Lucia - 18. Bölüm

 Dük Çifti (6)

Philip, nesiller boyunca Taran Ailesi'nin doktoruydu ve Hugo malikaneyi uzun süre terk ettiğinden beri Roam'da yoktu. Kimse tam olarak nereye gittiğini bilmiyordu.

Biraz dolaşacağını söyleyip gitti ama yıllardır ondan haber yoktu. Philip'in hiç arkadaşı ya da ailesi yoktu, bu yüzden yokluğunun pek bir etkisi olmadı ve kimse bunu gerçekten merak etmiyordu. Dük çok sağlıklıydı ve daha önce hiç hasta olmamıştı. Ayrıca, formalite uğruna, bir asil olarak, doktorlardan düzenli kontroller almıyordu.

Hugo dük olduğundan beri doktorun yapacak bir şeyi yoktu. Philip'i birkaç kez selamlamak dışında, Jerome onunla gerçekten konuşmamıştı. Philip'in merhum Dük'ün de baş doktoru olduğunu duymuştu, öyle ki doktor... kesinlikle bir aile doktoruydu ama aynı zamanda bir Baron olduğu için biraz benzersizdi.

Jerome, adamın nesiller boyu düklere hizmet ettiği için çok cesur olduğuna inanıyordu ama bunun dışında doktorun meselelerine dikkat etme ihtiyacı hissetmiyordu. Ancak Philip ismi ağzından çıktığı anda efendisinin biraz gevşemiş olan yüzü dondu. Efendisinin kırmızı gözlerinin parladığını gören Jerome, şüphelendi. Philip sadece bir aile doktoru değil miydi?

Kısa bir an için anılarını iyice araştırdı ama Philip ve efendisinin ilişkisine dair hiçbir ipucu yoktu. Daha sonra, efendisi ve Philip'in birbirlerine hava gibi davrandıklarını ve Philip'in Dük'le şahsen tanışmaya ilk gelişinin bu olacağını fark etti. Kağıt üzerinde o birincil doktordu ama dük sağlıklı olduğu için hiçbir zaman tedavi görmesi gerekmemişti.

"İçeri girmesine izin ver. Ben söyleyene kadar kimsenin ikinci kata çıkmasına izin verme."

Sesi soğuktu ve öldürücü bir niyet havada asılı kaldı. Efendisinin öfkesini hisseden Jerome, Dük'ün emirlerini sorgusuz sualsiz gergin bir şekilde yerine getirdi.

"Evet, Majesteleri."

Jerome çıktı ve bir süre sonra yarı beyaz ve gri saçlı yaşlı bir adam içeri girdi. Adam sessizce Hugo'nun oturduğu masanın önüne yürüdü, sonra kibarca eğilmek için belini eğdi.

Hugo bir an için hiçbir şey söylemedi, sadece delici bir şekilde yaşlı adama baktı, sonra düz ve duygusuz bir sesle konuştu.

"Uzun zaman oldu ihtiyar."

Philip, saygı belirtisi olmayan ve hafif bir gülümsemeyle geçilen unvandan rahatsız olmadı.

"Evet, uzun zamandır görüşmüyoruz. Bunca zamandan sonra, yetişkin bir adam oldun."

Adam sadece bir doktor olmasına rağmen kendinden emindi ve karşısındaki asil şahsa hiçbir hizmetkârlık göstermedi. Sesi sakindi ama Hugo'yla yüzleşirken içindeki derin duygular su yüzüne çıktı.

Bakışları, iyi iş çıkaran torununu izleyen bir dede gibiydi. Ancak Hugo'nun gözleri donuk kaldı.

"Seyahate çıktığını duydum." [Hugo]

"Döndüm."

"Ne yazık ki, etrafta dolaşırken iyi vakit geçirmiş olmalısın. Madem selam verdin, şimdi kaybol. Bundan sonra bana selam vermek gibi şeyler yapma. Yüzünü bir daha önümde göstermemelisin diyorum."

