Under The Oak Tree 

(2. Kitap 12. Bölüm)

Sokaklar labirent gibiydi. Bunun yerine, yassı taşlarla döşeli ana yol boyunca yürüdüler ve  kahvaltı yapmak için nispeten sakin bir restorana girdiler. Calto Serbel, uzun bir masanın etrafında oturup midelerini sıcak yahni ile doldururken iki yardımcısıyla bir şeyler tartışıyordu. Konuşma, keşiflerinin programından bahsediyormuş gibi geliyordu.

"Plan, Kutsal Şövalyeler'in bizden önce gelmesi ve bize rehberlik etmesiydi, ancak rüzgarlar sayesinde beklenenden bir hafta önce geldik. Görünüşe göre Kutsal Şövalyeler gelene kadar Anatol'da beklememiz gerekecek."

Uzun bir süre tartıştıktan sonra Calto uzun masaya yaklaştı. "Öncelikle plan, Anatol'un katedraline gidip rahiplerle buluşmak. Kilise, kalmamız için bir yer sağlamaya yardımcı olacak.''

"Anatol'a nasıl gideceğiz? Buradaki limandan Anatol'un merkezine yolculuğun bir saat süreceğini duydum.'' Ben ismindeki sıska kıdemli büyücü kibarca sordu.

Calto başını ona çevirdi ve cevap verdi. ''Anatol'a mal getiren bazı tüccarlara eşlik etmeye karar verdik. Yer çok uzak değil ve rota nispeten güvenli, ancak yine de mümkünse eskortlarla seyahat etmek daha iyi olur.''

Max konuşmayı dinledi ama sesleri bir kulağından girip diğerinden çıkıyordu, sonra pencereden sokağa baktı. Mallarla dolu birkaç vagon durmadan girip çıkıyordu. Bu tür ticaretler için sadece vergilerin ve geçiş ücretlerinin bile çok büyük miktarda gelir getireceği açıkça görülüyordu. Max Riftan'ın bu kadar kısa sürede başardıklarına tamamen şaşırmıştı. Bununla birlikte, aynı zamanda, bu kadar şaşırtıcı bir şeyi başarmak için çok çalışırken onu desteklemek için yanında olmaması, sol tarafında bir boşluk hissetmesine neden oldu. Buranın kendi gözleriyle büyüyüp geliştiğine tanık olmak harika olurdu.

Max, yahnisinden et parçalarını parçaladı ve sokaklarda yürüyen insanları izlerken parça parça Roy'a verdi. Hepsi iyi giyimliydi ve tenleri güzeldi. O bölgede yaşayanların bolluk içinde yaşadığı görülüyordu.

"Max, şuraya bak!"

Kafası sokaktaki insanları izlemekle meşgulken, çılgınlar gibi yanında yemek yiyen Sidina, bir anda parmağıyla yan tarafına vurdu. Max başını çevirdi ve ona sorgulayıcı bir bakış attı.

Sidina kulağına yüksek sesle fısıldadı. "O tarafta! Çok yakışıklı bir adam var."

Max, Sidina'ya gözlerini kıstı, sonra onun işaret ettiği yöne bakmak için döndü. Derin mavi pelerinli ince bir genç adam, sağlam yapılı iki adamla birlikte hana giriyordu. Max'in gözleri büyüdü. Arkadaşının da gözlemlediği gibi, adam gerçekten de harika bir güzellikti, düzgünce toplanmış gümüş rengi saçları ve ayrıntılı yüz hatları o kadar güzeldi ki, büyük tapınağın salon sütunlarına kazınmış bir heykel olarak kolayca yer alabilirdi. Beyaz, pürüzsüz teni parlıyor gibiydi ama soğuk, ifadesiz gözleri acımasız görünüyordu.

"Asil bir adama benziyor, değil mi? Belki de Anatol'dan bir şövalyedir?"

Sidina, Max'in kulağına usulca fısıldadı. Ona Remdragon Şövalyeleri'nde böyle birinin olmadığını söylemek üzereydi ama Sidina'nın bunu nereden bildiğini sorabileceğini düşündü, bu yüzden Max çenesini kapalı tuttu.

Adam açıkça sıradan biri gibi görünmüyordu. Sade ama zarif giysiler giymişti ve belinde hafif bir kılıçla silahlanmıştı. Max yeni bir üye olabileceğini düşündü. Bu düşünceyi düşünürken, restorana bakan genç adam alçak sesle konuştu.

"Şehir amirinden, Dünya Kulesi'nden gelen büyücülerin olduğunu duydum. Bize biraz sohbet etme fırsatı verir misiniz?"

"Bizi aramaya geldiğine dair konuşman gereken ne var?" Calto genç adama döndü ve sordu.

