim bölümden sonra paylaşacağım sizlerle o kısmı.. Şimdiden çok heyecanlıyım.. Sizlerle çok daha erken paylaşmak için, çok hızlı bir şekilde ilerlemeyi düşünüyorum.. O yüzden seri bir şekilde takip etmeyi unutmayın .. Ha bir de bir önceki bölüm yani 97. bölümün sonu şu an webtoon'daki sezon finali verilen yere denk geliyor.. Aklımızda bulunsun 

Önceki Bölüm                                                                                               Sonraki Bölüm