Under The Oak Tree - 116. Bölüm 

Sıcak Bir Kış (1) 

[Dikkat !!: Yetişkin İçerik]

''Lordum… Banyoyu hazırladım. Ne yapmalıyım?"

Hizmetçinin genç sesi kulağına dolduğunda Max son derece mahcup hissediyordu.

O kapının dışında dinlemiyordu, değil mi?

Riftan onu utançla ölümün eşiğinde bırakarak sakince pantolonunu yukarı çekti ve kapıyı açtı.

Max hızla yatağın arkasına saklandı ve kendini bir battaniyeyle örttü, bakmaya bile cesaret edemedi. Hizmetçiler bir süre sonra küveti sıcak suyla doldurdular, havluları ve kıyafetleri değiştirdiler ve dışarı çıktılar.

Kaybolduklarını kontrol ettikten sonra Max, başını dışarı çıkardı. Riftan'ı zırhının geri kalanını, kıyafetlerini çıkarırken ve şöminenin yanındaki küvete adım atarken yakaladı.

"Maxi... buraya gel." Bir elini ona uzattı.

Max siyah saçlarına baktı, su damlıyordu. Kolunu küvete dayayan Riftan, ürkek bir kediyi baştan çıkarıyormuş gibi sırıttı.

Boğuk bir sesle, "O kadar yorgunum ki elimi bile kaldıramıyorum. Lütfen beni yıka.''

"Ya-yalanlar..." Adama zerre kadar inanmayarak başını salladı.

''On gündür dağlarda uyuyorum. Tüm vücudum ağrıyor ve ayak parmaklarım uyuşuyor. Bana yardım et lütfen." Mücadeleleri hakkında homurdandı.

Max yataktan sürünerek çıktı ve blöf yaptığı çok açık görünmesine rağmen ona yaklaştı.

Riftan onu kolayca kolundan aşağı çekti, dudaklarını avucuna bastırdı ve bir saniye bile kaçırmadan yanağını ovuşturdu.

"Kıyafetlerini çıkar ve buraya gel." nazikçe emretti. Max'in kalp atışı yeniden hızlanırken, Riftan sabırsızlık içeren bir sesle ısrar etti. "Hala senden eksiğim. Acele et."

Max titreyen gözlerle ona baktı. Bu sözlere karşı gelmeye nasıl cüret ederdi?

Max yavaşça soyunmaya başladı. Elbisenin askısını çözdü, yere koydu, iç çamaşırlarını indirdi, çorapları çıkardı ve sandalyeye astı.

Riftan yanan siyah göz bebekleriyle figürüne baktı, tek bir hareketi bile kaçırmadı. Sonunda yıpranmış iç çamaşırını çıkardı ve dikkatle küvete girdi. Yaklaştı, beline sarıldı ve dudaklarını şişmiş kum tepesine gömdü. Max içgüdüsel olarak ıslak, parlak saçlarını tuttu ve nefesi kesildi.

Ateşli dudaklar derisinde hissedilir bir şekilde kıvrılırken midesinde ateş yeniden yükseldi. Onu dikkatlice kucağına oturttu ve yavaşça köprücük kemiğini emdi.

Max inledi ve yüzünü kapadı. Neredeyse acı verici bir zevk omurgasını acı verici bir şekilde tırmaladığında, onu çekip almak mı yoksa daha yakına mı çekmek istediğini anlayamadı.

"Sen de beni istiyorsun, değil mi?" fısıldadı, göğsünü tutarak.

Max hiçbir şey söylemedi, sadece yüzü kızardı. Bu bir cevap için yeterliydi. Riftan'ın gözleri memnun ve arzularla dolu... kelimelerle anlatılamayacak kadar yoğun duygular uyandırıyordu. Dudaklarını yuttu, bacaklarını açtı ve bacaklarını ayırarak tekrar içeri girdi. Max doyumsuz bir adamın kollarında çaresizce çözülmüştü.

Riftan bir an bile mühlet vermedi, bütün arzularını gidermeye çalıştı. Onu tepeden tırnağa öptü, hafifçe ısırdı, tadına baktı; dudakları vücudunun her santiminin ulaşabileceği bir mesafedeydi. Çokca yandıktan sonra kendini içeri çekti ve Max karışana kadar ona sahip oldu.

Max başını sonsuz doruğa kadar tutamadı. Sonunda tüm tutkularından kurtulup kendini yatağa astığında, cennete teşekkür etmek istediğini hissetti.

"Ri-Riftan, sen... yorgun değil misin?" Max yorgundu ve göğsünde yatıyordu.

Parmakları nazikçe sırtını okşadı ve yüzü tatmin oldu. Yorgun bir iç çekişle, "Maxi, günlerdir aç kalmış bir adamın önünde ziyafet verirsen... ne olur sanıyorsun?" dedi.

Max donuk gözlerle ona baktı.

Dudaklarını omzunun üzerinden süpürdü. "Yorgunluktan bayılmak üzereydim ama şimdi tamamen uyanığım." Sanki onu yemek istiyormuş gibi omuzlarını ve boynunu ısırdı.

Max başını salladı ve kaşlarını çatarak ona baktı. ''Ben bir ye-yemek değilim…''

"Çok iştah açıcı görünüyor." Dudaklarını onun omuzlarına ovuşturdu ve boynunun hassas kısmını okşadı.

Max gerçek bir korkuyla yorganın içine daldı. Riftan kıkırdadı ve çukura gömülen figürü görünce onu sıkıca sardı. Max'in kulaklarına yürek parçalayıcı bir kahkaha çarptığında, vücudunu heyecan verici bir titreme sarstı. Bir mutluluk patlamasıyla başını göğsüne yasladı. Biriyle bu kadar yakın ve sevecen bir anı paylaşabilmek onun için başlı başına bir lütuf gibiydi.

"Dışarıdayken dağlık bölgeyi temizlediğim için kış bitene kadar araziyi artık boşaltmayacağım." Riftan yorgun bir şekilde mırıldandı, koca eliyle başını okşadı.

"Bir süreliğine sakin olalım. Biraz ısınınca tekrar ata binebilirsin… Batı gölünü görmeye gidebilirsin. Kışın bile çok güzeldir."

Ç/N: Kelimenin tam anlamıyla yidii kızıı 

Önceki Bölüm                                                                                               Sonraki Bölüm