Lucia - 23. Bölüm 

Dük Çifti (11)

Jerome lüks kadifeye sarılmış büyük bir kutuyu masaya koydu. Lucia beklenti dolu bir zihinle kutuyu yavaşça açtı.

"Huh!"

Yanındaki hizmetçi, gözünün ucuyla bakarak nefesini dışarı verdi ve şaşkınlıkla haykırdı. Sadece hizmetçi değildi, Lucia da aynı derecede şaşırmıştı. Kutunun içinde, sayısız elmasın asılı olduğu göz kamaştırıcı, muhteşem görünümlü beyaz bir elmas kolye vardı. Lucia mücevherin fiyatını gerçekten bilmiyordu ama bu basit bir mücevher olamazdı, bir hazineydi.

Elmaslar sıradan taşlar mıydı? Normal kolyelerin ortasında, göğüs kemiğine dayanan ve ince bir altın ipe bağlı bir elmas bulunuyordu. Elmas, kolyenin geri kalanı için sadece bir aksesuar olurdu. Bu kolye için, kolyenin ana karakteri, gerçekten bir elmas mı yoksa sadece bir cam parçası mı olduğundan şüphelenmesine neden olan devasa bir elmastı.

Daha önce hiç böyle bir şey görmemişti. Soylu hanımlardan birinin böyle bir şeyi olsa bile, dışarı çıkarken çok korkacaklarını ve boyunlarına geçirmeye cesaret edemeyeceklerini tahmin edebiliyordu.

Tereddüt etti, gönlünce dokunmaya cesaret edip edemeyeceğini merak etti, sonra dikkatlice yaklaştı ve kolyeyi iki eline aldı. Ellerine dokunduğu anda ağırlığını neredeyse düşürecekti.

"Giyin ve görün Majesteleri."

Lucia daha çok sevinirken, bir hizmetçi boy aynası getirdi. Kolyeyi taktı ve aynanın önünde durdu. Kolyenin ağırlığı, biri iki eliyle boynunu bastırıyormuş gibi hissetmesine neden oldu. Tüm yakası yoğun bir şekilde ışıltılı elmaslarla kaplıydı.

"Size çok yakışmış Majesteleri."

Jerome memnun oldu ve ona iltifatlar yağdırdı.

"Sadece... bu nedir?"

Beklediği kolye, sevimli ya da sıradan bir kadın süsüydü, kraliyet hazinesinden gelmiş gibi görünen nadir bir eşya değil.

"Bunu gerçekten o mu satın aldı? Bana hediye olarak mı?"

"Majesteleri, hediyenin ulaşması düşündüğünden daha uzun sürdüğü için üzgün. Teftiş için yola çıkmadan önce size vermek istemişti."

''Bu… fazla aşırı''

Jerome, Lucia'nın isteksiz yanıtı karşısında şaşkına döndü.

"Aşırı değil, Majesteleri."

''Alıcı kendini yüklenmiş hissediyorsa, bu aşırı bir hediyedir. Jerome, eğer... Majestelerine üzerimde bir yük olduğunu söylersem, üzülür mü?"

"Evet."

Jerome kararlı bir şekilde yanıtladı. Efendisinin bu hediyeyi oldukça mutlu bir ifadeyle seçmesini izlemişti. Efendisi ilk kez bir kadın için kişisel olarak bir hediye seçmişti. Geçmişte, Jerome'dan sadece kadının istediği eşyayı ödemesini isterdi.

Jerome, efendisinin geçmiş ilişkilerinden bahsederken hata yapıp yapmayacağını bilemediği için bir şey söylemedi. Geçmişte Lucia'nın soruları yüzünden oldukça dikkatsiz davrandığı için özellikle ağzına dikkat ediyordu.

"Yüklenmiş hissetmenize gerek yok Majesteleri. Majestelerinin bakış açısından, bu hiç de aşırı bir hediye değil.''

'Efendim zengindir.' Jerome bunu söylemeye çalışıyordu ama Lucia onun kelimelerinin anlamını biraz farklı algıladı.

Bu hediyeyi almanın Hugo için bir saç tarağı almasıyla aynı önemi vardı.

