Lucia - 17. Bölüm 

Dük Çifti (5)

Birkaç gün geçti ve Jerome sürekli olarak Lucia'nın etrafında dolandı.

"Majesteleri, başka şeylerle ilgilenmiyorum ama hamile olup olmadığınızla ilgili, emin olmakta fayda var."

Sonunda, Lucia Anna'dan tedavi görmeyi kabul etti.

"Hamilelik değil." (Anna)

Anna başını kaldırıp bunu söylediğinde doğal olarak kabul eden Lucia'nın aksine Jerome'un biraz hayal kırıklığına uğramış bir ifadesi vardı. Ama Lucia başını kaldırıp bunu göremeden, çabucak sakladı. Hayal kırıklığının hanımını incitmesine izin verme şansını kullanmak istemiyordu.

"Majestelerinde hamilelikten şüphelenmenize neden olacak herhangi bir belirti var mıydı?"

Anna aniden Lucia'nın hamile olup olmadığını doğrulamak için çağrıldığından biraz şüpheliydi. Lucia'nın gerçekten hamile olmasından şüpheleniliyorsa ve Anna bunu doğrulayamazsa, birincil doktoru olarak yeteneği konusunda biraz endişelenirdi.

Jerome, Lucia'ya bir söz verdi. Hamile olup olmadığını doğruladıktan sonra, vücudunun durumu hakkında hiçbir şeyden bahsetmeyecek ve durumu düke bilgilendirme görevi Lucia'ya bırakılacaktı.

"Hayır Anna. Majesteleri bu günlerde daha yorgun görünüyordu, o yüzden…''

"Bir doktor olarak bana göre, Majestelerinin kolayca yorulmasının farklı bir nedeni var. Kadın vücudu çelik değildir. Baş kahya, Majesteleriyle bir kez konuşmama izin verin. Herhangi bir zaman olur. Majesteleri, bu kadar genç ve enerjik bir yaşta şimdiden kuvvet verici ilaca ihtiyaç duyuyor. Çalışmaktan sonra işe ara vermek gerekir. Demeye çalıştığım aynı şey."

Anna sadece bir doktor olarak fikirlerini söylüyordu, ancak konuştukça ruh hali daha da garipleşiyordu. Lucia aşağı bakarken Jerome rahatsız bir şekilde havaya baktı.

"Majesteleri zor zamanlar geçirmiyor mu? Lütfen sözlerimi Dük'e iletin."

Zor zamanlar geçiriyor gibi değildi ama Lucia'nın yüzü şu anda kırmızıya boyanmıştı ve bunu söyleyemedi. Özellikle odadaki mevcut ruh hali ile değil.

'Her gün odama gelmesini seviyorum'

Lucia bunu bir türlü söyleyemedi.

''Baş uşak için söylemesi zorsa, ona kendim söyleyebilirim'' (Anna)

"Ah, hayır. Ona ben söyleyeceğim. Peki…ne kadar..?''(Jerome)

"Beş günde bir gün dinlenme.''

"…Evet."

Anna havadaki utancı hissedebilse de, yüzsüz kaldı. Bir doktor bir hastanın durumu hakkında konuşuyorsa ve utanıyorsa, onları düzgün bir şekilde tedavi edemezdi.

Hepsi gittikten ve Lucia yalnız kaldıktan sonra yatak odasına gitti, büyük pencereleri açtı ve balkona çıktı. Yumuşak bir esinti yavaşça yanından geçti.

Anna bir an için hamile olmadığını açıklayınca Jerome'un sesi enerjisini kaybetmişti.

Lucia biraz kötü hissetti. Rüyasında adet görmeye başladığında 15 yaşındaydı. Etrafta bunların kadın olmanın işaretleri olduğunu Lucia'ya öğretecek kimse yoktu. Genelde dadılar böyle şeyler öğretirdi ama sarayda dadı yoktu ve saray hizmetçilerinin bunun onların işi olup olmaması onların umurunda değildi.

Yetim gibi genç prenses, saray hizmetçilerine göre hizmet etmeleri gereken bir usta değil, ilgilenmeleri gereken bir yüktü. Ne zaman yatakta adet kanı olsa, çarşafları değiştirirken hizmetçiler giderek daha fazla sinirli ifadelere sahip oluyorlardı.