Genç adam ona yaklaştı ve sakince konuştu. "Ben Yulysion Lovar, Lord Calypse'e hizmet eden bir şövalyeyim. Anatol'un baş rahibi tarafından Dünya Kulesi'nden gelen misafirlere büyük bir misafirperverlikle davranmamı istedi."

Genç adam bir an duraksadı, sonra son derece asil ve kibirli bir bakışla masanın etrafındaki insanlara baktı. Max ona boş boş bakarken kulaklarından şüphe etti. Uzun masanın ucuna oturuyordu, bir sütunun arkasına saklanmıştı, bu yüzden Yulysion onu görmemiş gibiydi.

Yulysion daha sonra başını Calto'ya çevirdi ve donuk bir ses tonuyla devam etti. ''Grubun beklenenden daha erken geldiğini görüyorum. Şimdi herkes oturduğu yerden kalksın. Sizi Calypse Kalesi'ne götüreceğim."

"Teklifi takdir ediyorum ama reddetmeliyim." Calto kararlılıkla başını salladı. "Calypse Kalesi'ne borçlu olmamıza gerek yok. Kilise bize destek vereceğine söz verdi, katedrale gideceğiz.''

''Anatol Katedrali'nde size hizmet edecek kadar kalacak yer yok. Katedral son zamanlarda genişlemeye başladı, bu yüzden orada yaşayan rahipler bile Calypse Kalesi'nde kalıyor.'' Calto'nun reddine biraz gücenmiş gibi alnı kırışmış halde konuştu. "Katedral arazisinde misafirler için bir konaklama yeri var, ancak son derece perişan ve orası sadaka için toplanmış gezginlerle dolu olabilir. Tüccarlar mallarla geldiği için hanların çoğu da dolu.''

Calto, düşüncelerle dolu bir yüzle büyücülerin etrafına baktı. Calypse Kalesi'nde kalmalarına izin vermek konusunda isteksiz görünüyordu, ama aynı zamanda büyücülerin uzun bir yolculuktan sonra kalacak yerleri olmamasından da endişe duyuyordu. Bir dakikalık sessizliğin ardından genç adam, Calto'yu ısrarla Calypse Kalesi'nde kalmaya ikna etmeye hiç niyeti yokmuş gibi hafifçe omuzlarını silkti.

"Gerçekten niyetiniz yoksa sorun değil. Kapıcıya bir söz bırakacağım, fikrinizi değiştirirseniz kaleye gelebilirsiniz. Peki o zaman yapacak çok işim var, şimdi sorumluluğumu-..."

Soğuk tavrına dönmek üzere olan adam aniden hareket etmeyi bıraktı. Max, vücudunun oturduğu yöne doğru baktığını açıkça görebiliyordu. Canlı mor gözleri, pencereden sızan soluk kış güneş ışığında parıldıyordu. Çocuğun adını duyduktan sonra bile kafası hala karışık olan Max, şok olmuş bir ifadeyle mırıldandı.

"Yu-Yulysion...?"

Bir süredir hayalet görmüş gibi boş boş bakan adam sonunda ona doğru yürüdü. Sadece bir mermer parçası gibi soğuk görünen yüzü dramatik bir şekilde aydınlandı ve Max'in iyi tanıdığı masum çocuğun yüzünü ortaya çıkardı.

"Leydim! Geri dönmüşsün!"

"Sen ge-gerçekten Yulysion musun?"

Max ona tepeden tırnağa inanamayarak baktı. Şok içinde ağzı açık kalırken ağzını kapalı tutamadı. Kendisinden sadece yarım karış uzun olan ince çocuğun nereye gittiğini merak etti. O çocuğun yerine şimdi ağırbaşlı bir fiziğe sahip, 6 kvet'in üzerinde (yaklaşık 180 cm) görünen uzun boylu genç bir adam ona bakıyordu.

"Dünya Kulesi'nden büyücülerin geldiğini duydum, ama leydinin onlarla olacağını asla hayal edemezdim! Leydi gideli üç yıl olmadı. Leydinin en erken önümüzdeki baharda döneceğini düşündüm… Beklendiği gibi, leydi gerçekten harika!'' Max'in yarı donmuş olduğunu fark etmemiş gibi, Yulysion heyecanla konuşmaya devam etti. "Herkes burada olduğunuzu bilmekten memnun olacak! Burada olmamalıyız, hemen kaleye gitmeliyiz…!''

"Be-bekle! Biraz sakin ol. Henüz geri dönmüyorum…''

Max aceleyle varsayımını reddetti ama Yulysion hiç dinlemiyordu. Gidip girişin yanında durdu ve bıkkınlıkla yandaşlarına bağırdı.