Lucia, kolyeyi içeren kutuya bakarken oturma odasında tek başına oturdu ve derin düşüncelere daldı, hediyenin altında yatan anlamın ne olduğunu analiz etmeye çalıştı.

'İlk çay partimi kutlamak için bir hediye olabilir. Zengin olduğu için hediye olarak küçük bir yüzük vermekten farklı olmayabilir.'

Bu onun ilk teorisiydi ama Lucia ne kadar zengin olursa olsun böyle bir hediyeyi hafif bir kalple hediye edemeyeceğini bilmiyordu. Kolye başka bir ülkede bir mücevher müzayedesinde zaten bir kraliyet tarafından kazanıldığından, onu yalnızca sorarak ve hatta bir prim ödeyerek elde edebildi.

Para paraydı ama çabaları belliydi. Ona özel bir hediye vermek istedi. Ancak hediyeyi bu kadar basit bir şekilde verdiği için küçük bir yanlış anlaşılma meydana geldi.

'Yoksa... bir ödül maksatlı mı? Benimle yatmayı sevdiği için...'

Bu onun ikinci teorisiydi. Ancak vücudunu verme ve bir fahişe gibi para alma fikri, kendisini her yönden kötü hissetmesine neden oldu.

'Öyleyse, alışkanlık gibi bir şey mi? Bir sürü sevgilisi var, bu yüzden kadınlara hediye vermek bir rutin olabilir.'

Bu onun üçüncü teorisiydi. Bu teori, kendisini kötü hissetmesine neden olan son teoriyle aynıydı. Yine de, ilk teori yutulması en kolay olanıydı. Kafasını karıştırdı ama daha fazla teori düşünemiyordu.

Özel bir anlam taşıyan bir hediye olabileceği teorisini içten içe dışladı. Lucia derin bir iç çekti. Dayanılması biraz zor olacak kadar değerli olan hediye, sakin ve uykuda olan kalbine atılan bir taş gibiydi ve bir dalgalanmaya neden oldu.

Onunla evlilik hayatı beklentilerinden çok farklıydı. Kasvetli olmasını bekliyordu ama neşe ve mutluluk doluydu. Asla kaba veya tatlı sözler söylemedi ama yine de sevecendi. Çabuk değildi, duygularını incitecek hiçbir şey söylemedi ve söylentilerin gösterdiği kadar korkutucu ya da gülünç derecede şiddetli değildi.

'Zaten söz verdim. Ona aşık olmayacağımı söyledim.'

Ama kalbi titremeye devam etti. Kalbini kontrol etmeye çalışsa da, 'yapamazsın' dese de, ona her muzipçe güldüğünde, kolları onun beline her sarıldığında ve dudakları onunkilerle her buluştuğunda kalbi bir saz gibi titriyordu. Kolye kutusuna bakarken içten içe onu suçladı.

'Bunu neden yapıyorsun? Birini sebepsiz yere tuhaf hissettiriyorsun.'

Göğsündeki ses sağır ediciydi ama yine de şimdiye kadar iyi dayanmıştı. Bir gün, kendisi bile farkına varmadan, onun paçalarına sülük gibi yapışıp, bir gün sarı gülü almaktan korkuyordu. Sadece hayal etmek bile korkunçtu.

Kibar ve zarif bir asilzadeydi, bu yüzden ona sadece Lucia'nın karısı olarak statüsüne yakışır bir tavırla davranıyordu. Eğer Lucia onun nezaketini yanlış anlarsa, bu sıkıntılı olurdu. Ondan hoşlanmıyor gibi de görünmüyordu ve onun vücudunu sevdiğinden emindi ama bu sadece fiziksel arzudan kaynaklanan bir ilgiydi.

'Kendine gel.'

Derin bir nefes aldı.

'Şimdiye kadar gittiğin yol doğru. tereddüt etme. Kalbin taştan olmalı. Böylece şimdiye kadar olduğum gibi onunla kalabilirim.'

Yine de iyiydi. Şimdiye kadar, hala iyiydi.