Saraya girdikten sonra, Lucia gençlik neşesinin neredeyse tamamını kaybetmişti. Daha çekingen oldu ve daha az kelime konuştu. O zamanın genç Lucia'sı, altındaki insanları nasıl çağıracağını ya da görkemli ve onurlu davranmayı öğrenemedi.

'Yakında ölebilirim'

Vücudundan sürekli kan kaybetmesi onu korkutuyordu. Korkularına aşırı derecede takıntılı hale geldi.

'Kanı durdurmak zorundayım. Sonra… ilaç. İlaç almam lazım...'

Kanamayı durduran ilaç. O sırada, Lucia'nın zihninde tam olarak belirli bir bitki belirdi. Pelin otu adında bir bitkiydi. Pelin otu, üç yapraklı çok yaygın bir bitkiydi. Orada burada büyüdüğü ve hatta sarayda bile büyüdüğü görülebiliyordu.

Pelin otu sıkı kaynatıldığında, kurutulduğunda, öğütüldüğünde ve ardından yaranın üzerine serpildiğinde hemostatik (kan durduran) bir etkiye sahip olurdu. Sıradan insanların doktor bulamadıkları veya paraları yetmediği zaman ilk yardım için kullandıkları acil bir ilaçtı. Etkisi bir doktorun çalışmasıyla kıyaslanamazdı ama yeterliydi.

Lucia, bu bitkinin kanamayı durdurma yeteneğine sahip olduğunu ilk elden öğrenmişti. Geçmişte, Lucia , köy çocukları ile birlikte mahallenin etrafında koşuşturur, orada burada ot kazardı. Düşmüş ve dizini sıyırmıştı ve bitki yarasının üzerine serpilmişti. O sırada, bir süre sonra kan akışının durmasının büyüleyici olduğunu düşünmüştü.

Böylece Lucia bahçeden pelin otunu almaya başladı. Yemek için nasıl hazırlanacağını bilmiyordu, bu yüzden onu çiğ şekilde yedi. Sadece vücudundan kan aktığı için onu yemenin mantıklı olduğunu düşündü.

Şaşırtıcı bir şekilde, hemen etki etti. Adeti gelmedi.

Böylece, bir sonraki ay tekrar kanaması olduğunda, tekrar yedi ve bu şekilde, yarım yıl boyunca sürekli olarak, kanaması tamamen durdu. O sırada, Lucia'nın ona ne olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu. Kısırlık kelimesinin kendisini bile bilmiyordu.

Daha sonra, Kont Martin ile evliyken, vücudunun gerçeğini öğrendi.

'Tanrıya şükür.'

Lucia'nın aklına gelen ilk düşünce buydu. Kont için bir çocuk doğurma şansının olmadığını öğrendiği an, sanki bir uçurumun kenarına doğru yürümeyi bırakmış gibi hissetti ve kalbi tamamen rahatladı.

Kont ile evliliği sona erip Lucia yeniden özgürleştikten sonra vücuduna bakmaya başladı. Anormal kısırlığı dışında vücudunda bir sorun yoktu.

Ama bir kadın için bunun ölümcül bir sorun olduğunu bildiği için çare aramaya başladı. Onu ziyaret eden her doktor başını olumsuz anlamla salladı. Hepsi, pelin otunun asla yenmemesi gereken zehirli bir bitki olduğunu söyledi.

''Kısırlığın köklü olup olmadığından emin değilim…oh, yedin mi? Neden böyle bir şey yapasın ki…''

O zaman bile, genellikle doktorlar Lucia'nın semptomlarını anlayamadı. Bu nedenle, yeni bir gerçeği öğrendiğinde oldukça şaşırdı.

Nadirdi ama daha önce Lucia'nınkine benzer belirtiler görmüş yetkin doktorlar vardı.

''Adet sırasında bilinmeyen bir şey yediği için adetini bırakan bir kadın gördüm, ancak uzun süredir bir şey yiyip kısır olan birini ilk kez görüyorum… ama siz evlendiniz mi?''

''Adetiniz düzensiz olsa bile hamilelik olabilir. Kısırlık olmayabilir.''

Ama Lucia'nın adeti düzensiz değildi; hiç olmadı. Ancak daha önce çocuk sahibi olmayı denemediği için hamile olup olmadığı konusunda kesin bir cevap verememişti.