Hugo'nun sesi sanki bir kitap okuyormuş gibi kuruydu ama içeriği sertti. Hugo'nun sözlerindeki vahşeti duyunca Philip'in ten rengi değişmedi. Aksine biraz rahatlamış görünüyordu.

"Hala eskisi gibisin." [Philip]

"Doğam asla değişmez."

''Genç efendinin doğası olağanüstü. Ne de olsa bu yaşlı adamın hayatını biçmedin."

Hugo alaycı bir şekilde güldü.

"Yanlış anlama. Yaşamana izin vermemin sebebi sana bir hayat borçlu olmam. O aptal çocuk hayatının kurtarıcısını koruduğunu söylemişti."

Bir an için Philip'in yüzünde özlem belirdi ama bir sonraki saniye kayboldu.

''…Genç efendi Hugo iyi huylu bir insandı. Bu yüzden Taran'ın efendisi olmaya uygun değildi." [Philip]

'Genç efendi Hugo'

Bu sözler Philip'in ağzından çıktığında kısa bir an için Hugo'nun bakışları yumuşadı.

"Bu doğru. O şeytani çocuk yüzünden bu kirli koltukla ben ilgileniyorum.''

"Genç efendi Hugh..."

"Bana bir kez daha bu isimle hitap edersen, ağzını koparırım."

Hugo'nun çehresi şiddetle değişti ve Philip'e kükredi. Tıpkı vahşi bir canavarın yemeğine atılmadan önceki hali gibi, hemen ayağa kalkıp Philip'in boynunu ısırmak istedi ama kendini zar zor tuttu.

Hugo'nun ateşli öfkesiyle yüzleşen Philip'in sadece üzgün bir ifadesi vardı.

"O kişi genç efendinin hatırı için kendini feda etti."

"Bunu hiç istemedim."

Hugo kasvetli bir şekilde dişlerini gıcırdattı.

Daha canavar ve hayvan benzeri olan Hugh, Hugo ile tatildeyken tanışmıştı. Hugh tatile gittiği an, şeytan insana dönüştü. Taran'ın sahibinin Hugo olması en uygunuydu. Kir ve pislik bulaşmış Taran'ı sadece o temizleyebilirdi.

Hugh her zaman düşmanlarla çevriliydi ve hayatını sürdürmek için birçok kötülük yapmıştı ama aslında neden yaşaması gerektiğini ya da yaşamanın anlamını bilmiyordu. Ancak Hugh sonunda yaşamak için bir neden buldu ve kendi hayatından daha değerli bir şey vardı. Tek kardeşin yaşaması ve koltuğa tırmanması gerekecekti, şeytan denilen kişi Hugh olmamalıydı. 

"Genç efendi Hugo, genç efendinin o koltukta olmasını herkesten çok diledi. Her neyse, siz ikiniz Taran'ın kanındansınız. Doğal olarak genç efendinin Taran'ın efendisi olma hakkı var."

"O şeytan o gece batı kulesinde öldü. Ben… şu anda burada olan Hugo'yum.''

''Evet, genç efendi. Artık efendi olduğun gerçeğini ne zaman kabul edeceksin?''

"Sonsuza kadar burada olmayacağım. Yeterince büyüdüğünde onu çocuğa vereceğim.''

Philip küçük bir iç çekti.

"Genç efendi Damian hala çok genç."

"Bu yüzden bekliyorum değil mi? Bu mide bulandırıcı ve yorucu yeri bekliyorum ve katlanıyorum.''

Hugo dişlerini gıcırdatarak cevap verdi.

"Genç efendi Hugo'nun koltuğu yorgunlukla dolu. Bu yüzden daha asil bir koltuk.''

Hugo bir an için Philip'e baktı ve sonra soğukkanlılıkla konuştu.