***

Lucia keyifli vakit geçirdikten sonra ikinci çay partisini tamamlıyordu. Bu çay partisine sadece evlenmemiş genç asil kadınları davet etmişti. Kızıl saçlı bir bayan sonuna kadar oturdu, sonra Lucia'ya doğru yürüdü.

"Ben Kate Milton, sizi daha önce selamlamıştım. Büyük halam sizden çok bahsetti. Ah, Corzan Kontesi benim büyük halam olur.''

"Ah, şimdi hatırladım. O gün Madam Michelle yeğeniyle övündü ve bana yeğeninin iyi bir arkadaş olacağını söyledi.''

"Halamdan mı bahsediyorsunuz? Buna inanmak biraz zor. Beni ne zaman görse kaşlarını kaldırıyor ve bana sert bir bakış atıyor.''

"Eminim sadece sevgisini gösteriyordur Leydi Milton. Ayrıca Leydi Milton benden hoşlanmıyorsa arkadaş olmamızın imkansız olacağını da vurguladı.''

"Her halükarda, benim büyük halam böyle. Şimdi, benim gibi bir baş belasını arkadaş olarak görmek isteyip istemediğinden emin olmasam da, bir ihtimal, arkadaş olalım diyorsa, o zaman kendimi secde ederim.'' [Kate]

İki kadının gözleri buluştu ve ikisi de kahkahalara boğuldu. Kate'in açık fikirli sözleri, içten bir kahkaha atıp sağ elini Lucia'ya uzatırken kişiliğine gerçekten uyuyordu.

"Lütfen, bana Kate de."

Lucia ilk kez asil bir bayanı selamlama olarak el sıkışırken görüyordu. Lucia'nın şaşkın bakışını gören Kate irkildi ve elini geri çekti.

''Bu… özür dilerim. Saygısızlık ettim. Bu, büyük halamın azarlamasından sonra bile düzeltemediğim bir alışkanlık.''

Lucia gülerek elini uzattı. Bu neşeli ve dürüst bayanı başından beri seviyordu. Kate gülümsedi ve Lucia'nın elini tuttu.

"Sen de bana ismimle hitap et." [Lucia]

Vivian. Bu ismi söylemekte tereddüt etti.

Hugo bunca zaman boyunca ona bu isimle seslenmeye devam ettikçe, Lucia buna alışmıştı ve geçmişte sahip olduğu reddetme duygusu büyük ölçüde gitmişti ama yine de bu isimden rahatsızdı. Ona bu isimle seslenen bir arkadaş, her nasılsa, gerçek onu başından beri saklıyormuş gibi hissettirdi.

"Lucia. Bana Lucia de. Çocukluğumdan kalma bir isim.''

İkisi tanıştıktan kısa bir süre sonra hızla arkadaş oldular. Kate feminen Düşesi, Lucia da enerjik ve neşeli Kate'i beğendi. İkisi de kendilerinde eksik olan parçaları diğerinde buldular.

Daha sonra Kate sık sık Roam malikanesini ziyaret eder, sohbet edip, çay içer ve oradan ayrılırdı. Kate, Lucia'dan iki yaş büyüktü ve Lucia, edindiği ilk arkadaştan tamamen etkilenmişti. İkisinin yakın arkadaş olmaları on günden az sürdü.

''Majesteleri dışarı çıkmandan hoşlanmıyor olabilir mi?'' [Kate]

"Ha ha. Öyle değil. O öyle bir insan değil." [Lucia]

Hugo burada olsaydı, hemen hoşlanmadığını söylerdi. Hugo onun hareketini kontrol etmedi; dışarı çıkması ya da çıkmamasını; çünkü yapması için hiçbir sebep yoktu. Her zaman kalenin içinde kalan birine kale duvarlarını terk etme demeye gerek yoktu.

"Roam'da kalarak hayal kırıklığına uğramıyor musun?"

"Sorun olmuyor. Bazen bir çay partisi açıyorum ve tıpkı şimdi olduğu gibi, beni oldukça sık görmeye geliyorsun.''

"Ah, yapma böyle, ata binmeyi öğrenmek ister misin? Hızlı bir ata bindiğimde tüm hayal kırıklıklarımın dağıldığını hissederim.''