Sonra daha bilgili bir doktor geldi ve Lucia'ya yeni bilgiler verdi.

''Uzun zaman önce, savaşı kaybettiğimizde ve kadınlar düşmanlar tarafından yakalandığında, düşmana çocuk yapmamak için bilerek pelin yedikleri bir hikaye vardı. Adet döngüsü doğal olarak durdurulursa bunun bir doğum kontrolü işlevi göreceğini düşündüler, ancak pelin doğum kontrolü üzerinde hiçbir etkisinin olmadığı kanıtlandı.''

Doktorun cevabı oldukça belirsizdi. Lucia pes etmedi ve boş zamanlarında yetenekli doktorlar olup olmadığını sordu ve onları ziyaret etti. Ama zaman ilerlemişti ve o büyüyordu.

Lucia vazgeçmek üzereydi. Yeterince yaşlıydı ve doğurganlığı olmadan hayatında hiçbir rahatsızlık yoktu, bu yüzden hiçbir şey olmamış gibi davranacaktı. Sonra bir gün, yaşadığı kasabada gezgin bir doktora rastladı.

İlk başta, köylülerin hiçbiri, pis yaşlı adamın doktor olduğu iddialarına inanmadı. Ancak doktor köyde kalıp tedavi uyguladıkça daha çok insan olumlu etkisini görmeye ve ona inanmaya başladı.

Lucia kaybedecek bir şeyi olmadığı için doktora gitti. Doktor, köyden birinin ayrıldığı bir odada geçici olarak kalıyordu ve tıpkı ilk geldiği zamanki gibi salaş giyinmişti.

Ancak sohbet ederlerken onun dış görünüşünden farklı bir görüntü ortaya çıktı. İfadesi ve konuşma tarzı nazik ve biraz ağırbaşlıydı.

"Gerçekten pelin otunu mu yedin? Ve sonra adetin mi durdu?''

Lucia diğer doktorlara semptomlarından bahsettiğinde, onu utandıran bir tür nadir hayvan olarak görüyorlardı ama bu doktor farklıydı. Hem şaşırmış hem de merak etmişti.

"Neden? Ne zaman? Ve ne ölçüde yedin?''

Şimdiye kadar tanıştığı tüm doktorlardan farklı bir tepki aldığı için son bir umuda sarıldı ve tüm sorularını özenle cevapladı.

''İlk adetimden itibaren…'' [Lucia]

Bunu söyledikten hemen sonra, doktorun gözleri garip bir şekilde parladı.

"Bir ihtimal bakire misin?"

"Hayır. Daha önce evlendim, bu yüzden genç bir bakire değilim.''

Doğrusu bakire gibiydi ama doktora bu kadar çok şey anlatmak istemiyordu.

Doktor biraz hayal kırıklığına uğradı ve acı bir kahkaha attı.

"Benim gözümde çok genç bir bayansın."

''Durumum kısırlık mı?''

"Evet."

Bu, önceki tüm doktorların ona verdiği cevabın aynısıydı ama o çaresizdi.

''…tedavi edilebilir mi?''

Doktor kıkırdadı ve başka kimsenin yapamadığı tedavisini garanti etti.

"Sen şanslı bir insansın. Bu sadece benim ailemden geçen bir tedavi yöntemi.''

Bu yüzden ona, karıştırılması için çeşitli ilaçlar içeren bir reçete verdi. Yazmadı ama çantasından bir kitap çıkardı, bir sayfa kopardı ve ona verdi.

"Ailenden geçen gizli bir yöntem olduğuna göre, bunu bana vermende bir sakınca var mı?"

"Her halükarda, artık ihtiyacım olan bir şey değil."

Bunu söylerken doktorun ifadesi biraz üzücü görünüyordu.

''Ben… Gerçekten iyileşebilir miyim? Hepsi pelin otunun bir zehir olduğunu söyledi.''

Doktorun reçetesine inanmadığından değil, kendini tedavi ettirmek için zorluklardan geçtiğinden ve yine de doktor buradaydı ve ona basit bir çözüm sunuyordu. Durumun kendisi biraz inanılmazdı.