"Şey, bu ihtiyarın kafasını tutmakta iyi olduğunu hep biliyordum. O gün, bugün olduğu gibi gevezelik etseydin, boynunu çekip atardım. O zaman, aptal bir insan gibi, çeneni kapalı tuttun ve diz çöktün. O gün olanları senden başka bilen herkesi öldürdüğümü biliyor muydun ihtiyar?''

Odaya girdiğinden beri ilk kez Philip'in ifadesi sertleşti.

''… Hiç iz bırakmadın.''

"Evet. İğrendim ve onların görüşlerine dayanamadım. Yani, ihtiyar son olacak. Pisliğin için acele et. İhtiyar bir kez ortadan kaybolduğunda, artık pis kokmayacak.''

"Merhum Dük, aile için kaçınılmaz bir seçim yaptı..."

"Seçim?"

Hugo iki eliyle masaya şiddetle vurdu ve doğruldu. İlerledi ve Philip'e bakarken kırmızı gözbebekleri yanan bir ateş gibiydi… hayır, Philip'in ötesini görebildiği, yükselen bir öfkeydi. Öfkesi her an taşacak bir fırın gibiydi.

"O yaşlı budala, oğullarından birini çalıştırılmak üzere paralı askerlere sattı, sonra seçtiği oğlu kucaklamak yerine onları değiştirmeye çalıştı."

Hugo'yu seçti, Hugh'u attı. Ancak yıllar geçtikçe dük fikrini değiştirdi ve bu sefer Hugo'yu terk etti ve Hugh'u seçti. Nedeni Hugo'nun kişiliğinin çok yumuşak olmasıydı. Hugh ilk kez birine sarılıp yalvardı. Kendi iyiliği için değil, başkasının iyiliği için.

[İtaat ederek senin halefin olursam, ona dokunma]

Kendisinden istenen her şeyi yaptı. Ciddiyetle çalıştı ve dışarıdan Hugo'nun görünüşünü aldı. Kaba konuşma tarzı bir kenara atıldı ve asil ve kendine hakim bir kişiliğe dönüştü. Yetişmiş bir canavar gibiydi ve dükün ayaklarının dibine güzelce düştü. Ancak, bilmiyordu.

Aynı nedenle, Hugo, ağabeyi için, saygıdeğer Konfüçyüs'ten düne kadar öğrendiği her şeyi seve seve bir kenara atmıştı. Dük'ün her ikisine de ipler bağladığını ve ellerinde onlara hakim olduğunu ilk fark eden Hugo oldu ve bu trajedinin başlangıcı oldu.

Hugo, o var olduğu ve onu sonuna kadar kullanacak dük olduğu sürece asla özgür olamayacaklarını fark etti.

Ç/N: Şimdi hikaye biraz olsun açıklandığından ben de bu isim konusunu biraz daha net açıklayayım. Şimdi 2 erkek kardeşten biri Hugo (kibar ve nazik karakterli olan), diğeri ise Hue/Hugh (bizim başrol). Babaları olan dük önce Hugo'yu tutup Hugh'u atıyor. Daha sonra fikrini değiştiriyor. Bu esnada Hugh kardeşine dokunmaması şartıyla babasının talebini kabul edip Hugo'nun yerine geçiyor ve onun adıyla oymuş gibi yaşıyor. Bu arada Hugo da Hugh gibi yaşıyor.  Ama Dük aslında yine iki kardeşle oynuyordu ve bunu gerçek Hugo fark ediyor ve Hugh adıyla yani çocukken dışarı atılan çocuk olarak intikam alıyormuş gibi Dük ve Düşes'i öldürüp sonra kendini öldürüyor. Yani şu an başrol olarak Hugo olan kardeş aslında Hue/Hugh. Bir tek Lucia ona gerçek adıyla ithap ediyor işte. Umarım anlaşılır olmuştur. Neyse yine sorunuz olursa sormaktan çekinmeyin.

Önceki Bölüm                                                                                                 Sonraki Bölüm