Kate, son derece çekingen Lucia'nın açık hava etkinliklerinin zevklerini öğrenmesine izin vermek istedi. Dünya uçsuz bucaksızdı ve eğlenmenin birçok yolu vardı.

"At binmek mi? Bu tehlikeli değil mi?''

"Hiç de bile. Gördüğünde anlarsın ama onlar kadar ılımlı hayvanlar yoktur. Tabii ki, başlangıçta biraz hızlı olabilir ama sürekli bindikçe daha aşina olacaksın. Ah, aynı zamanda vücut şekli için de iyi bir egzersiz. Bu günlerde kadınların son trendi bu.''

"Öyle mi…?" Lucia bir an düşündükten sonra cevap verdi. "Majestelerinden izin almam gerekecek."

"Ahh tamam."

*** [Dikkat!! Yetişkin İçerik]

Yüzünü okşarken, eli titreyip düştü, bu yüzden omuzlarını tutmaya çalıştı ama elleri terin üzerinde kaydı ve yatağa düştü. Titreyen sadece elleri değildi tüm vücudu zevk içinde titriyordu.

Adam inledi ve onun içine itti. Zevkinin zirvesinde, içinde şiddetle seğirdi, kendini dışarı attı ve serbest bıraktı.

''Ung….Hk!'' (nefes alır)

Lucia'nın nemli gözleri taşan bir çeşme gibi doldu ve gözyaşları yüzünden aşağı aktı. Vücudundan geçen öforik zevk dalgaları ile odaklanamıyordu. Sanki havada süzülüyormuş gibi hissetti ve sonra aniden battı, bilinmeyen bir yere düştü, sanki sonsuz bir ölüme düşüyormuş gibi.

Hugo şiddetle homurdandı, iki eliyle kalçalarını kavradı ve sırılsıklam olan iç kısımlarına girdi. Biraz yavaş gitti, hassas kısmı sanki onu hissetmek istercesine onun nemli etine hafifçe sürtündü. Yavaş hareket etti, biraz daha hızlı hareket etti, sonra tekrar yavaşça hareket etti, onu kızdırırken onu baştan çıkardı.

Sanki istilasına öfkeyle direniyormuş gibi, iç organları onu sıktı da sıktı. Dışı, kasıldığı için dürüsttü ve vücudunun doruğa yaklaştığını bilmesini sağlıyordu. Üyesiyle onun son derece hassas iç organlarını derinden deldi.

''Uuck… Hu… lütfen…''

Lucia sızlanırken ona yalvardı. Eskisinden çok daha sert ve kaba hareket ediyordu. Lucia'nın tüm enerjisi çekilmişti ve herhangi bir güç toplayamıyordu. Tüm vücudu daha hassastı, bu yüzden ellerinin teninde gezinmesi heyecandan ağrımasına neden oldu.

''Huuu….. ne yapmamı istiyorsun?'' (Hugo)

Ağırlığını biraz daha düşürdü ve ağır bir şekilde içeri girdi. Kaya gibi sert penisi biraz bile yumuşamamıştı ve penisinin derinlerdeki hareketi de yorulmak bilmiyordu.

Her ikisinin de cinsel organları buluştuğunda, hareketin verdiği heyecan ve ona eşlik eden haz vakit kaybetmeden her iki tarafa da ulaştırıldı. Ancak Hugo başa çıkabilse de, Lucia yapamazdı.

"Hm! Ahh! Hayır! Dur!"

Hugo, vücudunun altında kıvranan kadına baktı. Gözbebekleri biraz ürkek görünüyordu ve kirpikleri ıslaktı. Başını eğdi ve az önce gözlerinden düşmüş olan yaşları yaladı.

Hafifçe açık kırmızı dudaklarını yakaladı ve emerken dilini açık ağzına soktu. Kısa bir öpücüktü ve dili hafifçe ağzının içini okşadı. Sonra onu tekrar öpmeye başladı.

Emdi, yaladı, okşadı ve dudaklarını ısırdı. Hassas ama açık arzusunu gizlemeyen tutkulu bir öpücüktü.

"Durmalı mıyım?"