''Zehir… evet, öyle bilinir. Bu özel bir şey ama sana özel bir şey söyleyeceğim. Pelin otu şaşırtıcı bir etkiye sahiptir. Sadece kan akışını durdurmak gibi basit bir şey yapmaz. Onu yerseniz, vücudu tamamen arındırır. Adetin durmasının nedeni budur. Ancak insan vücudunun kendisi bir kirlilik kütlesidir, zorla arındırmakta iyi bir şey yoktur. Otun etkisi o kadar güçlüdür ki, bu tür yan etkiler meydana gelir ancak vücudunuza zarar vermez. Ve regl olmamanın dışında başka hiçbir yerde hastalanmadın, değil mi?"

"Evet."

''Ve doğrusu, pelin yemekten kısır olmak için, ilk adetinizden itibaren olduğu gibi uzun süredir yemiş olmanız gerekir. Tıpkı senin gibi. O kadar uzun süredir kullanmıyorsanız, adetiniz bir süre dursa bile başka bir belirti yoktur.''

''Ve kısırlık kesinlikle olmayacak. Ancak, tek semptomu adet akışını durdurmak olduğu için insanlar onu bir zehir olarak görürler. Her neyse, zehir olmadığı için bitkinin etkisini zayıflatırsanız vücudunuz eski haline dönecektir. İlacınızı düzenli olarak alırsanız, kesinlikle iyileşecektir. Umarım güzel bir çocuğunuz olur ve mutlu bir ebeveyn olursunuz. ''

Çok geçmeden doktor köyden ayrıldı. Doktor köye ilk geldiğinden farklı olarak, köylüler onun gitmesine gerçekten üzüldüler.

Lucia ilerledi ve doktorun yazdığı şifalı otları satın aldı.

''Neden bu iki bitkiyi birlikte satın alıyorsun? Elbette, onları birlikte karıştırmayı planlamıyor musunuz? Onları birlikte yerseniz, büyük bir sorununuz olur!''

Doktorun ona verdiği reçete kombinasyonları sağduyuya uygun görünmüyordu. Ancak, Lucia daha da kötüye gideceğini düşünmedi ve yine de merak etti, bu yüzden talimatlarını takip etti ve ilacı yapmaya başladı.

Herhangi bir anormallik olmadığı sürece, ayda bir kez, adet tekrar başlayana kadar ilacı düzenli olarak aldı; nasıl ve ne sıklıkta yenir bilmesi kolaydı. Gerçekten işe yarayıp yaramayacağını merak etti ama sonra başını salladı ve buna inanmayı seçti.

Aradan çok zaman geçti ve bir gün aniden adet kanaması yeniden başladı.

***

Şimdi bütün bunları rüyasında gören Lucia, rüyadan 15 yaşındaki hali gibi utanmıyordu. Hasta olmadığını ve ölmeyeceğini zaten biliyordu.

Ancak 15 yaşındaki Lucia, rüyadakinden farklı bir nedenle akli dengesi yerinde değildi. Geleceği bildiği için şimdiki zamanda her şeyi değiştirebileceğini düşünmüştü ama saray odasına kapatılmış genç bir prensesin yapabileceği hiçbir şey yoktu.

Gelecek geleceğin tam olarak rüya gibi olacağına dair bir kehanet gibi geldi. Kontla 21 yaşında yeniden evlenme düşüncesi fazlasıyla mide bulandırıcıydı ve buna dayanamıyordu. Adet görmeye başlar başlamaz korkuları doruğa ulaştı.

'O p*çin çocuğunu doğurmak istemiyorum.'

Hamile kalmanın şaşırtıcı bir şekilde çok kolay olmadığını zaten biliyordu. Çocuğu olmayan birçok evli çift vardı. Üstelik Kont Matin'in cinsel kapasitesi göz önüne alındığında hamile kalma olasılığı neredeyse yoktu. Ancak Lucia, en ufak bir olasılığın kalmasına izin vermek istemiyordu.

Bu yüzden kendini kısırlaştırmayı seçti. Rüyada tanıştığı doktor, pelin bitkisinin zehirli olmadığını söylemişti ve aldığı tedavi yönteminin hafızasında kalmıştı. İlaçla istediği zaman tedavi edebildiğinden, şu anda kısır olup olmadığına dair herhangi bir endişe yoktu.

Lucia kısırlığını her an iyileştirebilirdi ama zaten Hugo'ya hamile kalamayacağını söylemişti ve ona birdenbire aksini söyleyemezdi.