"Hepiniz ne yapıyorsunuz! Leydi Calypse geri döndü. Şimdiden saygılarınızı gösterin ve leydiyi kaleye götürmeye hazırlanın!''

"Leydi Ca... Calypse?" Sidina'nın gözleri şaşkınlıkla Max ve Yulysion arasında gezindi ve boğuk bir sesle haykırdı. "Max'in soyadı Calypse mi? Riftan Calypse'nin Calypse olduğu gibi mi?"

Max şaşkın görünüyordu. Sadece Sidina'nın değil, soğuk deniz meltemiyle kendilerini ısıtmak için kahvaltı yapan büyücülerin ve denizcilerin gözleri ona çevrildi. Aniden ilgi odağı haline gelen Max, utançtan kıpkırmızı kesildi. İnsanlar birbirlerinin kulaklarına Anatol Hanımı'nın döndüğünü fısıldadı ve mırıldandı. Hatta bazıları, yüzüne iyice bakmak için boyunlarını uzatarak etrafa göz gezdirdi.

Çevreleri daha gürültülü hale gelirken Calto derin bir iç çekti. "Orada kalmak doğru olacak gibi görünüyor. Teklif hala geçerliyse, davetinizi kabul edeceğiz.''

"Tabiki öyle! Teklif geçerli."

Yulysion yüksek sesle bağırdı ve adamlarına arabaları hazırlamalarını emretti. Sonra, sanki onun için doğal bir şeymiş gibi, Max'in bavulunu aldı ve beklentiyle ona sordu.

"Arabalar gelene kadar konuşmamız uygun olur mu? Size anlatmam gereken o kadar çok şey var ki!"

Max izin istemek için Calto'ya baktı ve o da teslimiyetle başını salladı. "Tanıdığınız birini görmeyeli uzun zaman oldu, konuşacağınız çok şey olmalı, canınız ne istiyorsa onu yapın."

"Te-teşekkür ederim."

Max, Roy'u bir süre Sidina ile bıraktı ve Yulysion'ı takip etti. Yolda bekleyen beş at ve yanlarında gururla duran ve Yulysion'ın astları gibi görünen iki adam vardı. Max pelerininin altında giydiği zırhın üzerinde Remdragon Şövalyesi'nin armasını çabucak buldu ve parlak bir şekilde gülümsedi.

''Artık resmi bir şövalyesin! Bundan sonra size Sör Lovar demeliyim."

''Şövalyelik töreni, leydi gittikten kısa bir süre sonra yapıldı.'' Yulysion, sanki pohpohlanmış gibi yanakları kızararak konuştu. "Ancak, lütfen daha önce yaptığınız gibi bana adımla hitap etme konusunda rahat olun."

"Garrow nasıl?"

Max, her zaman kendisine eşlik eden çırak şövalyeyi ararken, Yulysion'ın dudaklarında muzip bir gülümseme vardı.

"O arkadaşım da şövalye oldu elbette. Şu anda Lord Nirta'nın asistanı olarak görev yapıyor. Ölecekmiş gibi hissettiğini söylüyor."

Max tanınmaz hale gelen Yulysion'ı görünce biraz garip hissetti ama tanıdık isimler kalbinin çarpmasına neden oldu. Bir an tereddüt etti, sonra temkinli bir sesle sordu.

''Ri-Riftan... nasıl? İyi mi?''

Yulysion'ın yüzü bir anda bulutlandı. Max kalbinin sıkıştığını hissetti.

Ç/N: Ayyy Yulysion oğluşummm nasıl özlemişimmm 😍😍 Çok yakışıklı ve tam bir şövalye olmuş ama hala Maxi'nin leydisinin enayisi ahahaha

 İngilizce çeviriler haftada 4 gün; Pazartesi, Çarşamba, Cuma ve Cumartesi günleri geliyor bu arada, daha önce net bir şekilde bunu size söyledim mi bilmiyorum.. 2. kitabın 11. bölümünden gidiyoruz bu bölümle ama korecesi 116. bölümde. İngilizce bölümler geldikçe yetişeceğiz bir şekilde korece güncele ama yine de çevirisi henüz olmayan bu ilerleyen bölümleri merak edenler olduğuna da eminim. Ama ben siz merak edenler için ilerde neler olacağına dair kabataslak bir spoiler yazısı yazmayı düşünüyorum. İster misiniz böyle bir şey? Lütfen bana bildirin..

Ve son olarak 2021 yılının son 2 ayını burada benimle paylaştığınız için teşekkürler, 2022 yılında da güzel güzel bölümlerde buluşalım. Herkese Mutlu Yıllar! 🌸

Önceki Bölüm                                                                                                 Sonraki Bölüm