Bunu söylemesine rağmen, bir kez daha onun içini itti. Hızla onun en içteki etine sarıldı ve nefesi düzensizleşti.

"Hhh...evet..."

"Tamam."

Anında, Lucia'nın yaşlı gözleri hafifçe yuvarlaklaştı. Hugo'nun gözlerinin kenarları kıvrıldı ve tembelce güldü.

"Biraz daha."

Tabii ki, bunu beklemeliydi. Bir kez daha aldatıldı. Kendini o kadar haksız hissetti ki hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.

'Bu tehlikeli.' (Hugo)

Bunu mırıldanmasına rağmen, yüz ifadesi, avının önünde aç bir canavarınki gibiydi, açlık ve açgözlülükle doluydu. Gözlerinin kenarları kırmızılaştıkça, kıpırdanmaya başladı ve Hugo'nun alt bedeni hemen tepki verdi.

Kan ona doğru hücum ettikçe ve sertleştikçe, onun kışkırtılmış üyesinin daha fazla uyandığını hissetti. Hugo onun derinlerine ulaştığında, Lucia kaşlarını çattı ve gözlerini sıkıca kapattı. Dudaklarını yemek istediği ölçüde son derece sevimli olan tepkisini gözlemlediğinde Hugo memnun bir şekilde güldü.

Onu içine itti, sevdiğini bildiği bir noktaya vurarak vücudunun titremesine neden oldu ve kadın cilveli bir inilti çıkardı. Buna son verecek sözler dilinin ucundaydı ama iniltisi fazla tahrik ediciydi.

"Sadece bir kez daha."

Lucia ıslak gözleriyle ona şüpheyle bakarken nefes nefese kaldı.

'Bu sefer aldanmayacağım.' Gözlerinin söylediği buydu. Her ne kadar seksi yönetip onu yerken eğlenceli olsa da, Lucia homurdanıp hayır dediğinde, bu gerçekten son seferdi. Onu şefkatle baştan çıkardığında ve aktif olarak tepki verdiğinde verdiği tat da özeldi.

"Gerçekten söz verdin."

Gözleri çok uysal görünüyordu. Her seferinde böyle oluyordu ama sonra bu sefer belki düşünecekti. Aynı hatayı sayamayacağı kadar çok tekrarlamıştı. Ona küçük bir baş onayı verdi ve Hugo'nun ağzının köşeleri yukarı kalktı.

'Gerçekten. Çok tatlı.' [Hugo]

"Karnının üzerine yat ve kıçını bana kaldır." [Hugo]

İçine sarılmış olan sıcak organ hızla dışarı çekilirken, bedeni irkildi. Hugo'nun hiç bitmeyecekmiş gibi görünen coşkusuna bakarak bir an tereddüt etti, sonra itaatkar bir şekilde arkasını döndü ve karnının üzerine yattı.

Beyaz ve dolgun kalçaları onun elinde çarpıktı. Sırtından beline kadar uzanan, poposuna kadar giden iştah açıcı kıvrımlarını takdir etti ve ardından hızla arkasından ona doğru itti. Vücudu bir anda şiddetli bir şekilde titredi.

"Hnn..."

"Hm! Haa… gerçekten. Çıldıracağım."[Hugo]

Hugo ne kadar deneyimlese de onun tadına doyamıyordu. Bundan bıkmak şöyle dursun, ona her sarılışında, her zaman taze hissettiriyordu. Cennet gibi bir tadı olan bu kadın onundu. Kimsenin ona dokunmasına izin verilmedi.

Yapabilseydi, vücudunun her yerine onun kendisine ait olduğunu gösteren bir işaret kazırdı. Son zamanlarda, Lucia'ya ne zaman baksa, gözlerinin derinliklerinde tehlikeli ve sahiplenici bir aura vardı.

Ona asla ifşa etmeyeceği sessiz ve gizli bir karanlıktı.

Ç/N: Lucia'yı çok iyi anlıyorum ya ben de tam bir ev kuşuyum. Ne var canım evde de yapılacak çok şey var 👉👈

 

Önceki Bölüm                                                                                                Sonraki Bölüm