'O zaman... Boşanacağımı düşünmüştüm...'

Evlenme teklif ettiğinde, birkaç yıl birlikte yaşayacaklarını düşünmüştü, sonra makul bir süre sonra adamın ondan boşanmak isteyeceğini düşünmüştü. Ancak,

'Boşanma gibi bir şey yapmayacağım.'

Aile geleneğinden bahsetmese bile can sıkıcı olduğu için boşanma sürecine devam etmeyecek türden biriydi. Onu ölesiye seven ve onunla evlenmek isteyen başka bir kadın olup olmadığını bilmiyordu ama bu mümkün gözükmüyordu.

'Bundan pişman olmayacağımı zaten söylemiştim... Dayanmaya karar verdim.'

Hayatında çocuk olmayacaktı. Evlilik cüzdanını imzaladığı an, çoktan hazırlanmıştı.

[Umarım güzel bir çocuğunuz olur ve mutlu bir ebeveyn olursunuz.]

Görünüşe göre rüya ya da şimdiki zaman, doktorun dileği yerine getirilmeyecekti. Lucia, doktorun adı için anılarını karıştırdı.

"Philip."

Doğru. Adı buydu.

***

Öğleden sonraydı ve her zamanki gibi Jerome çay getirdi ve sessizce Dük'ün ofisine girdi. Kimin geldiği belli olduğu için Hugo belgelerine bakmadı. Ama Jerome geri dönmeyip masanın yanında dikilmeye devam edince Hugo başını kaldırdı.

Dük'ün gözleri belgelerden ayrılıp ona döndüğünde, Jerome ağzını açtı.

"Majesteleri, Madam yarın bir çay partisi yapmayı planlıyor."

"Evet. Duydum."

"Majestelerinin ilk seferi olduğu için, bir kutlama hediyesi göndermeye ne dersiniz?"

"Hediye mi?"

Hugo alçak sesle "hmm" dedi ve mırıldanarak kalemini indirdi ve koltuğuna daha rahat oturdu.

"Hediye, ha." [Hugo]

"Evet. Majesteleri son derece memnun olacaktır.''

Şimdi düşününce, ona verecek bir şeyi yoktu. Ne zaman hediye vereceğini kolayca bilen bir tip değildi ama ona şunu ve bunu alması söylense alabilirdi. Ama ona ne alacağını söylemedi ve ne istediğini bilmiyordu ve ona ne vereceğini düşünemiyordu.

Bütçeyi bol yapmak yeterli mi?

Lucia ona bir şey vermesini istemedi ama kuzeydeki sosyal çevrelerde ilk çıkışı olduğu için bu yeterli bir sebepti. Hiç hayal edemeyeceği bir hediye alırsa, hoşuna gider miydi?

Teşekkürünü ifade ederken Lucia'nın parlayan gözlerini düşündüğünde, Hugo'nun ruh hali bir şekilde daha neşeli hale geldi.

Ne iyi olurdu? Mücevher? Ya da belki… mücevher? Bu işe yaramadıysa… o zaman mücevher mi? Aklına gelen tek şey mücevherdi. Kadınların mücevherleri ne kadar tuhaf bir şekilde sevseler de Lucia'nın onlardan hoşlandığından pek emin değildi.

Hugo'nun endişeleri derinleşirken Jerome sabırla efendisinin cevabını bekliyordu. Jerome'un kulağı, kapının hafifçe vurulduğunu duydu. Jerome, efendisinin düşüncesini bozmamak için sessizce gitti ve bir süre sonra geri geldi.

"Majesteleri, Sör Philip geldi ve dışarıda. Uzun zamandır Roam'a dönmediğinizi ve Majestelerine selamlarını iletmek istediğini söyledi."

Ç/N: Lucia'nın neden çocuk sahibi olamayacağım demesinin sebebi anlaşılmıştır artık. Çünkü ilk bölümlerde soru işareti bırakan çok nokta vardı. Hepsi ileride böyle böyle açıklanacak. Bu arada çok üzücü değil mi ya. Bir kız çocuğunun ilk regl olduğunda yanında onu bilgilendirecek birinin olması büyük nimet.

Önceki Bölüm                                                                                                 Sonraki Bölüm